عصبانيت

سلام . چند روزی میشه که به شدت عصبانیم . سر موضوعات کوچیک سریع از کوره در میرم . همه چی برام غیر قابل تحمل شده ... با خانواده ام رابطه عالی داشتم ولی چند روزه مدام سرشون داد میکشم و باهاشون دعوا میکنم و به شدت و بیخود ازشون متنفرم . یه جور احساس دوگانه هست چون قلبا هم عاشقشونم . و از این که ازشون بدم بیاد ناراحتم و اذیت میشم . از خودمم بدم میاد . اصلا نمیفهمم این دو سه روزه چی به سرم اومده . جلوی زبون تیز و نیش دارم رو هم نمیتونم بگیرم . حالم خوب نیست . میشه کمکم کنید بگید باید چکار کنم؟

سلاممم

مَــن تو زندگیــم از همــون کودَکی حساس بودَم و اگــر ظلمی در حقَم میشد نمیتونستَم از خودَم دفاع کنَم تو خودَم میریختَم

این باعــث شده الان تو دوران جوانی هستَم عصبی به نظــر برسَم و نمیتونَم به اعصابَم مسلط باشَم

اگر کسی حــرفی به من میزنه حتی دوستَم باشه با رفتارَم باعث رنجش او میشَم و بعد عذاب وُجدان میگیرَم

دستام میلرزهـ و تا مدت ها تمرکزَم رو از دست میدَم...به خــاطر مشکلم هم نمیتونَم ارتباط خوبــی با خدام داشته باشَم

لطفا راهنماییــم کنید:hey:

سلام
بنده یک مشکلی دارم که راهکاری نتونستم پیدا کنم و اون هم کنترل خودم در هنگام عصبانیت و تند و گزنده حرف نزدن در آن زمان است.
خیلی چیزها مانند اینکه در هنگام عصبانیت ساکت بمان یا جایت را عوض کن شنیده ام. ولی وقتی عصبانی می شوم هیچکدام از آنها در دهنم نیست که عمل کنم. و بعد از چند دقیقه از آنچه نباید می کردم، تازه به ذهنم می آید که چرا ساکت نماندم.
چطور می توانم این مشکل را حل کنم؟ تا دفعه بعد در همان لحظات حساس بتوانم کنترل بیشتری داشته باشم؟