کاربر مهمان خوش آمدید
با سلام و خسته نباشید
چند سئوال ذهنم را مشغول کرده: چرا خدا به آدم ها دروغگو و کلاهبردار و حسود شانس و اقبال میده ولی به آدم هایی که حلال هستند هیچ سود و مالی نمی دهد !!!
چرا آدم های شیاد و عوضی همیشه و جلوتر از آدم ساده و پاک هستند !!؟ آیا انسانها به فکر آخرت نیستند !!
مثلا طرف کلاهبرداری کرده ولی خدا کارش را هی جلو می اندازد !! چرا خدا به اینجور افراد حال میده !! به جای اینکه حالشان را بگیره ! آخه این عدالت هست!؟
سپاس
کلیپ فوق العاده مناجات با خدا و اهل بیت
پیشنهاد ویژه برای دانلود
سلام
منم یه سوال دارم
اگر یه زمانی مثلا دوران بچگی یه کسی یه سری اشتباهاتی انجام داده ولی بعدش برگشته و واقعا توبه کرده و اهل نماز و قران و روزه شده باشه
چند درصد می شه بهش اعتماد کرد؟چند درصد می شه قبول کرد که واقعا برگشته
چون خیلی از بچه ها هستن که کارای می کنن که بدون عقل هستش ولی بعدش پشیمون می شن و واقعا توبه می کنن
یا حدیثی از امام علی(ع) است که می گه به کسی که شب گناهی انجام داده فرداش هم به اون چشم اونو نبین شاید سحرگاه توبه کرده
حالا اگر فردی باشه که واقعا توبه کرده و خدایی شده چند درصد می شه اونو بعنوان یک دوست پذیرفت و به این باور رسید که اون توبه کرده؟؟نظرتونو بگین
مثلا من یه دوست صمیمی داشتم که خیلی با هم خوب بودیم اون تو دوره دبیرستان بهم گفت که دوران ابتدایی یه دوست داشته که اونو فریب می داده و اونم دچار یه سری اشتباهات خیلی بدی می شده ولی کلاس چهارم ابتدایی میاد به خونشون می گه پدر و مادرش هم دعواش می کنن و اون شروع می کنه به قران خوندن و نماز خوندن
دیگه بعد از اون دوره واقعا یه فرد به تمام معنا خدایی شده چون با هم صمیمی هستیم دیگه چیزی ازش ندیدم حتی گوشیش یبار هم از طرف یه خانمی زنگ نخورده و الان خیلی خیلی ما صمیمی هستیم من رو این دوستم کاملا مطمعن هستم که حتی یه بار هم حتی با دختری حتی تلفنی صحبت نکرده(بصورت روابط دوستی که الان باب شده)
حالا این سوال واسم هست برای دیگران چی؟چطوری می شه حرف دیگری رو قبول داشت که واقعا توبه کرده
آیا گناه دوران ابتدایی و راهنمایی می شه یه ملاک شد؟؟یا شاید فرد اونقدر مومن شده باشه که یکی از بهشتیانه
چجوری باید تشخیص داد؟؟و چند درصد مطمعن بود؟
(البته خود من معتقدم مثلا یه فرد بزرگ مثلا 15 سال به بالا اگر گناهی انجام بده واقعا با عقلش انجام داده و می دونسته که اون گناهه و انجامش داده و خود من 99درصد به اینجور افراد اصلا اعتماد نمی کنم)
ممنون
کارشناس بحث : اویس
با سلام خدمت کارشناسان محترم
میخواستم بپرسم که شخصی که به شهر دیگر مسافرت می کند و یا به زیارتگاه های مختلف می رود و مسافر گذری است، چگونه می تواند امام جماعت را بشناسد و بداند او عادل است؟
چون مسافر گذری وقت تحقیق و یا معاشرت با امام جماعت را ندارد. و حتی کسانی را که به او اقتدا کرده اند نیز نمی شناسد.
آیا احراز عدالت واجب است؟یا همین که گناهی از او ندیده باشد، کافی است؟
