جمع بندی آیا این دعا شایسته پیامبر است؟ اهل سنت پاسخ دهند

سوال:
[=arial]اللهم رب هذه الدعوة التامة والصلاة القائمة آت محمدا الوسيلة و الفضيلة و ابعثه مقاما محمودا الذي وعدته
اگر خداوند به پیامبرش مقام محمود و فصلت و بهشت عطا نکرده پس به چه کسی این مقامات را داده؟:Gig:

پاســخ:

با سلام و عرض ادب


1) چنین امری اختصاص به روایات اهل سنت ندارد؛ بلکه مضمون این روایت در منابع شیعی نیز نقل شده است و در کتب فقهی نیز در باب مستحبات قبل از تکبیرة الاحرام این دعا ذکر شده است، منتهی باید توجه داشت که وسیله به معنای بهشت نمی باشد؛ بلکه بالاترین درجه ی قرب و منزلت انسان کامل نسبت به خدای متعال می باشد.

در برخی از ادعیه در این رابطه می خوانیم:

الف: «... اللهم أعط محمد الوسيلة والشرف والفضيلة والمنزلة الكريمة ، اللهم اجعل محمدا وآل محمد أعظم الخلائق كلهم شرفا يوم القيامة وأقربهم منك مقعدا وأوجههم عندك يوم القيامة جاها وأفضلهم عندك منزلة ونصيبا ، اللهم أعط محمدا أشرف المقام وحباء السلام وشفاعة الاسلام ، اللهم وألحقنا به غير خزايا ولا ناكبين ولا نادمين ولا مبدلين إله الحق آمين»؛

پروردگارا!به محمد وسیله و شرافت و فضیلت و منزلت کریمه عطا فرما. پروردگارا محمد و ال محمد را بزرترین خلائق در روز قیامت قرار ده و نزديكترين جايگاه نسبت به خود را براى آنان مقرر فرما و آنها را آبرومندترين آبرومندان درگاهت در روز قيامت قرار بده، و بزرگترين مقام و بهره را به آنان مرحمت فرما. خدايا شريفترين مقام و بخشش سلام و شفاعت اسلام را به محمد عطا كن، خدايا ما را هم بدون سرافكندگى و پيمان‏شكنى و نه پشيمان (از بدكردارى) و نه بر حال تبديل دادن (احكامش) بدو ملحق فرما..[1]

3) اما در تفسیر اینکه وسیله چیست در خطبه ای از امام علی علیه السلام نقل شده است:
...اى مردم همانا خداى تعالى به پيامبرش محمد وعده ی(مقام) وسيله‏ را داده، و وعده ی او حق است و خدا هرگز خلف وعده نمي نماید، هان! كه وسيله: نردبان بهشت است و برترين درجات قرب به حق و آخرين حد هر آرزوئى است، مقامى است كه هزار پله دارد، و ميان هر پله تا پله ديگر به اندازه يك صد سال دويدن اسب تندرو است.

يك پله مرواريد، و پله ی ديگر گوهر و پله ی زبرجد، و پله ی لؤلؤ، و پله ی ياقوت، و پله‏ ی زمرد، و پله ی مرجان، و پله ی كافور، و پله ی عنبر، پله ای از عود، پله ای از طلا، پله ای از ابر، تا برسد به پله ای از هوا، و برسد به پله ای از نور كه آنجا مشرف بر همه ی بهشتها است، و رسول خدا صلی الله علیه و آله در آن روز روى آن پله نشسته و دو جامه ی نرم به تن كرده يكى از آن جامه‏ ها از رحمت خدا و جامه ی ديگر از نور خدا است، تاج پيامبرى بر سر دارد و روى آن تاج اكليل رسالت قرار دارد، به نور آن حضرت تمام صحراى محشر روشن شود.

و من نيز در آن روز بر پله ی بلندى پائين‏ تر از پله او قرار دارم و دو جامه ی لطيف در بر دارم يكى از ارغوان نور و يكى از كافور، و پيامبران و رسولان نيز بر پله ‏هاى ديگر ايستاده ‏اند و بزرگان زمانه و حجت هاى روزگار نيز در سمت راست مايند كه جامه‏ هائى از نور و كرامت آنان را پوشانده، نبيند ما را فرشته و نه پيامبر مرسلى جز آنكه از انوار ما مبهوت و از درخشندگى و جلالت ما در شگفت شود...[3]

همین مضمون در برخی از کتب مناقب عترت علیهم السلام، که از سوی محدثین اهل سنت تدوین یافته موجود است.[4]

موفق باشید.