جمع بندی فایده افراد درونگرا چیست؟

سلام دوست عزیز ابتدا تعریفی از «درون گرایی و برون گرایی» ارائه می دهم تا بدانیم در مورد چه چیزهایی بحث می کنیم. درون گرایی (Introversion) یک صفت شخصیتی و یکی از ابعاد اصلی در نظریه شخصیّتِ مبتنی بر صفات می باشد. وقتی حرف از درون گرایی می شود، خیلی ها افراد درون گرا را ساکت و خجالتی به شمار می آورند. در حقیقت، افراد درون گرا انرژیِ شان را از درونِ شان، یعنی ایده ها و مفاهیمِ ذهنیِ شان به دست می آورند. افراد درون گرا بیشتر دوست دارند رفتارهای انفرادی انجام دهند و در خلوتِ خود بمانند.   برون گرایی (Extraversion) نیز بعدِ اصلیِ دیگری در نظریه شخصیت مبتنی بر صفات می باشد. ما افراد برون گرا را افرادی اجتماعی می دانیم. آنها انرژیِ شان را از دنیای بیرون و ارتباط با دیگران به دست می آورند. افراد برون گرا بیشتر تمایل دارند برای تفریح به بیرون بروند و با دیگران در ارتباط باشند؛ حرف بزنند و رفتاهای هیجانی از خود نشان می دهند.   میزانِ برون گرایی و درون گراییِ افراد به صورتِ یک طیف و پیوستار می باشد. یعنی این گونه نیست که یک فرد حتما برون گرا و دیگری حتما درون گرا باشد و هیچ فردی بین این دو نباشد. همه افراد تا حدودی، ویژگی های درون گرایی و برون گرایی را دارند. این که فردی را برون گرا یا درون گرا می نامند، به خاطرِ غلبه یِ یک دسته از ویژگی ها بر دسته دیگر می باشد.   اینکه گفته اید:«دین توصیه به خوش اخلاقی میکند و اصولا به سمت انسان های برونگراست» درست نمی باشد. زیرا خوش اخلاقی به معنایِ برون گرایی نیست. حضرت امام صادق (صلوات الله و سلامه علیه) در تعریف خوش اخلاقی می‌فرمایند: «حُسن خلق آن است که برخوردت را نرم کنی، سخنت را پاکیزه گردانی و برادرت را با خوش‌رویی دیدار نمایی»[شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج‌۴، ص۴۱۲، محقق و مصحح:علی اکبر غفاری، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ دوم، ۱۴۱۳ق]. آیا همه افرادِ برون گرا، برخوردشان با مردمْ نرم است؟ آیا فقط افرادِ برون گرا سخنان پاکیزه می زنند و در برخورد با دیگران، ادب را رعایت می نمایند؟ آیا افراد درون گرا با برادرانِ شان با تُرش رویی دیدار می کنند؟ اگر به درستی در جامعه نگاه کنید، می بینید که افراد برون گرای زیادی هستند که با وجود داشتنِ ارتباطات زیاد، دیگران از معاشرت با آنها دل خوش ندارند. زیرا آنها در ارتباطاتِ شان ادب را رعایت نمی کنند؛ در اجتماع با بداخلاقی برخورد می نمایند و سخنانِ خوب و زیبا به زبان نمی آورند. افراد درون گرای زیادی هم وجود دارند که وقتی سخن می گویند، با دیگران با نرمی و ملاطفت برخورد می کنند؛ سخنانِ خوب و شایسته می زنند و با خوش رویی با دیگران رفتار می کنند. درست است که این افراد، کم صحبت می کنند؛ ولی صحبت هایشان کیفیّتِ بالایی دارد. نظامیِ گنجوی ابیات زیبایی در این مورد سروده است:   با این که سخن به لطفْ آب است - کم گفتنِ هر سخنْ صواب است آب ار چه همه زلال خیزد - از خوردنِ پُرْ مَلال خیزد کم گوی و گزیده گویْ چون دُرّ - تا ز اندک تو جهان شود پُر لاف از سخن چو دُرّ توان زد - آن خشت بود که پُر توان زد   اینکه گفته اید:«متاسفانه در جامعه اکثرا انسان های برونگرا موفق تر هستند»؛ اگر ملاک و معیارتان برای موفقیّت، معروف شدن و تشویق های دیگران است، باید بگویم:«بله؛ جامعه ما برای افرادی که برون گرا هستند و می توانند با افراد دیگر ارتباطِ سریعی برقرار نمایند و دیگران را با حرف و سخن شانْ جادو کنند ارزشِ بیشتری قائل است». اما باید پرسید:«آیا این تشویق ها و کف و سوت زدن ها همیشگی و دائمی هستند؟». اگر به درستی نگاه کنید، می بینید که این تشویق ها موقّتی می باشند و افرادِ برون گرای موفق (بنا بر ملاکی که در بالا گفتیم) همیشه مورد تشویق قرار نمی گیرند و در بیشتر موارد، بعد از مدتی کوتاه از یادها می روند و فراموش می شوند. یک دسته از افراد که معمولا برون گرا هستند، «سلبریتی ها» می باشند. در وضعیتِ آنها کمی دقت کنید. اگر کمی در وضعیتِ سلبریتی ها در طول زمان نگاه کنید و به یک مقطع خاصّ از زندگیِ شان دیدتان را محدود ننمایید، می بینید که این افراد تا مدّتی در اذهانِ مردم می مانند و به سرعت جایشان را افرادی دیگر اشغال می کنند. من خودم از سال ها پیش وضعیتِ بازیگرانِ سینما و تلویزیون را از طریق رسانه ها پیگیری می کنم. کسانی که اخبار سینما و تلویزیون را پیگیری می کنند، به خوبی می دانند که در دنیایِ هنر هفتم و تلویزیون، به سرعت افراد و چهره های جدید معرفی می شوند و چهره های قبلی فراموش می شوند. در همین سال ها چند بازیگر خانمِ مطرح در سینما و تلویزیون دیده شدند، اما دیگر کسی از آنها خبری ندارد؟ به خاطر همین مسائل، عده ای هنر هفتم و تلویزیون را «شغلی بی رحم» می دانند.  ادامه دارد...

