خوابیدن

سلام .
در برخی روایات(که اکنون اصلا یادم نیست کجا خوندم) نوشته بودند که مثلا دو مرد در کنار هم نخوابند یا اینکه پیامبر فرمودند اگر دو مرد در کنار هم میخوابند بینشان فاصله ای باشد و... .
ممنون میشم اگر روایات در این زمینه رو قرار بدید .
و دیگه اینکه اگر دو مرد اصلا بدون هیچ گونه هوس یا شهوتی کنار هم بخوابند بر طبق روایات این عمل دارای اشکاله ؟
ممنون

[="#4169e1"]سلام!

کسی هست یک راهکار خوب نشونم بده که نمازای صبحم کمتر غذا بشه؟
من خیلی تو این زمینه داغونم و اصلا نمیدونم چیکار کنم!!!!!!
هر راهکاری که فکرشو بکنید ارائه کردم اما نهایتا تا یک هفته دووم آورده و بعد از یک هفته دوباره خواب عزیز بر راهکارها غلبه کرده!
شب ها دیر میخوابم هرشب نزدیک ساعت 1 میخوابم! زودتر خوابم نمیبره امتحان هم کردم اما خوابم نبرده! بعضی وقت ها از ده رفتم بخوابم اما تا 2 تو رختخواب بیدار موندم!
ظهر ها هم همیشه یک ساعت میخوابم! اما اینو هم امتحان کردم و بعضی روزها ظهر نخوابیدم تا شب زود خوابم ببره اما نهایتا تا 12 و نیم زودتر خوابم نبرده!
ساعت و مبایل کوک میکنم اما وقتی زنگ میزنن فقط برای یک لحظه خاموشش میکنم و با خودم میگم فقط یک دقیقه دیگه میخوابم بعد بلند میشم! بعد اون یک دقیقه شده چند ساعت و نمازم قضا شده!
حتما میگید به یکی بسپر که بیدارت کنه! من فقط یک خانمم رو دارم و اون هم حزب باده! هروقت من بیدار بشم بیدار میشه و هروقت بیدار نشم اونم از خداشه و بیدار نمیشه!
حتی به مادرم سپردم که بهم زنگ بزنه و زنگ هم میزنه اما زنگ که فایده ای نداره مثل همون کوک کردن ساعته!
حتی بعضی شب ها تا صبح بیدار موندم که نماز بخونم و موفق هم شدم اما هرشب نمیتونم اینکارو بکنم چون فرداش که میرم سرکار هیچ غلطی نمیتونم بکنم از بس خوابم میاد!
روایات زیادی مبنی بر اهمیت نماز صبح نسبت به دیگر نمازها خوندم و به همین خاطر بدجوری افسرده شدم و بعضی وقت ها فکر میکنم اصلا شیعه نیستم چون اکثر نمازهای صبحم قضا میشه!
حتی بعضی وقت ها با خودم گفتم نمازای صبحم که قضا میشه پس فلان گناه رو انجام میدم! اما روزایی که برای نماز بیدار میشم به خاطر اون نمازه تا شب هیچ گناهی رو نمیکنم!
نمیدونم چیکار کنم فقط میدونم بد جوری افسردگی دینی گرفتم! احساس میکنم مسلمون نیستم چون خوابم رو بیشتر از نمازم دوست دارم!
راستی اینو هم بگم روزایی که واسه نماز بیدار میشم اینقدر بی حوصله و مسخره نماز میخونم که خودم حالم به هم میخوره و با خودم میگم اگر بخوابی بهتره تا این که با این وضع نماز بخونی!
حتی واسه وضو هم کم آب میریزم که خواب از سرم نپره! یعنی حتی تو صحت وضوم هم شک دارم اما از بس گیج خوابم وسواس به خرج نمیدم و میگم درسته! دیگه تلفظ و اینا که بماند!
واقعا از این وضع خسته شدم و روزایی که یک نماز صبح باحال میخونم اینقدر خوشحالم که حد نداره! اما این روزها خیلی خیلی کم پیش میاد!
نمیدونم چیکار کنم کسی راهکاری غیر از اینایی که نوشتم داره؟؟؟؟؟؟
چیـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــکار کنم ؟؟؟؟:geryeh:[/]