جمع بندی راهکارهایی برای کنترل خشم و عصبانیت
تبهای اولیه
سلام . چند روزی میشه که به شدت عصبانیم . سر موضوعات کوچیک سریع از کوره در میرم . همه چی برام غیر قابل تحمل شده ... با خانواده ام رابطه عالی داشتم ولی چند روزه مدام سرشون داد میکشم و باهاشون دعوا میکنم و به شدت و بیخود ازشون متنفرم . یه جور احساس دوگانه هست چون قلبا هم عاشقشونم . و از این که ازشون بدم بیاد ناراحتم و اذیت میشم . از خودمم بدم میاد . اصلا نمیفهمم این دو سه روزه چی به سرم اومده . جلوی زبون تیز و نیش دارم رو هم نمیتونم بگیرم . حالم خوب نیست . میشه کمکم کنید بگید باید چکار کنم؟
width: 700 | align: center |
---|---|
[TD="align: center"]با نام و یاد دوست | |
ش | |
[/TD] | |
[TD="align: center"]![]() | |
[/TD] | |
کارشناس بحث: استاد صابر | |
[TD][/TD] | |
در سؤال خود بیان نفرمودید که علت خشم شما چیست و آیا در روزهای گذشته حادثه یا اتفاقی رخ داده که شما را عصبی نموده باشد و از این بابت دچار خشم زیاد شوید؟ آیا همیشه عصبی مزاج بوده اید یا فقط این چند روزه اینطور شده اید؟ مگر اعضای خانواده با شما چگونه رفتاری دارند که شما را ناخشنود نموده اند؟
*همه ی این سؤال ها نیاز به پاسخ هایی دارد که ما را در پاسخگویی بهتر یاری می نماید.
در ادامه در مورد کنترل خشم و عصبانیت راهکارهایی را تقدیم می نماییم زیرا ضروری ترین کار فعلا در اختیار گرفتن این احساس است. سپس در پست های بعدی از شما می خواهیم در مورد احساستان توضیحات بیشتری ارائه نماید.*
عصبانيت، جلوه خشم و غضب است و غضب در واقع يك حالت نفسانى و درونى است كه آدمى را وادار به رفتارى پرخاشگرانه وغلبه و انتقام نسبت به ديگرى مىكند. البته اصل «قوه غضب» در حفظ و بقاى انسان نقش به سزايى ايفا مىكند؛ اما اين قوه نيز مانند ساير قواى نفسانى بايد كنترل و در جهت صحيح از آن استفاده شود و از افراط و تفريط نسبت به آن اجتناب گردد؛ زيرا افراط در آن موجب ناكارآمدى فكر و عقل مىشود و خطرات و خسارات جبران ناپذيرى را در پى دارد. تفريط در آن نيز موجب جبن و خوارى مىشود و از پيامدهاى بد آن بىغيرتى و بىتفاوتى نسبت به مسئوليتهاى فردى و اجتماعى است.
***توصيه هايي براي حفظ آرامش در زندگي و عصباني نشدن***
1. مطمئن باشيد كه مىتوانيد روحيه خود را تغيير دهيد؛ ولى براى نتيجه گيرى شتاب نكنيد. بينديشيد كه بايد مدتى طولانى، رفتارهاى خود را به دقت كنترل كنيد و اگر چنين كرديد، پس از آن حتماً دگرگونى رفتارى خواهيد داشت.
2. از حساسيت بيش از حد در هر زمينه بپرهيزيد.
3. در هر مسئلهاى، ابتدا از ديگران انتظار بدترين برخورد را داشته باشيد و خود را براى تحمل آن آماده كنيد. اين نكته باعث مىشود، برخوردهاى خوب بيش از انتظار، در شما ايجاد خشنودى كند. اگر هميشه انتظار برخورد خوب داشته باشيد، چه بسا نتيجه عكس خواهيد گرفت.
4. در تصميمگيرى ها، با افراد عاقل و پخته مشورت كنيد و از اقدامات عجولانه و مطالعه نشده بپرهيزيد.
5. با افراد خوش خلق و غير عصبى معاشرت كنيد.
6. از موقعيت هايى كه زمينه تندخويى در آن فراوان است، اجتناب كنيد و در موقعيت هايى حضور يابيد كه رفتار پرخاشگرانه در آنجا ديده نمى شود و از شرايطى كه شما را به رفتارهاى تند دعوت مى كند، دورى گزينيد.
