جوان

سلام
من در دانشگاه که بودم، رفتارهای یکی از دختر خانم ها خیلی به دلم نشست و منم به فکر ازدواج با ایشون افتادم ولی فعلا هیچ شرایطی مهیا نیست الّا کفویّت.
در مدت 2 سال دوره کادانیم یک کلمه با ایشون صحبت نکردم و فقط حواسم به ایشون بود که کاری خلاف اسلام انجام بده و منم خیالم راحت بشه که اونم مثل بقیه است. امّا هرچی خواستم ازش سوتی ببینم هیچّی ندیدم!
ایشون چادری هستند و غذای شبهه ناک نمی خورند، نماز ظهرشون رو قبل از رفتن به غذاخوری میخواندند، موقع راه رفتن به چپ و راست نگاه نمی کردند، از دوستشون شنیدم که به ایشون گفت توی نماز شبت منم دعا کن (یعنی نماز شب خون بود)، یک روز ظهر خیلی گرم فقط یک تاکسی (بین شهری) آماده حرکت بود، ایشون حدود نیم ساعت به خاطر اینکه پهلوی نامحرم نشینه منتظر تاکسی بعدی موند.
خوب شنیده بودم که علاقه های زود گذر تا 11 ماه بعد از آخرین دیدار، ادامه پیدا می کند و بعد از گذشتن 11 ماه و خرده ای فراموش می کنیم. من یک ساله که ایشون رو ندیدم اما هرچه می گذره علاقه ام به ایشون بیشتر میشه، شبها نمی خوابم و روز و شب به فکر ایشونم.
الان باید برم سربازی و 2 سال مشغول کارهای سربازی و پیدا کردن شغل خواهم شد. در این مدت 2 سال می ترسم که ایشون رو از دست بدم و از این بابت شبها خوابم نمیاد و دائما به ایشون و رفتارهاشون فکر می کنم. من شماره خونه ی ایشون رو دارم و خاله ام پی گیر شد و کاشف به عمل اومد که ایشون مجرد هست و لُر هم هستند(قبلا هم میدانستم). با وجود تاکید خوانواده ام بر اینکه نباید با لرها وصلت کنیم، مجبور شدم تقیه کنم و بگم که این دختر رو نمیخواهم تا از نیش و کنایه های مامان و بابام در امان باشم. اما من ایشون رو با تمام وجودم دوست دارم و تحت هیچ شرایطی حاظر نیستم با دیگری ازدواج کنم.

جالبه بدونید به مامانم گفتم چنین دختری رو بعدا میتونی برام پیدا کنی؟ ایشون هم خیلی راحت گفت نه! گفتم پس چرا مخالفت میکنی؟ گفت نمیخوام عروسم مثل خودم بیچاره بشه! تو باید لااقل پول رهنی داشته باشی، طلا بخری، چه و چه ..... . منم بهش گفتم خوب اگه من بیام 6 سال دیگه خونه دار بشم، طلا بخرم براش، پدرش جهیزیه ی توپ بخره براش، اونوقت سهم اون از تشکیل زندگی چیه؟؟؟؟ (با عصبانیت گفتم)، دختری که سختی های شروع زندگی و بیرون اومدن از خونه ی باباش رو تحمل نکرده باشه رو نمیخوام!

الان میخواستم بپرسم که من چیکار کنم که قبل از سربازی خیالم آسوده بشه و قبل از سربازی رفتنم، نظر دختر خانم رو هم جویا بشم درحالی که فقط یه شماره تلفن از منزلشون دارم. فقط ربع ساعت میخوام با ایشون صحبت کنم، نمیدونم چه جوری بدون گفتن به خانواده ام، برم و پدرش رو قانع کنم که اجازه بده ربع ساعت با دخترش صحبت کنم؟ در اینکه من و ایشون کفویت لازم رو داریم یا نه مطمئنم که 80% به هم میخوریم. آیا کفویت مهمتر از داشتن شغل و گذراندن سربازی است؟ چقدر مهمتر است؟ اینقدر مهم است که به خاطر کفویت، قبل از سربازی و داشتن شغل و پس انداز و طلا و جواهر و ... به خواستگاری برم؟ خواستگاری برم چی بگم؟؟! بگم هیچ ندارم و میخوام با دخترتون 15 دقیقه حرف بزنم؟؟!
از شما دوستان میخواستم کمکم کنید که چه جوری با این شرایط و با اجازه ی پدر ایشون، بتونم چند دقیقه با ایشون صحبت کنم؟ خنده دار نیست؟

با تشکر

سلام و عرض احترام
يه سوال دارم از دوستان :
اگه تهيه كننده بودين و قرار بود كه يه برنامه براي شهدا بسازيد چه طرحي مي ريختين ؟
فكر مي كنيد روال عادي برنامه هايي كه در راديو يا تلويزيون پخش مي شه به اهداف اين موضوع كمكي مي كنه يا خير ؟
از ساختار فعلي برنامه ها خارج مي شدين يا نه؟
چه جوري حرفتونو مي زدين كه تاثيرش رو بذاره؟

چگونه از نعمت جوانی به خوبی استفاده کنیم؟