پاسخ استاد فاطمی نیا به علاقمندان رؤیت امام زمان :
امام زمان دیدن دعا ندارد، این دیگر خیلی عوامانه فکر کردن است که کدوم دعا رو بخوانم امام زمان رو ببینم؟!
خودت را باید درست کنی، مسئله ریشه ای است. بارها عرض کردم که عوامانه با مسئله امام زمان برخورد نکنیند، که بگویید من پا می‌شوم میرم جمکران، حتما می خوام حضرت را ببینم، نه بابا! ممکن است مصلحتت نباشد که ببینی، مگر دست توست؟!
شما مسائل امام زمان را با چه چیز قیاس می کنید؟ با بقالی و عطاری، با این چیزهای معمولی؟! مسائل مربوط به امام زمان مربوط به آسمان است، مربوط به آن عالم دیگر است. بارها گفتم، ببینید این معادل یک ماه منبر است؛ که آدم که توبه کند، انابه کند، شیعه پاکی بشود، یا حضرت را می بیند یا اگر مصلحتش نبود، حضرت رویش «اشراف خاص» پیدا می کند. من می گویم "اشراف خاص"، شما چه می گویید؟! گفت که: گفتم به کام وصلت، خواهم رسید روزی؟، گفتا که نیک بنگر، شاید رسیده باشی!
این زبان حال کسانی است که به آنها اشراف خاص پیدا می شود! اشراف خاص یعنی حضرت روی آدم ذره بین می اندازد.
اشراف خاص که پیدا شود، می گردانندت!، دستت را می گیرند می برند این ور و اون ور، هر کجا که باید بری! بله، روایت داریم فرمود: «عرف موصوله و مفصوله» می فهمه با چه کسی بپیوندد و با کی ببرد.
اگر مورد اشراف خاص بشوی، دیگر چه می خواهی؟! تو یک نفر را پیدا کن مورد اشراف خاص باشد، آن را به من نشان بده؟! خیال می کنید به این سادگی است؟! کسی که مورد اشراف خاص حضرت باشد، ازش کرامت سر می زند، کرامت هم سر نزند، لااقل گناه نمی کند.
از پایگاه a-fateminiya.blogfa.com
آیت الله بهجت: دوستان آن حضرت عجلاللهتعالیفرجهالشریف باید دو مطلب مهم را رعایت کنند:
یکی اینکه، در شداید برای فرج دعا کنند، که خود همین مژدهای است برای اینکه شداید به فرج متصل است.
دیگر اینکه، دعا کنند که ظهور آن حضرت برای اهل ایمان، همراه با عافیت باشد، و تا وقت ظهور با وجود بلاها و شداید، ثابت‌قدم و استوار در دین و عامل به تکلیف باشند؛ زیرا ما هیچ ندیده و نخوانده بودیم که بین برادرها، هشت سال جنگ ادامه پیدا کند، آن هم چه جنگی! بر سرشان در خانهها آتش، بمب و موشک ببارد حتی برای آنها که به جنگ نرفته و در جبهه حاضر نشدهاند.
خدا کند ظهور آن حضرت زود و قریب، و با عافیت اهل ایمان همراه باشد! «وَ اجْعَلْ لَنا فی ذلِک الْخِیَرَةَ وَ الْعافِیةَ؛ خدایا! این [ظهور] را برای ما مایه خیر و عافیت بگردان».[16]
زیرا ما ایمان میثم تمار را نداریم که هر چه بلا شدیدتر میشد، ایمانش قویتر میشد! با ضعف ایمانی که ما داریم، از کجا میدانیم که در بلاها و ابتلائات و شداید ثابت‌قدم خواهیم ماند، از کجا میدانیم قلباً هم از دین خارج نخواهیم شد. برای بسیاری از مردم، در اثر سختیها و مشکلات و بلاها، تردید و شک حاصل میشود، و توقع دارند که مثلاً الآن باید وقت ظهور آن حضرت عجلاللهتعالیفرجهالشریف باشد و چرا ظاهر نمیگردد و...
بنابراین، باید بدانیم که برای رفع این همه بلا چه باید بکنیم و چگونه باید دعا کنیم و متوسل شویم، و شرایط و موانع دعا چیست؟
شاید اعمال ما باعث این‌گونه بلاها شده است؛ بنابراین، باید از آنچه میکردیم، دست برداریم و بنای بر عَود (بازگشت به‌سوی گناه) نداشته باشیم. اگر برای رفع و دفع این قضایا و بلاها دعای جدی و حقیقی میکردیم، این‌طور نمیشد. آیا شرط دعاکننده آن است که حتماً سلمان رحمهالله باشد؟ خیر، بلکه دلش بسوزد و با سوز دل و اشک چشم دعا کند، هرچند نزد خدا فاسق درجه اول باشد! زیرا معلوم است که خدا نمیخواهد یکی از اینها هلاک شوند، وگرنه مطلب به یک کاف و نون: «کن»[17] بسته است، آن هم تعبیر است؛ زیرا او بسیط است، لفظ و زبان لازم ندارد، بلکه هر چه بخواهد، میشود بدون کاف و نون «کن»، لذا نباید انسان مأیوس گردد.
به خدا پناه میبریم! خدا تنبه بدهد که از ثقلین دست برنداریم. چون از آنها دست برداشتیم، این بلاها بر سرمان آمد. ما باید دایرهای از قرآن و توسلات وضع کنیم که محیط بر اهل ایمان گردد و آنها را حفظ کند. مبادا راه را گم کنیم، به خدا پناه میبریم! تمام بلاها از اهل کفر است، باز هم برای نجات به آنها پناه میبریم؟! به دشمنهای خدا پناه میبریم؟!!!
کسانی که در خواب و بیداری تشرف حاصل نموده‌اند، از آن حضرت شنیده‌اند که فرموده است: «برای تعجیل فرج من زیاد دعا کنید». خدا می‌داند تعداد این دعاها باید چقدر باشد تا مصلحت ظهور فراهم آید. قطعاً اگر کسانی در دعا جدی و راستگو باشند و به همّ و ناراحتی اهل‌بیت علیهم‌السلام مهموم، و به سرور آنان مستبشر باشند، مُبْصَراتی خواهند داشت و قطعاً مثل ما چشم بسته نیستند.
باید دعا را با شرایط آن کرد و توبه از گناهان از جمله شرایط دعاست، چنان‌که فرموده‌اند: «دُعآءُ التائِبِ مُسْتَجابٌ؛ دعای شخصی که توبه کند، اجابت می‌گردد». نه اینکه برای تعجیل فرج دعا کنیم و کارهایمان برای تبعید (دورکردن) و تأجیل (به‌تأخیر انداختن) فرج آن حضرت باشد!