7. قبل از هر عملى، در مورد پيامد آن بينديشيد و آن گاه اقدام كنيد. با تمرين به اين راهكار در تمام امور، اندك اندك كنترل خويش را بر تمام رفتارها توسعه بخشيد.
8. حتما برنامه ی ورزشی به صورت منظم را به برنامه های خود اضافه نمایید.
9. سطح شناخت خود را با مطالعه و تفكّر از زشتى، ناپسندى و جبران اعمال پرخاشگرانه بالا ببريد. روايات، آيات و داستانهايى را در اين زمينه، مطالعه و در مورد آنها فكر كنيد. در برخى از موارد، به آثار بد رفتار تند خود، توجه و زشتى آن را در ذهن مرور كنيد تا به يك حالت خود هشدارى از درون دست يابيد. همچنين آثار فردى و اجتماعى و پيامدهاى حيثيتى آن عمل زشت را در ذهن خود، حاضر و به زشتى آن توجه كنيد تا از درون از آن عمل متنفّر شويد.
10. از خواندن قرآن به مقدار زياد و در نوبتهاى متعدد در روز غفلت نورزيد. قرآن تأثير زيادى در رسيدن به حالت سكينه و آرامش درونى دارد. عبادتهاى خود، مانند نماز را در اول وقت و با حضور قلب كامل به جا آوريد كه تأثير بزرگى در رسيدن به اطمينان خاطر دارد و آدمى را از درون به آرامش مىرساند.
11. بعد از استحمام و به هنگام خروج از حمام، دو پاى خود را تا قوزك، با آب سرد بشوييد.
12. از تفريحات سالم، آرامشبخش و تقويت كننده اراده - مانند كوهنوردى، شنا، دو پيادهروى و گردش در طبيعت و... استفاده كنيد.
در پایان توصیه می کنیم اگر راهکارهای فوق پس از انجام مفید واقع نشد حتما به پزشک اعصاب نیز مراجعه نمایید و خودتان را چکاپ کنید تا مشخص شود مشکل جسمی نداشته باشید.
**موفق باشید.**
سلام و خسته نباشید استاد صابر...
دلیل عصبانیتم این چند روز اینه که میبینم خانواده ام کارهای اشتباهی انجام میدن و هرقدر من براشون توضیح میدم که اشتباهه و ضرر میکنی گوش نمیدن بعد دقیقا به همون نتیجه ای میرسند که من گفتم ... به جای حل کردن مشکلاتشون ازش فرار میکنن و باعث میشن توی شرایط بدتری قراربگیرند . و بعد وقتی تو اون شرایط میبینمشون دلم میخواد بمیرم ایجوری میشه که اعصابم به هم میریزه اولش شروع میکنم تا چند ساعت غصه خوردن براشون بعدشروع میکنم به متلک انداختن و خالی کردن عصبانیتم با حرفایی که بلافاصله پشیمون میشم و دادبیداد... قبلا یه بار دیگه هم اینجوری شده بودم وقتی تازه به سن بلوغ رسیده بودم ولی اونموقع به این شکل نبود کاملا و کمتر بود . امروز کمی بهترم ولی بازم هرازگاهی چندتا ترکش میپرونم در جواب یکی دیگه از سوالهاتون هم باید بگم نه همیشه عصبی مزاج نیستم درواقع تا همین چند روز به عنوان ادمی صلح طلب که به شدت از بحث و مشاجره متنفره خودم رو با مطالعه کتاب های مختلف سرگرم میکردم ولی الان . کلافه ام . از این حالت متنفرم . بعد همش میگم به خودم ای بابا تو چکار به کار زندگی مردم (خانواده ام فقط) داری هرکسی هم که اشتباهی میکنه باید خودش مسولیتشو بپزیره ولی دو دقیقه بعد دوباره نمیتونم بی تفاوت باشم نسبت بهشون . ... استاد صابر من مدت چهار سال از خانواده ام دور زندگی کردم برای تحصیل الان دو سالی میشه که دوباره پیششونم گاهی واقعا دوست دارم دوباره دور از خانواده ام و مشکلاتشون زندگی کنم یه جای دور باشم و هرازگاهی فقط بهشون سری بزنم .
سلام و خسته نباشید استاد صابر...
