دانشجو

سلام و عرض ادب خدمت دوستان بزرگوار

من احساس کردم در یک موضوعی بدجور :grye:نیاز به هم فکری :_loool: دارم و تصمیم گرفتم که یک تاپیکی بزنم

می خواستم اگه خودتون فکری یا ایده ای دارید یا در بین اقوام و آشنایانتون آدمی شبیه من می شناسید، مواردی رو که عملا دیدین که تونستن کار کنن و پول در بیارن رو بی زحمت توصیف کنید تا شاید بتونم ایده بگیرم....

فقط پیشنهاد هایی که به ذهنتون میاد رو با شرایط من مطابقت بدین و اگه احساس کردین بدرد من می خوره، زحمت تایپ کردنشو بکشین... منم برای هر پیشنهادی که شروط پایین رو رعایت کرده باشه:Cheshmak:، 14 تا صلوات هدیه می کنم....

خوب شرایط من:
1- تحصیلی: فارغ التحصیل یکی از گرایش های مهندسی نفت در مقطع ارشد
2- تاریخ اعزام به خدمت: تیر ماه سال 95 ( البته امیدوارم با خواهش و التماس 4 ماه جلو بندازن و بشه اول اسفند 94) .... این توضیح یعنی احتمالا 3 یا 5 یا 7 ماه دیگه باید 2 ماه برم آموزشی و آموزشی تمام وقت تو پادگان هستش...
3- خود سربازی: احتمالا اگه مسئولین نظام وظیفه قبول کنن که سربازیمو بندازن برای اول اسفند 94، صنعت نفت به این شرط بهم امریه داده ....
4- ساعت کاری امریه هم از صبح تا 4 بعد از ظهر هر روز می باشد ... 5 شنبه و جمعه هم تعطیل....
5- مشغالی هم که نیاز به سرمایه اولیه داشته باشه که منتفی هستش... البته اگه واقعا مورد مناسبی به ذهنتون می رسه ... یکی دو میلیون رو می شه جور کرد
6- وسیله نقلیه هم ندارم.... (یعنی مثلا مسافرکشی منتفی هستش... مگه واسه وسیله نقلیش یه راه حلی داشته باشید)

اینا که خدمتتون عرض کردم برای این بود که هم برای این مدت قبل اعزام اگه پیشنهادی دارین و هم برای دوران خدمتم اگه پیشنهادی دارین، بفرمایید تا استفاده ببرم.

در ضمن برای شاگردی در واحد های فنی (منظورم مشاغلی مثل تراشکاری و .. هست) هم پرس و جو کردم.... بیشترشون می گفتم اگه دوست داری بیا رایگان کار کن در عوض کار یاد می گیری.... یه مدلش هم گفت باید برای قطعه سازی پشته سر هم صفحات فولادی رو با دریل سوراخ کنی و به ازای هر سوراخی که ایجاد کنی مبلغ 70 ریال می گیری و اگه دستت روان باشه می تونی ماهانه 250 هزار تومن در بیاری...... بنابراین ترجیحا شاگردی رو توصیه نکنید چون تو شهر ما پول نمی دن

یه دنیا ازتون ممنون می شم اگه اون قسمت از تجربیات و پیشنهاداتتون رو که به وضعیت من می خوره ، به اشتراک بذارین:Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol:

سلام خدمت مشاور گرامی

بنده در یکی از دانشگاه های کشور به عنوان مدرس مشغول فعالیت هستم و بالطبع در جایگاه استاد با دانشجویان (دختر و پسر) در حیطه مسائل درسی ارتباط دارم.

1- رفتار کلی بنده با دانشجویان بهتر است به چه صورت باشد؟ لطفاً کتابی در این زمینه معرفی نمایید؟ (آیا صحیح هست که از رفتارهای محکمی مثل اخراج از کلاس، تغییر مکان نشستن و ... استفاده کرد؟)

2- همانطور که نسبت به وضعیت دانشگاه ها اطلاع دارید، منکرات متعددی متاسفانه در حال رخ دادن است ... بنده براساس وظیفه شرعی به دانشجویان یکبار در این مورد تذکر دادم آیا بیشتر از این وظیفه ای بر عهده من است؟ (اولین بار که خطاب به تمام دانشجویان به صورت کلی با حالت دوستانه تذکر دادم، چهره ها همه درهم شد :Nishkhand: انگار به دیوار برخورد کرده باشند!!!)

3- گمان میکنم دانشجوی دختری نسبت به بنده دچار احساسات شده است، و این مورد مرا نگران می کند، چه راه حلی را پیشنهاد می کنید؟ (به روند معمولی ادامه دهم و یا قاطعیت و جدّیت بیشتری از خودم نشان دهم تا از این احساسات فاصله بگیرد)

گرچه علت این مشکل رو نداشتن آگاهی و نگاهی خیال پردازانه و احساسی می دونم که جَوّ بیمار شده فرهنگ جامعه هم به اون دو چندان دامن زده ...

