خود کشی

چرا با اینکه خداوند هر کس را به اندازه توانش امتحان می کند برخی خودکشی می کنند؟

انجمن: 

بسم الله الرحمن الرحیم...سلام...سوال واضح است چرا با اینکه خداوند هر کس را به اندازه توانش امتحان می کند برخی خودکشی می کنند؟ چرا یک جوان 19 ساله باید از شدت سنگینی غم و اندوه خود کشی کند و غیره...این چه جور عدالتیه چه جور توجیحی برای ایات خداست که هرکس را به اندازه توانش امتحان می کند:Ghamgin: من خودم بشخصه مطمئنم دارم بیش از توانم امتحان پس می دم هرچند کارم بخودکشی نرسیده خدا رو شکر...

خودکشی و خود زنی نتیجه ی عدم توکل به خداوند

[=&quot]«توكل» از «وكالة» برگرفته شده است. كسى كه كارش را به ديگرى واگذار مى‏كند مُتّكِل است و وقتى به آن كه توكل مى‏كند، اعتماد كامل داشته باشد، او را «متوكل» گويند. [/]

[=&quot]پس توكل اعتماد قلبى به وكيل است. كسى كه خداوند را با تمام اوصافش(علم، قدرت، حكمت و...) شناخت، در تفويض امور خويش به او هيچ نگرانى نخواهد داشت و دلش كاملاً آرام خواهد بود. البته توكل مراتبى دارد: [/]

[=&quot]مرتبه اول آن است كه اعتماد او به خداوند همانند اعتماد بر وكيل باشد. [/]

[=&quot]مرتبه دوم آن است كه حال بنده با خداوند همانند حال طفل با مادر خويش باشد كه جز او را نمى‏شناسد و تنها به او پناه مى‏برد. [/]

[=&quot]مرتبه سوم آن است كه بنده در برابر خداوند كاملاً خويشتن را بى‏اختيار ببيند و به طور كلى خود را فراموش كند. اين مرتبه عالى‏ترين مرتبه توكل است. [/]

[=&quot]وقتى آدمى به اين حقيقت رسيد كه «لا حول ولا قوة الا باللَّه؛ هيچ حركت و نيرويى نيست جز آن كه به خداوند متكى است»، در مرحله عمل نيز به اين حقيقت بزرگ توجه خواهد داشت. از اين‏رو، امور خويش را به او وا مى‏گذارد و به او تكيه مى‏كند. [/]

[=&quot]راه كسب توكل بالا بردن ميزان معرفت به خداوند و نقش او در هستى است. كسى كه خداوند را با اوصاف كمالى‏اش شناخت و او را قدرتمندى با اراده در صحنه هستى ديد، ديگر حوادث جهان را تنها در قالب اسباب و علل عادى و مادى تفسير نخواهد كرد؛ مشيت نافذ او را در همه جا مى‏بيند و حوادث و امور را با در نظر گرفتن اين واقعيت بزرگ توضيح مى‏دهد. [/]

[=&quot]مرحوم علامه طباطبايى مى‏فرمايد: «حقيقت مطلب اين است كه نفوذ اراده و رسيدن به مقصود در عالم ماده نيازمند به يك سلسله اسباب و عوامل طبيعى و يك سلسله عوامل روحى و نفسانى است. هنگامى كه انسان وارد ميدان عمل مى‏شود و كليه عوامل طبيعى مورد نياز را آماده مى‏كند، تنها چيزى كه ميان او و هدفش فاصله مى‏اندازد همانا تعدادى از عوامل روحى(از قبيل سستى اراده و تصميم، ترس، شتابزدگى، كم‏تجربگى و بدگمانى نسبت به تأثير علل و اسباب) است». در چنين وضعى اگر انسان به خداوند سبحان توكل داشته باشد، اراده‏اش قوى و عزمش راسخ مى‏گردد و مزاحمات روحى در برابر آن خنثا خواهد شد؛ زيرا انسان در مقام توكل با مسبب‏الاسباب پيوند مى‏خورد - با چنين پيوندى ديگر جايى براى نگرانى و تشويش خاطر باقى نمى‏ماند - و با قاطعيت با موانع دست و پنجه نرم مى‏كند تا به مقصود برسد. [/]

