استمنا

با عرض سلام خدمت تمام دوستان و مشاوران محترم.
چون فضا مجازیه و کسی همدیگه رو نمیشناسه من بدون رودربایستی سوالمو مطرح میکنم. شاید کسی بتونه این ترس و استرس رو در درون من از بین ببره.
بنده 28 سال دارم و مجردم .دوتا فوق لیسانس دارم و آدم باهوشی هستم ... راستش رو بخواین، سال های زیادی استمنا کردم و فیلم پورن زیاد میدیدم (شاید حدود 10 تا 15 سال)...
ولی این کار همیشگی نبوده و مثلا هر 30 یا 40 روز ، یکی دوبار این کار میکردم و دوباره توبه میکردم و دوباره بعد از دوماه باز این کارو میکردم و بعدش توبه و... .
از لحاظ اعتقادی آدم معتقدی هستم و قسم میخورم از کودکی تا حالا 95 درصد نمازهامو اول وقت خوندم و تمام روزه هامو گرفتم، روزه های مستحبی و اعمال مختلف و ... به پدر و مادرم اف نگفتم.
تمام فامیل منو مثل یک دختر میدونن (خواهر ندارم و 2 برادر هستیم) از بس که به مادرم در خونه و همه آشنایان کمک میکنم. ولی بدلایل زیادی تو این گناه افتادم...
با انجام زیاد این گناه، انزال زودرس گرفتم و یکی از دلایلی که مجددا به این کارو تکرار میکردم این بود که همه ، همه جا میگفتن (تو اینترنت و ... ) این بیماری خوب نمیشه و اکثرا بجه دار نمیشن و .... .
منم با این بهانه دوباره این کارو انجام میدادم.
ولی حالا چندماهه واقعا ترکش کردم و یه دکتر رفتم و یکسری دارو برای درمان این بیماری دارم مصرف میکنم و حالا قصد دارم ازدواج کنم تا از این کار زشت دست بکشم...
از طرفی فشار خانواده زیاد شده که ازدواج کنم چون وضعیت مالیم بد نیست .... ولی خدا شاهده ترسم خیلی زیاده و از گذشتم میترسم...
اینکه قراره با یکی زندگی کنی که ندونه شما قبلا چه کارهایی کردی و جه ادم بدی بودی... بری اون دنیا و روز قیامت ایشون بفهمه با چه حیوانی زندگی میکرده ... واقعا ترس داره...
اینکه به یکی در مورد گذشته همش دروغ بگی ... و فیلم بازی کنی که ادم خوبی هستی...
اینکه خداوند میفرماید الطیبون الطیبات... . از این ایه میترسم. حرف خداوند که عوض نمیشه. من 10 تا 15 سال هی بدی کردم و دوباره توبه کردم...
میترسم ادم ناپاک قسمت من بشه که حقم هست... خودم میدونم... بخدا من آدم بدی نبودم تا حالا در زندگی... تمام فامیل و دوستان و همسایه و محله روی من از لحاظ ادب و اعتقادات و اخلاق و ارتباطات حساب وبژه باز میکنند.
حتی دختراشونو بهم پیشنهاد میدن برای ازدواج... همین کارها خجالت منو زیادتر میکنه...
ولی تاحالا خدا آبرو منو جایی نبرده و به دعای خیر پدر و مادر و کارهای خیری که تاحالا در حقشون و حق دیگران و بزرگترها انجام دادم، همیشه بهم عزت داده و منو سربلند کرده ...
چندبار آقا امام حسین به من روسیاه، لطف زیادی کردن و چندباری کربلا رفتم و ... خلاصه خداییش از لحاظ اجتماعی بخدا تاحالا به کسی بدی نکردم و همه منو دوست دارن...
ولی میترسم. بخدا میترسم از عاقبتم ...
الان طوری هستم که اگه خدا از من گذشته باشه من نمیتونم از گذشته و اشتباهاتم بگذرم... یعنی حتی خودمو با همسر آیندم تصور میکنم، خودم از خودم متنفر میشم و به خودم نهیب میزنم که تو لیاقت هیچ کسی رو نداری...
چطوری حاضری مسئولیت یک نفر رو قبول کنی در حالی که اون با شما روراسته ولی تو همش دروغ... بچه من قراره چی بشه؟...
همش فکر میکنم که خدا یه طوری گناهمو جبران میکنه و چوبشو میخورم. ولی نمیخوام چوبشو همسر آینده و بچم بخورن... خداوکلیی کسی میتونه بهم کمک کنه و من حقیرو توجیه کنه...
بخدا ترسش خیلی زیاده... اوضاع روحیم نابوده...
ببخشید اگه خیلی طولانی شد... شرمندم بخدا ...

