با عرض سلام و خسته نباشید خدمت استاد گرامی:Gol:
در ابتدا از زحمات و تلاش های شما و همکارانتان صمیمانه تشکر می کنم و از اینکه وقت گرانبهای خود را برای ما می گذارید به شخصه از شما ممنونم. دست مریزاد
و اما استاد عزیز به لطف خدا و خدارا شکر بنده مدت ها هست(شاید چند سال) که به چهره نامحرم (حتی زن دایی ها و دختر دایی ها و دختر عمه ها و...) نگاه نمی کنم مگر اتفاقی و یا به اجبار و لغزش و خدا را شکر خیلی کم و معدود دفعات . این را ننوشتم تا خود را بستایم بلکه من هیچم ولی گفتم شاید در مطلب اصلی بنده در جواب شما تاثیرگذار باشد.
استاد عزیز بنده از وقتی که دغدغه ازدواج پیدا کردم وقتی در خیابان یا مکانی قرار می گیرم و خانم چادری و محجبه ای از کنار بنده رد می شود میلی به او پیدا می کنم(منظور بنده میل جنسی نیست و نگاه بنده هم به صورت و اندامش نیست بلکه میلم به عنوان همسر است که مثلا بَه بَه ای کاش خانم من ایشان بود و یا مثل ایشان بود) و باز مثلا 200 متر جلوتر اگر باز هم همین شرایط پیش بیاید باز هم بَه بَه ای کاش ... و همینطور ادامه دارد.
استاد گرامی آیا خدای ناکرده بنده تنوع طلب هستم ؟؟ آیا این حالت عادیست یا غیر عادی؟؟ آیا بعد از ازدواج درست می شود یا خیر؟؟
ببخشید که مصدع اوقات شریف می شوم .
لطف شما مستدام :Gol:
