جایگاه انسان

باسمه تعالی
باسلام
مقام و جایگاهی که عارفان برای انسان در عالم هستی قائل اند منبعث از آیات قرآن و احادیث است در بیان قرآن انسان مخلوق خداست و خداوند از روح خود در او دمید(1)
اسماء را به او آموخت و از فرشتگان خواست او را سجده کنند(2)
خدا انسان را خلیفه خود در زمین قرار داد و بار امانت را که آسمانها و زمین از برداشتن آن سر باز زده بودند بر عهده او نهاد(3)
از نظر عارفان مسلمان خداوند انسان را به صورت خود آفرید (خلق الله آدم علی صورته)و بر این اساس انسان اشرف موجودات و اکمل آنها است حلاج گوید:
ملک و ملکوت در صورت ادم و ذریت او پیداست و خداوند جل و جلاله ظاهر کرد به صنایع و اسما خود ،نزد نزول سبحات او ،از پیدا شدن ملک نزد قرآن کبریا که او را راست قدر وحسنات(4)
غزالی در فهرست کتاب کیمیای سعادت عنوان اول مسلمانی را این می داند که حقیقت خود بشناسد(5)از نظر وی انسان تا خود را نشناسد چیز دیگری را نخواهد شناخت
بدان که کلید معرفت خدای تعالی معرفت نفس خویش است و برای این گفته اند :من عرف نفسه فقد عرف ربه و برای این گفت باری سبحانه و تعالی سنریهم آیاتنا فی الافاق و فی انفسهم حتی یتیین انه الحق ،گفت نشانه های خود در عالم و در نفوس با ایشان نماییم تا حقیقت حق ایشان را پیدا شود و در جمله هیچ چیز به تو نزدیکتر از تو نیست چون خود را نشناسی دیگری را چون شناسی؟(6)
ادامه دارد.....
پی نوشت:
1-سوره ص:72-71 ،سوره حجر 29
2- سوره بقره 31-34
3- سوره احزاب 72
4- حلاج ،روایت 10 از کتاب روایت ،در مجموعه آثار حلاج
5- غزالی کیمیای سعادت ج1 ص7
6- همان ص 13