سلام دوستان نمیدونم از کجا شروع کنم چی بگم؟
حالم از خودم به هم میخوره. الان با گریه دارم اینو مینویسم. به خدا قسم دیگه بریدم از خودارضایی.
یه وقتایی میگم برم خودکشی کنم تو از شمرم بدتری.
دوستان من داستانم خیلی فرق میکنه با کسانی که همین مشکل رو داشتن و در انجمن مطرح کردن.
من بدبخت 20 سالمه و 5 سالی هست به این بدبختی دچار شدم.
تمام عوارضی هم که داره دقیقا روم پیاده شده.
چشم ضعیف *بدن ضعیف *استرس و اضطراب *افسردگی *گوشه گیری...
دیگه نمیدونم چیکار کنم.
من بچه هیئتی هستم (از این میسوزم دیگه با این حال بازم آدم نمیشم)
از اینورم روزی تا6 ساعت نوحه گوش میدم.
و بدترین نقطه اینجاس که مدیر یک سایت مذهبی هم هستم(ای خاک دو عالم بر سرم)
این وضعیت منه و بازم نمیتونم ترک کنم.
به خودم میگم اشغال از اون هیئت رفتنت خجالت بکش
آشغال از اون کار مذهبی و مهدوی کردنت خجالت بکش
از نوحه هایی که گوش میکنی خجالت بکش
ولی انگار نه انگار. مثل اینکه شدم خود شیطان.
از این طرف میگم من که این همه کار میکنم بعد میرم خود ارضایی میکنم، چطور خدا بازم گذاشته عشق به اهل بیت تو وجودم بمونه
چطور بهم اجازه میده برم هیئت، چطور منو تردم نمیکنه
والا ایناس که منو میسوزنن. به خودم میگم حتما خدا به برگشتت به سمت خودش هنوز امیدوار که عشق امام حسین (ع) رو ازم نگرفته و گذاسته برای حضرت مهدی (عج) کار کنم.
خوب پس چرا ادم نمیشم؟ ؟؟؟؟؟
منی که رهبر خودم رو امام خامنه‌ای رو وقتی چهرشو میبینم به مظلومتش گریه مبکنم. چرا نباید درست بشم؟
اصلا تا حالا تو عمرتون فکر میکردید همچین ادمی با این سبک وجود داشته باشه؟
به قران من خودم خودمو باوز نمیکنم. این همه کار خوب و مهدوی و مذهبی.
از همه مهمتر شناختن انقلاب اسلامی و دونستن قدر جمهوری اسلامی ایران و هر روز آرزوی شهادت داشتن و...
چه جور میتونم بازم این عمل زشت انجام بدم
هی هی هی خدا بریدم
دوستان بدبختی داستان تازه شروع شد. ففط اینارو گغتم که بفهمید روحبه و خلق و خوم چیه و چطور آدمی هستم با چه گرایشاتی.
من تا الان فکر کنم 8 یا 9 باری میشه برای ترک اقدام کردم و با خدا عهد بستم که 40 روز نمارن رو بخونم و خودارضایی نکنم.
دفعه اول 17 روز دووم اوردم چون میترسیدم عهدی که با خدا بسته بودم رو بشکنم. انقدر عواقب شکستن عهد با خدا رو خونده بودم از ترس داشتم سکته میکردم. دیگه از این بالاتر که خود خدا لعنت میکنه کسایی رو که عهدشون رو باهاش شیکستن و عشق اهل بیت رو از وجودشون خارج مبکنه و...
داشتم میگفتم دفعه اول 17 روز طول کشید
دفعه دوم 15
همینطور بیا پایین تا 3 روز!!!
الان به نظرتون منی که 9 بار عهدم رو با خدا شیکوندم فرصتی برام مونده ادم شم. من که فکر نمیکنم.
ولی از اینطرف میگم هنوز عشق اهل بیت دارم و کارای مهدوی میکنم پس راهی هست. ولی نمیتونم و به زودی ملعون واقعی در دو دنیا توسط خدا میشم.
چرا خدا با این همه توبه شکنی هنوز منو نگهم داشته. من که اینطوری فمر میکنم. شاید خدا به زودی بلایای زیادی رو تو زندگیم بیاره.
الان نیم ساعت دارم گریه میکنم اخه دیگه چرا تو ماه رمضان. وااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااای لعنت خدا بر من.
بغض گلومد گرفت نمیدونم چی بگم. اره بازم عهدمو بعد 5 روز شیکوندم و بل دهن روضه نتونستم جلو خودم بگیرم
ای واااااااااااااااای ای واااااااااااااااااااای. خدا کمممممممممممممک
ترو خدا یه راهکاری به من بدین تورو خضرت ابوالفضل بگید جیمار کنم. بریدم دیگه