نبوت خاصه

بسمه تعالی
با سلام و خسته نباشید خدمت کارشناسان و کاربران سایت

به نظر بنده در استدلال به اعجاز لفظی قران یک دور وجود دارد که به آن اشاره میکنم

استدلال به قرار زیر است :

مقدمه اول : حضرت محمد (ص) ادعای نبوت و پیامبری کرد
مقدمه دوم : با توجه به ایات قرآن , ایشان همه کفار را دعوت کرد که اگر در نبوت ایشان شک دارند و فکر میکنند قرآن کلام خود اوست یک سوره یا ده سوره مثل قرآن بیاورند و آنها نتوانستند
نتیجه : قرآن از نظر فصاحت خارق العاده و معجزه است
اشکال من به مقدمه دوم است
از کجا معلوم این ایات خود ​ ساختگی نباشد !!!
در اینجا دور پیش می آید زیرا طبق مقدمه دوم اعجاز قرآن بوسیله آیات تحدی ثابت میشود و از طرفی مصون بودن قرآن از تحریف هم به اعتبار اعجاز قرآن است
پس در این استدلال یک اشکال وجود دارد

لطفا راهنمایی بفرمایید با تشکر

سلام...
مدتها بود دوست داشتم در مورد شبهه ای تاپییکی ایجاد کنم.که حالا شرایط فراهم شد.موضوع احتمالا تکراری باشد ولی احساس می کنم هنوز جای بحث دارد و هنوز بی پاسخ است.
شبهه حیلی ساده است.معجزه ادعای نبوت را ثابت نمی کند و اگر کسی معجزه ای را انجام دهد و ادعای نبوت کند به صرف آن معجزه، نمی توان ادعایش را پذیرفت، بلکه برعکس می توان تشخص داد که کذاب است.
[SPOILER]دلیل هم روشن است.معجزه عملی است خارق العاده که هیچکس جز خدا قادر به انجام آن نیست و خدا برای اثبات ادعای پیامبر و رسول خود از معجزه بهره می برد.و این در حالیست که هیچ راهی وجود ندارد که ثابت کند امری و عملی آیا تنها از جانب خدا می تواند رخ بدهد و انجام پذیرد و یا غیر خدا.حداقل معجزاتی تا به حال شنیده ایم که از جانب پیامبرانی صورت گرفته از این قبیل هستند.مثل تبدیل مار به اژدها.یا حتی قرآن که ادعا می شود معجزه است....
جالب اینکه این سخن را با تبصره هایی، بسیاری از متکلمان اسلامی هم می پذیرند.آنها می پذیرند که شناخت معجزه از غیر معجزه تنها تحت شرایطی امکان پذیر است...مثلا باید ابتدا خدایی عادل و دانا و حکیم به اثبات رسیده باشد.بعد ضرورت بعثت انبیاء را ثابت کرده باشیم(نبوت عامه).یعنی ثابت می کنیم که خدا باید پیامبرانی بر مردم بفرسد و بعد است که دلیل معجزه مطرح می شود.و معجزه عملی است که دیگران از انجام آن عاجز باشند و همچنین همراه با تحدی باشد و ادعای نبوت باشد.
حالا سوال این است که چطور یک معجزه ادعای نبوت را با این شرایط ثابت می کند؟
از بند های این شرایط این است که دیگران از انجام آن عاجز باشند.اما آیا امکان پذیر است که ما یقین حاصل کنیم که کسی غیر خدا نمی تواند آن عمل را انجام دهد؟به خودی خود امکان دارد؟فکر می کنم با توجه به مقدمه قبلی، متکلمان هم قبول داشته باشند که بله به خودی خودی همچین امری امکان پذیر نیست.ما نهایت می توانیم تشخصی دهیم با یک امر غیر عادی که به احتمال زیاد کسی و انسانی آن را نمی تواند انجام دهد رو به رو شده ایم.ولی هیچگاه یقین نمی توانیم حاصل کنیم تنها خدا می تواند آن را انجام دهد و براستی هیچکس نمی تواند عین آن را انجام دهد.پس این بند با خطا مواجه می شود.
اما متکلمان می گویند درست است که برای افراد منطقی و نقطه سنج، هیچگاه یقین کامل حاصل نمی شود، ولی عوام دچار خطا می شوند و می پندارند که آن عمل را حتمی خدا انجام داده و با ادعا نبوت هم که همراه است، پس به سوی او جذب می شوند.از طرفی هم ثابت کردیم که خدا پیامبرانی باید بفرستد.اینجا متکلمان می گویند که پس بر خداست که آن مدعی را اگر دروغگوست رسوا کند یا اصلا قدرت انجام معجزه را از بگیرد و اصلا شرایطی را فراهم نکند که آن بتواند معجزه مانندی را انجام دهد.حال که اجازه داده در واقع معجزه صورت گرفته و نشان درستی ادعای نبوت است.
اینجا خیلی ساده می گوییم، خود می گویید عوام و خود می گویید که عوام به اشتباه می افتند.خوب خدای حکیم که هیچگاه از جهل مردم سوء استفاده نمی کند و از جهل بهره نمی برد که بخواهد درستی نبوت پیامبرش را ثابت کند و اصولا این سخن متکلمان باطل بودنش فکر می کنم بدیهی است.
پس حالا با این توضیحات می خواستم بدانم، بر چه دلیل کسی را ما باید به صرف انجام معجزه که مثلا آوردن قرآن باشد، پیامبر بپذیرم؟و برعکسش را، چرا آن معجزه را نشان کذب بودن ادعای مدعی ندانیم؟؟[/SPOILER]

با تشکر

نبوت خاصه بعنی چه؟