اگه بنده به کسی بی احترامی کردم معذرت میخوام ولی واقعا منظوری نداشتم

دوست عزیز در فضای مجازی احساسات به درستی منتقل نمی شوند. من از سؤال شما ناراحت نشدم. اصلا چرا باید از سؤالتان ناراحت بشوم؟ مگر خدای نکرده شما توهین کرده اید که ناراحت بشوم؟ این هم یک سؤال است که پاسخی دارد.   

چند وقت پیش در یک شرکت دیدم که برای کاری دو توسعه دهنده داشتند که هر دو نفر شغل یکسانی رو انجام میدن یکی درون گرا هستش و زیاد با دیگران صحبت نمیکنه ولی دیگری خیلی خون گرم هستش و زیاد با دیگران صحبت میکنه با اینکه اطلاعات اون فرد درون گرا خیلی زیاده و در حد استاد هستند ولی خیلی ها کار هایشان را به اون ادم خون گرم میدند با اینکه هر دو خوب کار میکنند و از نظر کاری هیچ مشکلی ندارند ولی اون فرد خون گرم تا حالا کار های زیادی به صورت شخصی حتی برای دیگران زده و اون ادم درون گرا بدلیل اینکه با دیگران زیاد صحبت نمیکنه معمولا کسی نمیدونه که اون ادم در حد یک استاد هستش ...

    دوست عزیز وقتی فرد درون گرا به کاری گماشته می شود که تاحدودی نیاز به ارتباط با افراد دیگر دارد، مسلّم است که نمی تواند به خوبیِ فردِ بُرون گرا مهارت خود را به متقاضیانِ خدمتش نشان دهد. در مثالی که زدید، توسعه دهنده ها مراحلی از کارشان را در خلوت انجام می دهند. ولی مراحل دیگری از کار در ارتباط با دیگران صورت می گیرد و نیاز به مهارت های ارتباطی، همچون مهارتِ گفتگو، می باشد. فرد درون گرایی که مهارت گفتگو و دیگر مهارت های ارتباطی را به درستی نمی داند، مسلّماً دچار کاستی ها و ضعف هایی در مراحل نیازمند ارتباط می شود و به قول شما ممکن است اصلا کسی متوجه نشود که او در کارش یک استاد است. اما همه این مسائل باعث نمی شود که جامعه نیازمند خدمات افراد درون گرا نباشد. میزان بسیار زیادی از پیشرفت های بشری مرهونِ افراد درون گرایی است که در آزمایشگاه ها و کتابخانه ها به پژوهش پرداختند و پس از سالیانِ متمادی نتایج پژوهش هایشان را در اختیار بشر قرار دادند.

