مرگ چیست؟

تناقض احادیث درباره مرگ و روح

انجمن: 

در این دو حدیث تناقضی درباره خواب و روح وجود داره لطف میکنید یه توضیحی بدید:

1- امام جواد (ع) فرمود:روزی امیرمومنان، علی (ع) در مسجد نشسته بود و امام حسن (ع) نزد ایشان بود و حضرت علی (ع) به دست سلمان تکیه زده بود، در آن دم مردی خوش لباس وارد شد و بر امیر مومنان (ع) سلام کرد و حضرت علی (ع ) همچون سلام او پاسخش را داد.او عرض کرد: ای امیر مومنان،از تو سه سوال میپرسم ، اکر مرا آگاه کنی ، خواهم دانشت که این قوم درباره تو به خطا رفته اند و از دین خود خارج شده اند و با این کار در دنیا از جمله بی ایمان ها شده اند و در آخرت هیچ بهره ای نخواهند داشت،اگر جز این باشی، خواهم دانست که تو با آنها برابر هستی.
امیر مومنان (ع) به او فرمود: از آن چه در نظر داری بپرس. عرض کرد: مرا آگاه ساز که جون مرد میخوابد، روحش به کجا میرود؟ و مرد چگونه به یاد می آورد و از یاد میبرد؟ و مرد چگونه به عموها و دایی هایش همانند میشود؟ آن گاه امیرمومنان (ع) رو به امام حسن (ع) کرد و فرمود: ای با محمّد! پاسخش را بده. حضرت امام حسن (ع) فرمود:اما آنچه که پرسیدی مرد چون میخوابد روحش به کجا میرود؟ در آن هنگام روح به باد و باد به هوا میپیوندد، تا زمانی که صاحبش به حرکت افتد.اگر خداوند اجازه بازگشت روح به او را دهد، آن روح، آن باد را و آن باد،آن هوا را میکشد و اینگونه روح در بدن صاحب خود جای میگیرد و اگر خداوند به آن روح اجازه بازگشت به صاحبش را ندهد، هوا،باد را و باد، روح را میکشد و این گونه روح تا روز رستاخیز به صاحبش باز نمیگردد.

تفسیر قمی ، جلد 2 ، صفحه 220

2- امام محمّد باقر (ع) فرمود : هرکس بخوابد نفس او به سوی آسمان عروج میکند و روح او در بدنش به جای میماند. میان نفس و روح رابطی جون اشعه خورشید است ، اگر خداوند فرمان قبض روح دهد، روح، نفس را اجابت میگوید و اگر خداوند اجازه بازگشت روح را دهد، نفس، روح را اجابت میگوید و این همان کلام خداوند متعال است که فرمود " اللهُ یَتَوَفَّی الأَنفُسَ حِینَ مِوتَهَا "، هر چه را نفس در ملکوت آسمانها میبیند، از خوابهایی است که تعبیر دارد و آن چه را میان آسمان و زمین میبیند ، از خوابهایی پرداخته شیطان است و هیچ تعبیری ندارد.

مجمع البیان ، جلد 8 ، صفحه 404

در این دو حدیث از تفسیر البرهان سوره زمر آیه 42 هست که در اولی گفته میشه که موقع خواب روح از بدن خارج میشه و در دومی گفته میشه که نفس از بدن خارج میشه و روح داخل بدن میمونه.البته در حدیث دوم گفته میشه که " اگر خداوند اجازه بازگشت روح را دهد ... " که قبلش گفته شده روح از بدن خارج نمیشه.
یه حالت مبهمی هست اگر دوستان کسی میتونه جواب این ابهام رو بده.
با تشکر

مرگ را دریابیم قبل از آنکه ما را دریابد

کل نفس ذائقة الموت : همه کس چشنده مرگ است. آل عمران185
امام علی علیه السلام
: مردم در خوابند و وقتی مردند بیدار می شوند.


سلام خدمت همه بزرگواران از اساتید تا دیگر کاربران

از شما می خواهم در این تاپیک در صورت امکان لطف کنید حدیثی ،روایتی،داستانی،کلیپی،شعری،جمله ای و... که ما را به یاد مرگ بی اندازد و مربوط به مرگ باشد قرار بدهید تا شاید کمی ان شاءالله ....

ناگهان بانگی بر آمد خواجه مُرد . . . .نگاه شما به مرگ چگونه است؟

بسمه تعالی

می گویند مرگ شتری است درب خانه ی همه می نشیند،راست می گویند اما آیا ما آمادگی برای این سفر داریم؟
نکته مهمتر که مغفول هم مانده است اینکه آیا ما آنچنان که باید نسبت به مرگ شناخت و معرفت داریم؟اگر داشتیم یقینا به آن اهمیت شایسته ای داده و در فکر تدارک آن بودیم.
این تاپیک را با ذکر احادیثی که بسیار جای تفکر دارند شروع می کنم،امید آنکه توشه ای به سوی معارف الهی برگیریم.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
برترين بى رغبتى به دنيا، ياد مرگ است. برترين عبادت، ياد مرگ است و برترين انديشيدن، ياد مرگ است. پس، هر كه ياد مرگ وجودش را پر كند، گور خود را باغى از باغ هاى بهشت بيابد .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ وقتى از ايشان سؤال شد :
آيا كسى با شهدا محشور مى شود؟ ـ فرمود : آرى، كسى كه شبانه روز بيست مرتبه مرگ را ياد كند.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ چون بر انجمنى گذشت كه در آن صداى خنده بلند بود ـ فرمود:
انجمن خود را با ياد مكدّر كننده خوشى ها بياميزيد. عرض كردند : مكدّر كننده خوشى ها چيست؟ فرمود : مرگ.
امام على عليه السلام :
به ياد آوريد آن بر هم زننده خوشى ها و منغّص كننده عيش ها و دعوتگر پراكندگى را. ياد كنيد آن از هم پاشنده انجمن ها و دور كننده آرزوها و نزديك كننده مرگ ها و اعلام كننده جدايى و پراكندگى را.
امام على عليه السلام :
هركه به ياد مرگ باشد، از دنيا به اندك خشنود شود.
امام على عليه السلام :
چگونه مرگ را فراموش مى كنى در حالى كه نشانه هايش به تو تذكّر مى دهند؟!
امام على عليه السلام :
شما را سفارش مى كنم كه به ياد مرگ باشيد و از آن كمتر غفلت ورزيد. چگونه از چيزى غافليد كه او از شما غافل نيست و چگونه به كسى چشم طمع دوخته ايد كه به شما مهلت نمى دهد! مردگانى كه مشاهده كرده ايد خود واعظانى هستند كه شما را از هر واعظى بى نياز مى كنند.
امام صادق عليه السلام :
ياد مرگ، خواهش هاى نفس را مى ميراند و رويشگاه هاى غفلت را ريشه كن مى كند و دل را با وعده هاى خدا نيرو مى بخشد و طبع را نازك مى سازد و پرچم هاى هوس را درهم مى شكند و آتش آزمندى را خاموش مى سازد و دنيا را در نظر كوچك مى كند.
امام هادى عليه السلام :
به يادآور آن هنگامى را كه پيش روى خانواده ات در بستر مرگ افتاده اى و نه طبيبى مى تواند جلو مردنت را بگيرد و نه دوستى به كارت مى آيد.
بحار الأنوار : در زبور آمده است : هر كه خود را از مرگ بترساند، دنيا در نظرش بى مقدار شود.