دوری از گناه

من به این نتیجه رسیدم که بهترین کار عملی یا شاید بهتره بگم بهترین برنامه عملی دنیا تقوا هست به دلیل آیات و روایت مختلف و چیزی که عقلم بهم میگه.
اما این برنامه عملی باید یک روی دیگر و یک تکه ی دیگه ای هم داشته باشه.
منظورم اینه که این برنامه عملی به تنهایی روح نداره.

یعنی وقتی واجبات و محرمات رو مثلا لیستشو میزاری جلوت. خب این برنامه تقوا هست. اما چیزی در درون آدم نیست که آدمو به سوی انجامش حرکت بده.
یه چیز غیر عملی که محرک آدم باشه به سمت عمل برنامه تقوا.

من تا حالا برای رسیدن به تقوا فرم های مختلف من در آوردی زیادی درست کردم تا بتونم تقوا رو و همین شکل درست زندگی رو در قالب یک ساختار شکل دهی شده برای خودم بسازم و انجامش بدم.

تعداد اشکل جورواجور برنامه هامو میتونید تو این تاپیک ببینید:
http://www.askdin.com/showthread.php?t=60511

جالبه اینه که درباره اون برنامه ای که در پست اول گزاشتم هم طولی نکشید که از هم پاشید. بعد از اون 2 شکل برنامه دیگه هم طراحی کردم.

اون محرکی که منو از درون (و نه از بیرون) باید سوق بده به سمت تقوا چی هست؟

آیا کلمه ای که دنبالش میگردم ایمان هست یا چیز دیگه؟

اگر ایمان هست مفصل توضیح بدید که ایمان اصلا چی هست و چطوری باید بهش دست پیدا کنم.
اگر چیز دیگه ای هم هست توضیح مفصل بدید.

در طول زندگیم بعضی اوقات حالت هایی بهم دست داده که پر از عشق به خدا بودم و حاضر بودم کوه رو هم جا به جا کنم برای خدا. اون چیز چی بود که منو به اون حالت رسونده بود؟ چطور میتونم به اون چیز یا اون حس دست پیدا کنم و چطور میتونم دائمیش کنم؟؟؟

امیدوارم تونسته باشم منظورمو بفهمونم. لطفا مفصل ترین شکل ممکن جواب بدید. امیدوارم به جوابم برسم...