امام رضا

از فردی شنیدم  تاریخ اسلام حاکمان  دانشمندی به مانند اکبرشاه ،  مامون و الغ بیگ به خود ندیده است ! اما هیچ کدام از آنان در دانش فلسفی  به مامون نرسیدند او دار الحكمه بغداد را سرپرستی میکرد و برای اولین بار در طول تاریخ علم جبر توسط خوارزمی  و علم مثلثات توسط بتانی در همین دار الحكمه کشف شد و اگر علم جبر در آن زمان  کشف نمی شد بسیاری پیشرفت های علمی امروزین قرن ها به تعویق می افتاد  ثابت ابن قره حرانی  برای اولین بار طول سال شمسی را تنها با دو ثانیه خطا نسبت به  محاسبه امروزی به دست آورد اگر این گزاره های بالا را صحیح بنگاریم  اینک چند موضوع مهم مطرح میشود اگر سطح علمی جامعه ی اسلامی در دوران مامون اینقدر بالا بوده  اهمیت کار امام رضا (ع ) بیشتر نمایان میشود که چگونه  و با اتکا به چه چیزی توانست این همه دانشمند را به تسلیم در برابر  خود وادارد غیر  از علم لدنی میتوانست باشد ؟ و نیز حکمت الهی که چگونه شرایط را به گونه ای مهیا میکند که امام رضا بتواند در قصر مامون که محل رفت و آمد بزرگترین دانشمندان تاریخ اسلام بود راه یابد و امامت خود را اثبات نماید  شاید در بین عوام مردم باور بر این بود که علم امام محدود به امور دینی است که آن را آموخته است در حالی که امام رضا در علوم مختلف کتاب نوشته اند بدون اینکه این علوم را از کسی آموخته باشد و این اثبات علم لدنی امام است که بر خلاف نطر برخی فرقه ها مانند زیدیه  است که علم امام را استنباطی میدانستند نه لدنی   با این توضیحاتی که اشاره کردم چند سوال دیگر مطرح میشود  که توضیح آن الزامی به نظر میرسد  اول اینکه آیا مامون همان گونه که طرفدارن امروزیش در فضای مجازی به طوری که اشاره کردم معرفی میکنند فردی دانشمند بود یا خیر ؟  و اگر دانشمند بوده این امر تا چه حد بوده و آیا اغراق در آن صورت گرفته ؟ آثار و سخنان امام رضا و مناظرات ایشان در علوم مختلف چیست و در کجا قابل دسترس است؟ به خصوص در علومی به غیر از علوم حدیث مانند طب ریاضیات نجوم فلسفه منطق و..؟ آیا یکی از دلایل محجوریت این تعالیم امام رضا این نیست که کمتر به آن پرداخته شده است ؟ چرا این شیفتگان امروزین مامون که خود را روشنفکر میدانند هیچگاه به این نکته اشاره نمی کنند  که اگر این فرد واقعا یک فرد دانشمند بود چرا به خاطر یک موضوع علمی مانند حادث و قدیم بودن قرآن کریم  دست به کشتار زد؟ به نظر میرسد دشمنان مکتب اسلام که تا دیروز اسلام را دین ضد علمی میدانستند از انکار حقیقت خسته شده اند و چشم خود را به روی پیشرفت های علمی و فلسفی تمدن  بزرگ اسلامی که تا قرن هفتم  هجری می‌درخشید باز کرده اند که همه ناشی از تشویق دین مبین اسلام  به تعلیم علم است اما تاکتیک جدیدی در پیش گرفته اند که بخش  زیادی از این پیشرفت علمی را مختص به دوره  مامون بدانند و حضرت رضا را نزد عده ای از عوام بی اعتبار کنند در حالی که هر چه قدر مامون و دربار او از لحاظ علمی بالاتر دانسته شوند ارزش کار امام رضا بیشتر نمایان میشود  در پایان در مورد الغ بیگ و اکبر شاه هم کمی توضیح دهید بابت طولانی شدن سوال از شما معذرت میخواهم پرسش این سوالات بدون اشاره به این مقدمات میسر نبود     

با سلام و عرض ادب

چرا امام رضا علیه السلام پیشنهاد مامون برای رفتن به خراسان را پذیرفت و به خراسان رفت ؟ مگر امام نمی دانست اینکار باعث تقویت حکومت عباسی خواهد شد ؟ مگر از حیله و نقشه ی مامون آگاه نبود ؟

حقیقتش بنده داشتم سریال ولایت عشق رو تماشا میکردم که دیدم امام رضا علیه السلام در شرایطی قدم به راه خراسان گذاشت که حکومت عباسی در حالت متزلزل شدن بود و امام میتوانست ضربه ی آخر را به آنها بزند ( به گفته فضل بن سهل )

پس چرا امام به جای استفاده از این فرصت به پیشنهاد مامون عمل کرد ؟

با تشکر .

