فرصت

دوستان سلام

تا کی باید از وضع موجود تاسف بخوریم؟ تا کی باید این همه فقر فرهنگی را ببینیم و فقط آهی از ته دل سر دهیم؟ تا کی باید منتظر مسئولین بی بخار برای کار فرهنگی بمانیم؟ تا کی باید صبر کنیم؟ تا کی باید فقط بگوییم و عمل درستی نکنیم؟ تا کی باید اعتراض کنیم؟ چه قدر باید اعتراض کنیم؟ چه کسی گوشش بدهکار است؟ چه کسی توجه می کند؟ در این میان ما چه باید بکنیم؟ آیا تکلیف را درست شناخته ایم؟ آیا به تکلیف خود عمل کرده ایم؟ تا به حال ما چه فعالیت فرهنگی مهم و موثری انجام داده ایم؟ آیا می توانیم وقت خود را بهتر برنامه ریزی و از آن در جهت فرهنگ استفاده کنیم؟ چگونه باید پاسخ دغدغه های درست خود را بدهیم؟

این ها و سوالات دیگری که نوشته نشد، سوالاتی است که هر یک از آنها در ذهن بنده و شما وجود دارد. به هریک از این سوالات نیز پاسخ های متفاوتی نظیر پاسخ های زیر داده ایم.
کاری از دست ما ساخته نیست، ان شاءالله امام زمان ظهور کند. مگر ما چه می توانیم انجام دهیم؟ اصل کار دست مسئولین است که کار نمی کنند. جز اعتراض کار دیگری از دست ما ساخته نیست و ....

اما آیا حقیقتا فطرت ما با این پاسخ ها آرام شده است؟ آیا از این دست پاسخ ها را می توان به خدا داد؟ آیا تغییر قابل ملاحظه ای حتی در اطرافیان رخ داده است؟ و ...

پس باید منتظر هیچ کس نماند و کاری کرد. کاری اصولی و درست. اما قبل از هر چیز خواهش می کنم قدری حوصله به خرج دهید و مقدماتی را بخوانید.

اولین مسئله، تکلیف است. ما اگر تکلیف خود را بدانیم و آن را خوب انجام دهیم، هم رشد معنوی خواهیم کرد، هم پاسخ خداوند و فطرت خود را خوب می توانیم بدهیم و هم اقدام ما موثر است.

اما تکلیف به چه معناست؟ تکلیف چیست؟ و چگونه می توان تکلیف خود را به نحو احسن شناخت؟

علی علی

«الفرصة تمرّ مرّ السّحاب»
فرصت ها میگذرند، همانند گذشتن ابرها..
حضرت على ‏عليه السلام

فکر میکنم وجه شبه شون این باشه که، هر دو ظاهرا" پایدار به نظر میرسن ولی با کمی تامل متوجه گذرا بودنشون میشیم!