سلام
اگر اين زن و مرد با هم ازدواج کنند، نکاح آنها صحيح است اما آن شرط پذيرفتني نيست و زن نبايد آنرا قبول نمايد، و اگر ازدواج کردند نبايد به اين شرط وفا نمود، زيرا يکي از اهداف اصلي و اساسي از ازدواج؛ تداوم نسل بشري است که شريعت اسلام بر روي آن تاکيد کرده است، براي همين است که پيامبر صلي الله عليه وآله نيز به مردها توصيه مي کند که:
«تزوجوا الودود الولود فإني مکماثر بکم الأمم».
يعني: «با زنان محبت‌گر و بچه‌‌زا ازدواج کنيد؛ چون من در ميان امت‌ها به کثرت شما افتخار مي‌کنم».
و بر همين اساس جلوگيري و پيش گيري از بارداري که هميشگي باشد يعني جلوگيري دائمي از حامله شدن شرعاً جايز نيست.
اگرصيغه عقد با شرطي همراه باشد ودرضمن آن شرطي‌گفته شود، اين شرط بصورتهاي زيرخواهد بود:
يا از مقتضيات عقد است، يا با عقد منافات دارد، يا شرط بگونه‌اي است كه به سود زن است، يا شرطي است كه شريعت ازآن نهي‌كرده است، اينها هريك حالات و احكام خاصي دارند كه بشرح زير خلاصه مي‌شوند: - سپس در مورد شرط دومي مي نويسد: -
2- شروطي‌كه وفا بدان واجب نيست:
شروطي را شرط كند كه وفا بدانها واجب نيست، اگرچه عقد صحيح است. اين شروط عبارتند از شروطي كه با مقتضاي عقد منافات دارند. مانند اينكه شرط كندكه نفقه و هزينه زن را نپردازد و يا با او همبستر نشود، يا اينكه شرط كند كه مهريه نداشته باشد يا اينكه ازانزال جلوگيري كند، يا اينكه شرط كند كه زن نفقه و هزينه زندگي مرد را بپردازد يا چيزي را به او عطا كند، يا اينكه شرط كند در هفته تنها يك شب نزد او باشد يا اينكه شرط كند، كه تنها روز پيش او باشد نه شب.
همه اين شروط و امثال آن باطل و فاسد هستند، چون با اصل عقد نكاح منافات دارند و حقوقي را ساقط مي‌كنند كه با عقد واجب مي‌گردند و پيش از آنكه عقد، منعقد شود، او اين حقوق را ساقط مي‌كند. پس اين شروط صحيح نيستند، .. ولي خود عقد نكاح در ذات خود صحيح است، چون اين شروط بر معانيي دلالت مي‌كنند كه زايد برعقد هستند وذكرآنها شرط نيست وجهل بدانها هم ضرري به عقد نمي‌رساند، پس عقد باطل نمي‌شود همانگونه‌كه اگر در ضمن عقد، مهريه حرام و ناروائي را، شرط‌كند، باز عقد صحيح است. چون ازدواج با عدم علم به عوض آن صحيح است، پس عقد با وجود فساد شرط و شرط فاسد، جايز است«.
بيگمان غريزه پدري و مادري، در سايه وجود کودک، رشد و تکامل مي‌يابد و احساسات و مهر و شفقت و عاطفه انساني، که انسانيت انسان بدون اين فضايل بکمال نمي‌رسد، از اينراه، رشد و نمو مي‌کند و پرورش مي‌يابد.
بنابراين اين زن و مرد مي توانند با همديگر ازدواج کنند و ازدواج آنها صحيح است، اما وفاي به اين شرط واجب نيست و حتي نبايد براي هميشه به آن عمل شود، يعني نبايد آن زوج براي هميشه خود را از داشتن فرزند محروم نمايند، زيرا شرعا جايز نيست که از بچه دار شدن براي هميشه جلوگيري شود، ولي مي توانند مدتي از زندگي خود پيشگيري نمايند و ايرادي ندارد.
و زني که چنين مردي به خواستگاري او مي آيد، مختار است که يا با وي ازدواج نکند و او را رد نمايد و يا آنکه با او ازدواج کند اما نبايد براي هميشه و تا دوره يائسگي زن (ميانسالي زن) پيشگيري کند، چرا که اگر تا اين دوره پيشگيري نمايد ديگر حامله نخواهد شد.
والله اعلم