سلام.خسته نباشید.
آیا زیارتنامه ی معتبری برای امام رضا وجود دارد که مانند زیارت عاشورا بشه هر وقت خواند؟

با سلام

ابوالفضل‌بن ابی‌نصر حافظ می‌گوید در کتاب عیسی‌بن ‌مریم عمانی خواندم که روزی از روز‌ها امام رضا(ع) بر مأمون وارد شد، در حالی‌که «زینب کذّابه» که ادعا می‌کرد دختر علی‌بن ابیطالب است و علی(ع) برای او دعا کرده که تا روز قیامت زنده بماند، نزد او بود. مأمون به امام رضا(ع) گفت: «به خواهرت سلام کن.» حضرت فرمود: «به خدا سوگند، او خواهر من نیست و علی‌بن ابیطالب پدر او نیست.» زینب هم گفت: «به خدا سوگند، او برادر من نیست و علی‌بن ابیطالب پدر او نیست.» مأمون گفت: «دلیل این سخن شما چیست؟» حضرت فرمود: «ما اهل بیت گوشتمان بر درندگان حرام است، او را پیش درندگان بینداز، اگر راست بگوید، درندگان از خوردن گوشتش خودداری می‌کنند.» زینب گفت: «با این شیخ (امام رضا) آغاز کن.» مأمون گفت: «سخن منصفانه‌ای گفتی.» حضرت فرمود: «باشد.» در این حال درِ جایگاه حیوانات وحشی را گشودند، آنان را مهیای غذا کردند و امام رضا (ع) به سوی آن‌ها پایین رفت. هنگامی که چشم آنان به حضرت افتاد، همه دم تکان دادند و در برابر حضرت سرِ تعظیم فرود آوردند. حضرت میان آن‌ها دو رکعت نماز خواند و از آنجا خارج شد. آنگاه مأمون به زینب دستور داد او پایین برود؛ اما امتناع کرد. از این رو، او را گرفتند، پیش آن‌ها افکندند، آن‌ها هم او را خوردند!

پس از آن مأمون بر این مقام حضرت حسادت ورزید. پس از مدتی امام رضا(ع) بر مأمون وارد شد و او را نگران یافت، به او فرمود: «تو را نگران می‌بینم.» مأمون گفت: آری، صحرانشینی به درِ دارالاماره آمده، هفت تار مو به من داده و معتقد است این‌ها از محاسن رسول خداست و درخواست جایزه کرده است. اگر راست بگوید و من به او جایزه ندهم، شرافت (نسبی) خود را زیر پا گذاشته‌ام. اگر دروغ بگوید و به او جایزه بدهم، مرا به استهزا گرفته است. نمی‌دانم چه کنم!

امام رضا(ع) فرمود: «مو‌ها را به من بده. وقتی آن‌ها را دید، بویید و فرمود: «این چهار تار مو از محاسن رسول خداست، اما بقیه از محاسن او نیست.» مأمون گفت: «از کجا می‌گویی؟» فرمود: «آتش بیاورید.» مو‌ها را در آتش افکند. آن سه تار موی بدلی سوخت و آن چهار تار موی اصلی سالم ماند و آتش بر آن‌ها تأثیری نداشت.مأمون گفت: «آن صحرانشین را بیاورید.» وقتی در برابر او ایستاد، دستور داد گردنش را بزنند. صحرانشین گفت: «به چه جرمی؟» مأمون گفت: «درباره مو‌ها راستش را بگو.» گفت: «چهار تار مو از محاسن رسول خدا (ص) و سه تار آن از محاسن خودم است.»

منبع: کتاب مستدرک عوالم‌العلوم، محقق: آیت‌الله سید محمدباقر موحد ابطحی اصفهانی، انتشارات بنیاد بین‌المللی فرهنگی هنری امام رضا

...........

حال سوال این است

مشابه همین داستان در زمان امام هادی رخ داده است
و عده ای میگویند این داستان در زمان امام رضا است
و عده ای میگویند این داستان در زمان امام هادی رخ داده است.

علت اختلاف در چیست؟؟؟
و زمان واقعی این داستان مربوط به زمان کدام امام است؟؟؟

[SPOILER]بدون شک اصل داستان این است که گزندی از سوی درندگان به اهل بیت وارد نمیشود . و برای شخص من مهم نیست در زمان کدام امام رخ داده باشد. ولی بخاطر روحیه موشکافی دست به چنین سوالی زده ام.[/SPOILER]