روابط اجتماعی

سلام
من در برقراری ارتباط اجتماعی دچار مشکلاتی هستم و به آن شکلی که استعداد و توانایی برای انجام امور در زمینه های مختلف را دارم به دلیل همین مشکل روابط اجتماعی کم نمی توانم از تمام پتانسل خودم استفاده کنم و همیشه این موضوع من را آزار می دهد دلایلی که از نظر خودم باعث این موضوع می شود که نتوانم روابط اجتماعی خوبی داشته باشم را برای شما ذکر می کنیم و امیدوارم که با مشاوره و راهنمایی من را در حل این مشکل یاری کنید:
1-بسیار واکنش دیگران به صحبت ها و رفتار های خودم برای من اهمیت دارد و به نظرم یکی از دلایل اصلی این موضوع می تواند این باشد به عنوان مثال وقتی بخواهم کاری را انجام دهم اول بررسی می کنم که در جمع چه افرادی هستند بعدا سعی می کنم متناسب با افراد حاضر در جمع که از اقشار مختلف می توانند باشند نحوه صحبتم را تنظیم کنم و از اول و انتهای آن بزنم و ...
2-اعتماد به نفس بسیار پایینی دارم و حالت وسواس گونه نسبت به ظاهر خود دارم! که این شامل چهره و حتی نوع صدای خودم هم می شود که به نظر خودم حتی تن صدای خوبی هم ندارم با اینکه در گذشته های دور در مسابقات قرآنی هم شرکت می کردم و رتبه هم می اوردم!
3-تغییر ناگهانی شرایط هم سخت است بار ها کتاب های مختلف روانشاسی در اینمورد را خوانده ام و شاید بشود گفت عالم بی عمل هستم البته سعی در تغییر خودم داشته ام اما با توجه به اینکه در محیطی که بودم من را همینگونه که الان هستم پذیرفته اند تلاش های من معمولا با شکست مواجه شده است البته نا امید نشده ام اما هنوز قادر به رفع این مشکل نشده ام.
4-در ارتباط با جنس مخالف این مشکل مضاعف می شود نمی دانم حیای بی جاست یا کم رویی مفرط یا نداشتن اعتماد نفس و یا خشکه مذهبی بودن و یا ... ،البته بد برداشت نشود منظور من تنها در حیطه ارتباط با نامحرم نیست،هر چند که در اینمورد هم این مشکل وجود دارد و در اموری هم که از نظر شرعی سخن گفتن و ارتباط مانعی ندارد هم بنده مشکل مضاعف دارم اما حتی این موضوع شامل جنس مخالف محرم هم می شود در واقع به غیر از مادرم که با او راحتتر هستم با سایر افراد این مشکل کم و بیش وجود دارد چه با خواهرانم یا عمه ها و خاله ها و ...،در این مورد هم بنده را راهنمایی بفرمایید.(نظرات جداگانه خاص برای این موضوع به غیر از مواردی که برای دیگر گزینه ها مطرح می فرمایید.)
5-پدر بنده فوق العاده اهل سرزنش کردن هستند یعنی برای یک موضوع حتی پیش پاافتاده از نظر من شخص را ساعتها سرزنش می کند البته اکنون بحمد الله دیگر برای بنده این سرزنش ها تمام شده اما همین سرزنش های دوران نوجوانی به نظرم تاثیر بسزایی در این مشکل بنده داشته است.البته با مطالعه کتاب های روانشناسی به این نتیجه رسیده ام که در اکثر امور پدر بنده به طرز شگفت انگیزی! دقیقا بر خلاف تمام اصول روانشاسی با بنده رفتار داشته است که یک مورد آن مطرح شد.
6-موردی که حس می کنم این است که به دلیل عدم بهره گیری از مهارت ارتباط با دیگران دچار نوعی کند ذهنی! شده ام،منظورم این است که بنده یک زمانی در کودکی که مشهور به سرزبان داشتن و حاضر جواب بودن بودم اکنون وقتی کسی به من چیزی بگوید در آن لحظه انگار ذهنم یخ زده است و هیچ واکنش کلامی نمی توانم به او بدهم دور از جان خودم فبهت الذی کفر! یعنی انگار ذهنم قفل می کند!
البته مشکلات و علل منحصر به موارد گفته شده نیست و ابعاد دیگری هم دارد که اجمالا برای شما بیان شد اگر نیاز به توضیح بیشتری داشت در ادامه توضیحات بیشتری خدمت شما خواهم داد.
باتشکر