[=&quot]خداوند متعال شخص متوكل را با امدادهاى غيبى كه از حيطه اسباب طبيعى و علل مادى فراتر است، يارى مى‏دهد. اميرمؤمنان(ع) مى‏فرمايد: «من توكّل على‏الله ذَلَّت له الصِّعاب و تسهَّلت عليه الاسبابُ و تبوَّءَ الخَفَض و الكرامة؛ هر كس به خدا توكل كند، سختى‏ها براى او نرم و آسان و اسباب و وسيله‏ها برايش فراهم شود و در راحت و وسعت و كرامت جاى گيرد.»2 [/]

[=&quot]ازاين‏رو، اگر وسائل و اسباب مادى فراهم شد و در عوامل ماوراى مادى بر خداوند توكل گرديد، دستيابى به مقصود حتمى خواهد بود: «من يتوكل على‏الله فهو حسبه انّ الله بالغُ امره؛ هر كس بر خداوند توكل كند خداوند براى او كافى است كه امورش را كفايت و تدبير كند و خداوند امورش را به ثمر مى‏رساند»3. [/]

[=&quot]وقتى توكل با صداقت و نيت خالص تحقق يابد، دسترسى به مقصود حتمى خواهد بود. خودكشى و از بين بردن خود به سبب ناتوانى در فائق آمدن بر مشكلات مادى و روحى موجب عذاب اخروى است. هيچ كس حق ندارد خود را به دست خود به هلاكت بكشاند. حيات وديعه و امانت الاهى است. انگيزه حيات آدمى رسيدن به كمال سعادت و فلاح و رستگارى است. هر كس در مسير حيات خود بايد موانع و مشكلات را كنار زند و به لذت دائمى و خوشبختى برسد. اگر اين مسير را طى كرد، به سعادت مى‏رسد. اگر در مسير سعادت قدم برنداشت و از ياد خدا غافل شد، حيات او نيز با سختى در مى‏آميزد. چاره چنين انسانى - همان طور كه در ابتداى سخن اشاره شد - استفاده از دو عامل آگاهى و بينش و قدرت اختيار و تصميم است. چنين انسانى كه شديداً دچار مصائب و سختى‏ها است، بايد معرفت و بينش پيدا كند. بعد تصميم بگيرد و با اراده راسخ براى رسيدن به مقصود گام بردارد و در هر مرحله پيوسته بر خدا توكل كند تا مشمول توجّهات حضرت حق گردد؛ رهاورد خودكشى عذاب اخروى است نه رهايى از مشكلات. ان شاءاللّه خداوند همه ما را از متوكلان و متوسلان واقعى قرار دهد.[/]

سوالی در مورد خودکشی

انجمن: 

سلام من میخواستم خودکشی کنم ولی وقتی به این فکر میکردم که بعد از مرگ منو می برن جهنم از این کار پشیمون میشدم ولی الان یه فکر دیگه به ذهنم رسید میخوام یه ادم پلید بکشم(مثلا یه نزول خور) در اینصورت منو قصاص میکنن و اینطوری خودکشی هم نکردم ولی گفتم قبل از عملی کردن این فکر با شماها مشورت کنم شاید تو اشتباه فکر کرده باشم و بعد از مرگ منو نبرن جهنم و اون دنیا هم مصیبت کش بشم قبل از این فکر کردم اگر هر روز یه پاکت سیگار دود کنم احتمالا 10 سال کمتر عمر میکنم لطفا در این مورد هم نظر بدید چون گفتم شاید اینم نوعی خودکشی محسوب بشه هنوز این فکر و هم عملی نکردم