ت.8

حدیث.
شخصی خدمت حضرت علی(علیه السلام)عرض کرد چهار مسأله دارم آقا فرمودند بپرس: گفت واجب چیست؟ واجب تر کدام است؟ نزدیک چیست؟ نزدیک تر کدام است؟ شگفت چیست؟شگفت تر کدام است؟مشکل چیست؟مشکل تر کدام است؟

آقا فرمودند: واجب اطاعت خداست،واجب تر ترک گناه است

چون با آلودگی به گناه عبادت قبول نیست

نزدیک قیامت است و نزدیک تر مرگ است.
عجیب دنیاست و عجیب تر علاقه به دنیاست.
مشکل قبر است و مشکل تر بی توشه رفتن!
:Gol:

[/font][/size]

ایاصلوات ما بر اهل بیت علیهم‌السلام نفع و فایده‌ای برای خود اهل بیت هم دارد.
یعنی اهل بیت هم از صلوات ما نفعی می‌برند و فیضی هم به آن‌ها می‌رسد.
با ذکر متن عربی و آدرس دقیق روایت؟؟؟؟

کارشناس بحث : صدیقین

سلام دوستان
راستش چندین سال پیش تو دوران دبیرستان معلم دینیمون یه بحثی میکرد راجب پشه یادم نیست می گفت حدیث بود یا تو قران اومده موضوع این بود که اگه پشه داخل اب بیفته روایت داریم که اگه پشرو کامل داخل اب کنیم اون اب تمیز میشه و میشه خورد بعد میگفت دانشمندا هم به تازگی کشف کردن که یک باله پشه ویروس یک باله دیگه اون انتی ویروسش بخاطر همینه که کامل داخل اب میکنیش پاک میشه. اون موقع منبعی راجب این حرفشنخواستیم و قبول کردیم امروز با یکی از دوستان بحث بود من این و گفتم ولی دوستم گفت دروغ و سند خواست من هرچی تو اینترنت گشتم چیزی پیدا نکردم .
می خواستم ببینم اصلا همچین حدیث روایتی هست یا نه دروغه اگه هست از نظر علمی ثابت شده یا نه؟
ممنون میشم کمکم کنید

کارشناس پاسخگو : صدیقین

سلام
در مورد تلفظ قرآن سؤالی داشتم

این عکسی که من فرستادم ، آیه ی 17 اعراب «اذهب» چگونه باید باشد؟
یعنی روی حرف (ا) فتحه قرار می گیره , ضمه یا کسره؟؟
و اینکه از کجا متوجه شوم تا بقیه آیات و سوره هایی که اعراب ندارند را درست تلفظ کنم؟!(منظورم اول آیه هست که اعراب ندارد)
از چه شیوه ای باید اعرابش را متوجه شوم؟

باسلام
می خواهم ترجمه آیات قران رابه زبان ساده مطالعه کنم زیادجستجوکردبازبه مواردنامفهوم رسیدم که به تعسیر مراجعه کردم .مشگلم الان ترجمه و تفسیرروان وساده راچگونه میتوانم پیداکنم.ممنونم

کارشناس محترم سلام
حدیث معروفی ازپیامبرص داریم با این مضمون:
مردگان ازماهم درشنیدن سخنانمان شنواتراند فقط ازپاسخ دادن ناتوان اند

این درحالیست که درسوره فاطر آیه 22 داریم:

و مَا أَنْتَ بِمُسْمِعٍ مَنْ فِي الْقُبُورِ
تو نميتواني سخن خود را به گوش آنها كه در قبرها خفته‏ اند برساني

سوال اینجاست که حدیث نامعتبراست یامنظورایه این است که تنها بااذن خدا مردگان صدای زندگان رامیشنوند؟