4- آیا من استاد علاوه بر بّعد علمی در سایر خصوص هم نسبت به دانشجویان ام وظیفه ای بر عهده دارم؟ لطفاٌ توضیح فرمایید؟

من پسری 24 هستم که رفتار عمومی من در کلاس به این صورت است: (قاطعیت و جدّیت همرا با ادب و احترام با چاشنی لبخند و مهربانی) و این باعث شده دانشجویان کمی با بنده راحت تر باشند و در نتیجه پیشنهادات و انتقاداتی که سبب بهبود فرآیند یادگیری شان می شود را با من در میان بگذارند ... (گرچه غبلاَ آنقدر قاطع و محکم رفتار می کردم در نتیجه دانشجویان در کلاسم شبیه تکه یخ قرار گرفته روی صندلی شده بودند!!! :Gig:)

تشکر

بنام خدا

سلام به تمامی کاربران
میدونیم که یکی از مکان های کسب علم دانشگاه هست. در اینکه یک دانشجو ، چه برای رفتن به دانشگاه و چه برای فارغ التحصیل شدن زحمت زیادی میکشه شکی نیست. لذا منظور از ایجاد این تاپیک ، نادیده گرفتن این تلاش نیست. اما گاهی اوقات این مکانِ علم آموزی ، بسیار بیشتر از اونچه که هست در محور اهمیت قرار میگیره. برای همین تصمیم گرفتم این تاپیک رو ایجاد کنم تا از زاویه ای دیگه هم به دانشگاه و بحث کسب علم نگاه بشه

تا جایی که من میدونم خیلی از افراد معروف در زمینهء علم ، دانشجوی اخراجی بودن! :ok:
تعدادی از اونها رو مینویسم. کسانی که یا دانشجوی اخراجی هستن یا خودشون ترک تحصیل کردن و مدرک دانشگاهی نداشتن

کاری به خوب و بد بودن این افراد ندارم ، منظورم صرفاً این هست که نمونه هایی برای شما بیارم که دانشگاه نرفتن و بسیار هم موفق بودن. لااقل طبق فرهنگ خودشون

بیل گیتس = بنیانگذار مایکروسافت

استیف جابز = بنیانگذار اپل

ونسان ون گوگ = نقاش بزرگ هلندی

لئون تولستوی = نویسنده بزرگ روس

برد پیت = بازیگر مشهور

ژولیان آسانژ = ناشر ، روزنامه‌نگار ، برنامه‌ ریز کامپیوتر و یکی از بنیانگذاران سایت افشاگر ویکی لیکس

استیون اسپیلبرگ = یکی از بزرگترین کارگردان های جهان
(یک نکته درمورد اسپیابرگ: 3 بار در همون ورودی رد شد و 1 بار هم قبول شد ولی اواسط تحصیل حذفش کردن!!! البته بعد از 35 سال بالاخره تونست مدرک بگیره)

همونطور که گفتم ، منظور این نیست که دیگه همه بریم ترک تحصیل کنیم!
هدفم فقط اینه که بگم: راه موفقیت ، تنها از دانشگاه نمیگذره

بسم الله الرحمن الرحیم
سلام و رحمة الله
بنده در شرف طلبگی هستم...
برای مشورت درباره‌ی رفتن به حوزه یا دانشگاهز با چند روحانی و دانشجو مشورت کردم.
یکی از مواردی که بهم توصیه شد، تحقیق درباره‌ی بحث تکلیف گرایی بود.
اینکه از نظر تکلیف، رفتن به حوزه و طلبه شدن، واجب هست یا نه؟
میشه اساتید محترم، درباره‌ی تکلیف‌گرایی برام توضیح بدهند؟
چطور میشه بفهمم که تکلیف در وضع حاضر و باتوجّه به توانایی های شخصی‌ام، چی هست؟ با مطالعه کتاب و تحقیق میتونم بفهمم؟ اگه آره، چه کتاب‌هایی و تحقیق از کجاها؟
اگه از نظر تکلیف، برام مشخّص بشه که طلبه شدن، تکلیف هست، اگه حتّی پدرم منو در آینده از طلبه شدن منع کرد(احتمال کم)، میتونم به مصداق آیه و ان جاهداک علی ان تشرک بی ما لیس لک به علم فلا تطعهماحرف پدرم رو گوش نکنم؟
مرجع: امام خامنه‌ای
جهت بررسی مصداقی موضوع بنده، پیشنهاد می‌کنم تاپیک قبلیم رو مطالعه کنید:
http://www.askdin.com/showthread.php?t=49205

سلام
من اهل و ساکن تبریزم و در دانشگاهی واقع در شهرستان شبستر مشغول به تحصیلم.ترم تابستان برداشتم و هفته ای حداکثر 4 روز به دانشگاه میروم .از شهرم تا دانشگاه نیر 95 کیلومتر هست
شنبه ها از ساعت 12 ظهر به سمت دانشگاه حرکت میکنم تا در ساعت 2 در کلاس شرکت کنم و نیز ساعت 5 هم به شهر خودم میرسم
روزهای یکشنبه نیز ساعت 9 تا 1 درس تربیت بدنی دارم که واقعا طاقتم را میبرد و بی حالی شدیدی بعد از تمرین حس میکنم
روز سه شنبه و 4 شنبه نیز از ساعت 9 تا 2 کلاس دارم
آیا روزه ی من صحیح هست؟
مرجع تقلید بنده حضرت آیت الله خامنه ای هستن
ممنون

کارشناس بحث : پارسا