آیا افراد درون گرا میتونند با افراد برونگرا ازدواج کنند ؟

  واقعیت این است که ازدواج مرد درون گرا با خانمی برونگرا بی دردسر نخواهد بود. زمانی که مرد درونگرا می‌خواهد تنها باشد و در تنهایی به کارها و تفریحاتی که دوست دارد بپردازد، ممکن است همسرش او را سرد و بداخلاق توصیف کند. بعد از ازدواج زمان‌هایی پیش می‌آید که خانم برونگرا می‌خواهد با دوستانش بیرون برود؛ اما شوهر درونگرا می‌خواهد با عشقش خلوت کند و در آرامش باشد. این اختلاف نظر رابطه بین همسران را متشنج می‌کند؛ به خصوص اگر شوهر درونگرا دوست داشته باشد که همسرش کنار او در خانه بماند. از سوی دیگر فرد برونگرا دوست دارند همسرش در شادی ها و تفریحاتش به او ملحق شود و زمانی که همسرش از همراهی با او امتناع می‌کند، ناراحت و دلخور می‌شود.   همچنین همسر درونگرا نمی‌خواهد آرامش شریک زندگی‌اش را به هم بزند؛ اما همسر برونگرا این سکوت را به پای بی‌توجهی می‌گذارد. به این ترتیب هر دو ناراحت و رنجیده خاطر می‌شوند و حس می‎کنند که عشقش نمی‌خواهد در کنارش باشد. همسر درونگرا گاهی اوقات اهمیتی به وجود همسرش نمی‌دهد؛ چون فقط می‌خواهد با خودش خلوت کند. اگر خانم برونگرا بتواند سکوت و آرامشی را که شوهرش به آن نیاز دارد، به او بدهد، بسیاری از مشکلاتشان حل خواهد شد. خانم برونگرا باید به نیازهای شوهر درون گرا احترام بگذارد و به او اجازه دهد که مدتی با خودش تنها باشد. اگر در زن و شوهرهایی که سال های زیادی به خوبی در کنار همدیگر زندگی کرده اند و یکی درون گرا و دیگری برون گراست دقت کنید، می فهمید که آنها به تدریج از نظر شخصیت به یکدیگر نزدیک شده اند و همدیگر را درک می کنند. در ابتدای ازدواجِ این افراد، شخصیت های آنها به اندازه سال های بعدی به یکدیگر نزدیک نیست. «پذیرش» موضوعی است که این زن و شوهرها را به یکدیگر نزدیک کرده و باعث شده آنها بتوانند در کنار یکدیگر با رضایت زندگی کنند.    توصیه من به شما این است که با خانمی درون گرا ازدواج کنید. در خواستگاریْ ویژگی های شخصیتیِ خود را با مثال و با جزئیات توضیح دهید تا طرف مقابل درک درستی از ویژگی های اخلاقی و رفتاری شما به دست بیاورد. از طرف مقابل نیز بخواهید ویژگی های خود را با مثال و با جزئیات توضیح دهد. بعد از توافق بر سر مسائل اولیه و بررسیِ ویژگی های یکدیگر، برای بررسیِ کارشناسانه هر دو نفر به همراه پدر یا مادر دخترخانم به یک روانشناس خبره و آگاه مراجعه کنید و از او بخواهید ویژگی های شما را بررسی کند و ریسک ازدواج را مشخص نماید. برای مشخص کردنِ ویژگی های شخصیتی، روانشناس می تواند از هر دو نفر «پرسشنامه شانزده عاملیِ شخصیت کَتِل»(1) را بگیرد. یکی از عواملی که این پرسشنامه مشخص می کند، «برون گرا و درون گرا بودنِ» پاسخ دهنده است.  تفسیر این پرسشنامه سخت است و هر روانشناسی نمی تواند آن را به درستی تفسیر کند. توصیه می کنم برای تفسیر نتایجِ آن، از یک روانشناس خبره کمک بگیرید. پی نوشت: 1: Cattell's 16 personality factor test