باتشکر

ذلِكَ الْكِتابُ لا رَيْبَ فيهِ هُدىً لِلْمُتَّقينَ کلمات این آیات شریفه مورد توجه است، کلمه‌ی اوّل «ذلِكَ الْكِتابُ» دوم «لا رَيْبَ فيهِ» سؤال این است که چرا «ذَلِکَ» گفتند، مگر قرآن پیش روی ما نیست پس چرا اشاره‌ی به دور آمده است؟ سؤال دوم این است که چگونه شما می‌گویید در قرآن تردیدی نیست؟ خیلی‌ها در قرآن تردید کردند در طول تاریخ یا بیان تردید کردند «هُدىً لِلْمُتَّقينَ» چرا قرآن متّقین را هدایت می‌کند؟ مگر نه این است که قرآن ما را به راه تقوا هدایت می‌کند پس اگر کسانی که تقوا یافته‌اند توسط قرآن هدایت می‌شوند دیگر قرآن به چه چیزی هدایت می‌کند و سؤالاتی که کلمه به کلمه پیش خواهد آمد، سؤال اوّل آن است که «ذلِكَ الْكِتابُ» چرا به دور اشاره شده است؟ آن کتاب که در او شکی نیست، دو نظر قابل ذکر است در این رابطه اوّلین نکته‌ای که در این رابطه گفته شده که چرا اسم اشاره‌ی دور به کار رفته؟ گفتند به عنوان یک تفخیم و بزرگداشت است، به عنوان مثال کسی به خدمت بزرگی می‌رود عریضه‌ای را و نوشته‌ای را می‌خواهد به او خطاب بکند در برابر او بخواند، در پیش روی او این‌گونه خطاب می‌کند از آن مقام منیع درخواست داریم، در برابر اوست ولی می‌گوید از آن مقام محترم از آن مقام بزرگ، از آن مقام منیع درخواست داریم، این به خاطر بزرگداشت است نمی‌گوید از این، وقتی می‌خواهد عظمتی را یاد بکند می‌گوید از آن مقام محترم معنای آن این نیست که او دور است، معنای آن این است که مقام او بلند است و از دسترس ما به دور است، کنایه از این تعابیر است این یک معنا. نکته‌ی دومی که در این ارتباط گفته شده این است که قرآن در کتاب‌های آسمان‌های پیش ذکر شده بوده گفتند پیامبر آخر الزمان خواهد آمد، کتابی را خواهد آورد جهانی و جاودانه خواهد بود، حالا در قرآن می‌گویند آن کتاب که شکی در آن نیست، آن کتابی که به انبیا گفتیم امروز بر تو نازل شده این نکته‌ای است که در تفسیر نور الثقلین به آن اشاره دارد و امّا نکته‌ی سومی هم قابل ذکر است، قرآن وقتی که درباره‌ی قرآن سخن می‌گوید از دو نسخه سخن می‌گوید؛ یک نسخه قرآن نازل شده است که الآن در اختیار ما است، یک نسخه قرآنی است که در عالم بالا است در نزد خداوند که سه ظرف را برای او به کار می‌برد یا سه تعبیر برای یک ظرف «بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَجيدٌ * في‏ لَوْحٍ مَحْفُوظٍ»[14] قرآن حقیقتی است با مجد و عظمت در لوحی که محفوظ است «إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَريمٌ *في‏ كِتابٍ مَكْنُونٍ»[15]قرآنی است که در یک کتابی پوشیده و دور از دسترس قرار دارد، در سوره‌ی واقعه و سوره‌ی بروج و سومین مورد در آیات اوّل سوره‌ی زخرف «حم *وَ الْكِتابِ الْمُبينِ * إِنَّا جَعَلْناهُ قُرْآناً عَرَبِيًّا لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُون‏» ما این کتاب مبین را به صورت قرآنی به زبان عربی درآوردیم که شما متوجه بشوید «وَ إِنَّهُ في‏ أُمِّ الْكِتابِ لَدَيْنا لَعَلِيٌّ حَكيمٌ» در حالی که همین قرآن در امّ الکتاب در عالم بالا حقیقتی است بلند مرتبه و حکیمانه دقیقاً در آیات اوّل سوره‌ی زخزف از هر دو رتبه‌ی قرآن یا هر دو نمود قرآن، هر دو تجلّی قرآن سخن می‌گوید؛ یک تجلّی در عالم بالا در لوح محفوظی یا امّ الکتاب یا کتاب مکنون، یک تجلّی به صورت عبارات عربی در اختیار ماست البته این‌ها هر دو یک چیز هستند یک حقیقت هستند ولی آن نمود عینی است، این نمود لفظی مثل این‌که در این مجلس اگر کسی راه داشته باشد با یک نگاه همه چیز را می‌بیند یا هر مجلسی، کسی اگر راه به این‌جا نداشته باشد برای این‌که حقایق این‌جا برای او بازگو بشود باید توضیح داده بشود یعنی عینیّات به لفظ تبدیل بشود، یک نظر هم این است که وقتی قرآن می‌گوید «ذَلِکَ الکِتَاب» دارد به او حقیقت می‌گوید، او حقیقت است تردیدی در آن نیست چرا؟ حقیقتی است در نزد خدا وقتی خداوند این را نازل می‌کند همان حقیقت را نازل می‌کند، کما این‌که در سوره‌ی واقعه این گونه می‌فرماید: «فَلا أُقْسِمُ بِمَواقِعِ النُّجُوم‏»[16] به جایگاه ستارگان قسم نمی‌خورم «وَ إِنَّهُ لَقَسَمٌ لَوْ تَعْلَمُونَ عَظيمٌ»[17] اگر بدانید این قسم بزرگی است «إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَريمٌ» این قرآنی که نوشتار آن در دست شما است، نسخه‌ی دیگر آن قرآنی است گران سنگ «فِی كِتابٍ مَكْنُونٍ» در کتابی که دور از دسترس است «لا يَمَسُّهُ إِلاَّ الْمُطَهَّرُونَ» با آن کتاب فقط مطهّران در تماس هستند یعنی امّ الکتاب را لوح محفوظ را 14 نور مقدس می‌بینند «لا يَمَسُّهُ إِلاَّ الْمُطَهَّرُونَ * تَنْزيلٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمينَ»[18] این از ناحیه‌ی خدا همان حقیقت نازل شده همان حقیقت علمی همان واقعیت، فرق می‌کند قرآن با کتاب‌هایی که یک متفکر بشری می‌نشیند فکر می‌کند می‌نویسد، فکر او بعضی جاها درست است، بعضی جاها باطل است
[14]- سوره‌ی بروج آیات 21و 22.

[15]- سوره‌ی واقعه، آیات 77 و 78.

[16]- سوره‌ی واقعه، آیه 75.

[17]- همان، آیه 76.

[18]- همان، آیات 79 و 80

برگرفته از سایت دکتر سید محسن میرباقری

سلام علیکم.دو سوال داشتم:
1-مگر حضرت ابراهیم علیه السلام تا حالا غروب خورشید و ماه و ستارگان را ندیده بودند که وقتی غروب آنها را دیدند گفتند من از بین روندگان را دوست ندارم(لا احب الآفلین)؟
2-خورشید و ماه و ستاره که از بین نمی روند.بلکه فقط از چشم ما پنهان نمی شوند.چرا ایشان از انها تعبیر «آفل» کردند؟آیا این آیه با علم روز منافات ندارد؟
با تشکر

سلام،باتوجه اینکه کاتبان حدیث(چه شیعه چه سنی)هم از نظر مکانی هم از نظر زمانی فاصله زیادی با ائمه داشتن تا چه حد میشه به احادیث استناد کرد