دلیل عصبانیتم این چند روز اینه که میبینم خانواده ام کارهای اشتباهی انجام میدن و هرقدر من براشون توضیح میدم که اشتباهه و ضرر میکنی گوش نمیدن بعد دقیقا به همون نتیجه ای میرسند که من گفتم ... به جای حل کردن مشکلاتشون ازش فرار میکنن و باعث میشن توی شرایط بدتری قراربگیرند . و بعد وقتی تو اون شرایط میبینمشون دلم میخواد بمیرم ایجوری میشه که اعصابم به هم میریزه اولش شروع میکنم تا چند ساعت غصه خوردن براشون بعدشروع میکنم به متلک انداختن و خالی کردن عصبانیتم با حرفایی که بلافاصله پشیمون میشم و دادبیداد... قبلا یه بار دیگه هم اینجوری شده بودم وقتی تازه به سن بلوغ رسیده بودم ولی اونموقع به این شکل نبود کاملا و کمتر بود . امروز کمی بهترم ولی بازم هرازگاهی چندتا ترکش میپرونم در جواب یکی دیگه از سوالهاتون هم باید بگم نه همیشه عصبی مزاج نیستم درواقع تا همین چند روز به عنوان ادمی صلح طلب که به شدت از بحث و مشاجره متنفره خودم رو با مطالعه کتاب های مختلف سرگرم میکردم ولی الان . کلافه ام . از این حالت متنفرم . بعد همش میگم به خودم ای بابا تو چکار به کار زندگی مردم (خانواده ام فقط) داری هرکسی هم که اشتباهی میکنه باید خودش مسولیتشو بپزیره ولی دو دقیقه بعد دوباره نمیتونم بی تفاوت باشم نسبت بهشون . ... استاد صابر من مدت چهار سال از خانواده ام دور زندگی کردم برای تحصیل الان دو سالی میشه که دوباره پیششونم گاهی واقعا دوست دارم دوباره دور از خانواده ام و مشکلاتشون زندگی کنم یه جای دور باشم و هرازگاهی فقط بهشون سری بزنم .
با سلام مجدد...
حق دارید از وضعیت خانواده تان ناراحت باشید و به حالشان غصه بخورید ولی واقعا به چه قیمتی؟![-(
بیایید از این لحظه برای اینکه همواره همان فرد صلح طلب لحاظ شوید و دیگران شما را فردی مخاصمه گرد و عصبی فرض نکنند این دلسوزی افراطی را کاهش دهید. با خودتان بگویید که حیطه ی مسئولیت و احساس مسئولیت من فقط و فقط یک تذکر ساده است و اگر اعضای خانواده حتی پدر و مادر اشتباهی کردند و حرف شما را نپذیرفتند باز هم به شما خسارتی وارد نمی شود و همه ی خسارت ها به خودشان باز گشت دارد.
پس بیایید و آرامش روان را به خودتان هدیه دهید. راهکارهایی را که عرض کردیم عمل نمایید و آستانه صبر و تحمل خود را بالا ببرید. آن وقت میبینید که وضعیت روحی تان تغییرات خوبی داشته و آرامش نسبی به دست می آورید.
یادتان باشد خداوند متعال نیز از شما بیش از یک تذکر نخواسته و مسئولیتی بیش از این را به شما واگذار ننموده است.
سؤال:
چند روزی است که به شدت عصبانی می شوم. سر موضوعات کوچک سریع از کوره در میروم. همه چیز برایم غیر قابل تحمل شده است. با خانواده ام رابطه عالی داشتم ولی چند روزه مدام سرشون داد میکشم و از این که ازشون بدم بیاد ناراحتم و اذیت میشم . از خودمم بدم میاد . اصلا نمیفهمم این دو سه روزه چی به سرم اومده . حالم خوب نیست.
پاسخ:
در سؤال خود بیان نفرمودید که علت خشم شما چیست و آیا در روزهای گذشته حادثه یا اتفاقی رخ داده که شما را عصبی نموده باشد و از این بابت دچار خشم زیاد شوید؟ آیا همیشه عصبی مزاج بوده اید یا فقط این چند روزه اینطور شده اید؟ مگر اعضای خانواده با شما چگونه رفتاری دارند که شما را ناخشنود نموده اند؟ آیا اعضای خانواده هم نظرشان این است که با شما بد رفتاری می کنند یا نوع برخورد شما موجب برخورد بد آنها نیز می شود؟
همه ی این سؤال ها نیاز به پاسخ هایی دارد که ما را در پاسخگویی بهتر یاری می نماید.
در ادامه در مورد کنترل خشم و عصبانیت راهکارهایی را تقدیم می نماییم زیرا ضروری ترین کار فعلا در اختیار گرفتن این احساس است.