جمع بندی پرسش: من فردی درون گرا هستم. فکر می کنم افراد درون گرا تنها در بخشی از زندگی شاید بتوانند موفق باشند. آنها رابطه اجتماعی ضعیفی دارند و آرام حرف می زنند. در صورتی که در جامعه، افراد برون گرا موفق تر هستند. فایده انسان های درون گرا چیست؟ پاسخ: ابتدا تعریفی از «درون گرایی و برون گرایی» ارائه می دهم تا بدانیم در مورد چه چیزهایی صحبت می کنیم. درون گرایی(1) یک صفت شخصیتی و یکی از ابعاد اصلی در نظریه شخصیّتِ مبتنی بر صفات می باشد. وقتی حرف از درون گرایی می شود، خیلی ها افراد درون گرا را ساکت و خجالتی به شمار می آورند. در حقیقت، افراد درون گرا انرژیِ شان را از درونِ شان، یعنی ایده ها و مفاهیمِ ذهنیِ شان به دست می آورند. افراد درون گرا بیشتر دوست دارند رفتارهای انفرادی انجام دهند و در خلوتِ خود بمانند.   برون گرایی(2) نیز بعدِ اصلیِ دیگری در نظریه شخصیت مبتنی بر صفات می باشد. ما افراد برون گرا را افرادی اجتماعی می دانیم. آنها انرژیِ شان را از دنیای بیرون و ارتباط با دیگران به دست می آورند. افراد برون گرا بیشتر تمایل دارند برای تفریح به بیرون بروند و با دیگران در ارتباط باشند؛ حرف بزنند و رفتاهای هیجانی از خود نشان می دهند.   میزانِ برون گرایی و درون گراییِ افراد به صورتِ یک طیف و پیوستار می باشد. یعنی این گونه نیست که یک فرد حتما برون گرا و دیگری حتما درون گرا باشد و هیچ فردی بین این دو نباشد. همه افراد تا حدودی، ویژگی های درون گرایی و برون گرایی را دارند. این که فردی را برون گرا یا درون گرا می نامند، به خاطرِ غلبه یِ یک دسته از ویژگی ها بر دسته دیگر می باشد.   اینکه گفته اید:«در جامعه افراد برون گرا موفق تر هستند»؛ اگر ملاک و معیارتان برای موفقیّت، معروف شدن و تشویق های دیگران است، باید بگویم:«بله؛ جامعه ما برای افرادی که برون گرا هستند و می توانند با افراد دیگر ارتباطِ سریعی برقرار نمایند و دیگران را با حرف و سخن شانْ جادو کنند ارزشِ بیشتری قائل است». اما باید پرسید:«آیا این تشویق ها و کف و سوت زدن ها همیشگی و دائمی هستند؟». اگر به درستی نگاه کنید، می بینید که این تشویق ها موقّتی می باشند و افرادِ برون گرای موفق (بنا بر ملاکی که در بالا گفتیم) همیشه مورد تشویق قرار نمی گیرند و در بیشتر موارد، بعد از مدتی کوتاه از یادها می روند و فراموش می شوند. یک دسته از افراد که معمولا برون گرا هستند، «سلبریتی ها» می باشند. در وضعیتِ آنها کمی دقت کنید. اگر کمی در وضعیتِ سلبریتی ها در طول زمان نگاه کنید و به یک مقطع خاصّ از زندگیِ شان دیدتان را محدود ننمایید، می بینید که این افراد تا مدّتی در اذهانِ مردم می مانند و به سرعت جایشان را افرادی دیگری می گیرند.   اما تعداد بسیار زیادی از پیشرفت های بشری مرهونِ افراد درون گرایی است که در آزمایشگاه ها و کتابخانه ها به پژوهش پرداخته اند و پس از سالیانِ متمادی نتایج پژوهش هایشان را در اختیار جامعه قرار داده اند.  پی نوشت: 1: Introversion  2: Extraversion