عصبانيت، جلوه خشم و غضب است و غضب در واقع يك حالت نفسانى و درونى است كه آدمى را وادار به رفتارى پرخاشگرانه وغلبه و انتقام نسبت به ديگرى مىكند. البته اصل «قوه غضب» در حفظ و بقاى انسان نقش به سزايى ايفا مىكند؛ اما اين قوه نيز مانند ساير قواى نفسانى بايد كنترل و در جهت صحيح از آن استفاده شود و از افراط و تفريط نسبت به آن اجتناب گردد؛ زيرا افراط در آن موجب ناكارآمدى فكر و عقل مىشود و خطرات و خسارات جبران ناپذيرى را در پى دارد. تفريط در آن نيز موجب جبن و خوارى مىشود و از پيامدهاى بد آن بىغيرتى و بىتفاوتى نسبت به مسئوليتهاى فردى و اجتماعى است.
توصيه هايي براي حفظ آرامش در زندگي و عصباني نشدن
1. مطمئن باشيد كه مىتوانيد روحيه خود را تغيير دهيد؛ ولى براى نتيجه گيرى شتاب نكنيد. بينديشيد كه بايد مدتى طولانى، رفتارهاى خود را به دقت كنترل كنيد و اگر چنين كرديد، پس از آن حتماً دگرگونى رفتارى خواهيد داشت.
2. از حساسيت بيش از حد در هر زمينه بپرهيزيد.
3. در هر مسئلهاى، ابتدا از ديگران انتظار بدترين برخورد را داشته باشيد و خود را براى تحمل آن آماده كنيد. اين نكته باعث مىشود، برخوردهاى خوب بيش از انتظار، در شما ايجاد خشنودى كند. اگر هميشه انتظار برخورد خوب داشته باشيد، چه بسا نتيجه عكس خواهيد گرفت.
4. در تصميمگيرى ها، با افراد عاقل و پخته مشورت كنيد و از اقدامات عجولانه و مطالعه نشده بپرهيزيد.
5. با افراد خوش خلق و غير عصبى معاشرت كنيد.
6. از موقعيت هايى كه زمينه تندخويى در آن فراوان است، اجتناب كنيد و در موقعيت هايى حضور يابيد كه رفتار پرخاشگرانه در آنجا ديده نمى شود و از شرايطى كه شما را به رفتارهاى تند دعوت مى كند، دورى گزينيد.
7. قبل از هر عملى، در مورد پيامد آن بينديشيد و آن گاه اقدام كنيد. با تمرين به اين راهكار در تمام امور، اندك اندك كنترل خويش را بر تمام رفتارها توسعه بخشيد.
8. حتما برنامه ی ورزشی به صورت منظم را به برنامه های خود اضافه نمایید.
9. سطح شناخت خود را با مطالعه و تفكّر از زشتى، ناپسندى و جبران اعمال پرخاشگرانه بالا ببريد. روايات، آيات و داستانهايى را در اين زمينه، مطالعه و در مورد آنها فكر كنيد. در برخى از موارد، به آثار بد رفتار تند خود، توجه و زشتى آن را در ذهن مرور كنيد تا به يك حالت خود هشدارى از درون دست يابيد. همچنين آثار فردى و اجتماعى و پيامدهاى حيثيتى آن عمل زشت را در ذهن خود، حاضر و به زشتى آن توجه كنيد تا از درون از آن عمل متنفّر شويد.
10. از خواندن قرآن به مقدار زياد و در نوبتهاى متعدد در روز غفلت نورزيد. قرآن تأثير زيادى در رسيدن به حالت سكينه و آرامش درونى دارد. عبادتهاى خود، مانند نماز را در اول وقت و با حضور قلب كامل به جا آوريد كه تأثير بزرگى در رسيدن به اطمينان خاطر دارد و آدمى را از درون به آرامش مىرساند.
11. بعد از استحمام و به هنگام خروج از حمام، دو پاى خود را تا قوزك، با آب سرد بشوييد.
12. از تفريحات سالم، آرامشبخش و تقويت كننده اراده - مانند كوهنوردى، شنا، دو پيادهروى و گردش در طبيعت و... استفاده كنيد.
در پایان توصیه می کنیم اگر راهکارهای فوق پس از انجام مفید واقع نشد حتما به پزشک اعصاب نیز مراجعه نمایید و خودتان را چکاپ کنید تا مشخص شود مشکل جسمی نداشته باشید.
موفق باشید.