کاربر مهمان خوش آمدید
بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام خدمت همه دوستان
اهل سنت معتقدند که حکم جواز ازدواج موقت دائمی نبوده ودر جریان غزوه خیبر این جواز برداشته شده است.
سؤال من این است که آیا چنین امری می تواند ناسخ بوده باشد.
متشکرم:Gol:
با سلام و عرض ادب
یکی از کاربران محترم سایت از بنده خواستند تا مشکلشون رو مطرح کنم .
مشکل ایشان :
موضوع از این قراره که من سال 87 از خدا چیزی خواستم حالا موندم باید چکار کنم.
من تو دور اطراف ازدواجهای نا موفق زیاد دیدم از همسایه گرفته تا فامیل نزدیک، همیشه نگران انتخابم بودم که نکنه انتخابی کنم که بعدش پشیمون بشم. به خاطر همین سال 87 مراسم عزاداری عاشورا بودنذر کردم از خدا خواستم تو مسیر زندگیم برای ازدواج کسی رو قرار بده که با ایمان و در کل آدم خوب و پاکی باشه شرایط مادی برام زیاد مهم نبود، برادرم اون روز برای عکاسی از مراسم عزاداری به جاهای مختلف رفته بود خواستم که عکس اون شخصی که خدا میدونه خوبه تو این عکسا باشه و قبل از خواستگاری من بدونم که عکسش بین جمعیت عزادار هست، این خواسته من بود از خدا تو اون روز که همون لحظه که من داشتم تو دلم دعا میکردم مامانم و مداح مجلس برای ازدواج جوونا دعا کردن بلاخره بعد یه مدت من همش به این فکر میکردم من چطوری تو این خواستگارا میخوام بفهم که عکس کی اونجا هست یا نه مدتی گذشت من این موضوع فراموشم شده بود یکی از آشنا ها برای خواستگاری می خواست بیاد خونمون که تو راه یکی لطف کرده بود و به خاطر این که پسر این آشنا از من سه ماه کوچیکتر بود ازنصفه راه منصرفش کرده بود قبل این موضوع من خواستگاری داشتم که یک سال کوچیکتر از من بود من خودم به خاطر این فاصله جواب رد دادم ولی وقتی دیدم به خاطر 3 ماه فاصله برگردونده بودش من ناراحت شدم حالا بماند. گذشت سال 88 شب قدر وقتی برای ازدواج جوونا دعا کردن من دلم خیلی گرفت به خصوص به خاطر همین ماجرا گفتم خدا من که نمیدونم شاید تو قسمت من بوده که با یکی ازدواج کنم که از من کوچیکتر باشه بعد از خدا خواستم اگه میشه قبل از اینکه کسی بیاد خواستگاری من جایی با هاش آشنا بشم که دیگه به خاطر فاصله سنی غیره جواب رد ندم، تا اینجا من موضوع عکس فراموشم شده بود و یادم نیست که از خدا همچین چیزی خواستم، یک ماه بعد از ماه رمضان برادرم جایی کار میکردن که یکی از فامیلای دورمون هم اونجا کار میکردن (خانوم بودن) گفته بودن که تو بخش اونا نیاز به نیرو خانوم دارن به من اطلاع داده بودبه برادرم و من هم رفتم چند روز اول برام خیلی سخت بود ولی با کمک مسئول اون بخش تونستم که عادت کنم به کارا درواقعا خیلی بهم کمک کردن بعد از 18 روز دیگه کارای اون بخش کمتر شد دیگه نیروهای جدید رو باهاشون تصفیه حساب کردن. بعدیه مدتی که گذشته بود تو خونه نشسته بودیم برادرم گفت میدونی چیه من همش میگفتم آقای ... (همونی که مسول بخشی که من اونجا کار میکردم) کجا دیدم الان فهمیدم تو عکسهای اون مراسم بود تو سال 87 ؟ اونجا دیدمش همین لحظه یه حالی شدم بعد چند روز عکسا رو دیدم بله نه یک عکس بلکه چندتا عکس مثل اینکه یکی رو بگن از این آقا از همه طرف عکس بگیره. بعد اون روز همش داداشم هر جا این آقا رو میدید با اینکه آدمی نیست که در مورد دوستاش با ما زیاد صحبت بکنه ولی در مورد این آقا توضیح میداد تو چند مراسم دیگه ازش عکس گرفته بود بهم نشون داد من هم اتفاقی چند بار تو مراسم عزاداری که پخش میشد دیدمش با این که سعی میکردم فراموشش کنم ولی هر بار با یه موضوع صحبت این آقا تو خونه بود . ایشون خیلی برخورد خوبی با من تو اون مدتی که اونجا کار کردم داشتن یکی از علتهایی که من تونستم اونجا کارا برام راحتر بشه ایشون بودن چند مدتی گذشت تو این مدت هر کدوم از خانومهایی که با من تو اون بخش کار کرده بودن رو میدیدم میگفتن آقای .... خیلی حوای تو رو داشت بعد این که تو رفتی یه بحثی اونجا بود که چرا تو اون بخش نیرو رو کم کردید از این حرفا من موندم که باید با این موضوع چیکار کنم.
واقعیتش من هم به خاطر این که روز آخرجلوی نگهبانی بودم که به من گفتن باید برم برای تصفیه حساب، این آقا همین که ساعت ورودش رو میزد شنید با عجله از سکوی جلوی نگهبانی رفت پایین که بره من یه حالی شدم مثل اینکه احساس کنی یک لحظه داری میفتی پایین به خاطر همین نرفتم برای خدا حافظی با سرویس برگشتم خونه تلفنی با دوستان خداحافظ کردم ..... چند روز مونده بودم چرا همچین شدم.
بعد یه مدت خواستم که به خاطر لطفهایی که ایشون به من داشتن از شون تشکر کنم که بهشون یه پیامک فرستادم معرفی کردم خودمو بعد تشکر، جواب پیامک این بود که شمارو به جا نمیارم بعد پیامک پشت پیامک زنگ پشت زنگ آخرین پیامک این بود که امتحان داره و به خاطرپیامک من نمی تونه بخونه لطفا زنگ که میزنم جواب بدید.زنگ زدم دوباره توضیح دادم برادرم رو معرفی کردم گفتن من به جا نمییارم اگه میشه شما بیاین، من شما رو ببینم منم ناراحت شدم ، خب اگه منو هم نمیشناخت دیگه برادرم رو که میشناخت منم گفتم برام دیگه مهم نیست خداحافظی کردم خواستم که دیگه زنگ نزنه. شبش پیام داد که یه سوالی ازتون دارم من گوشیم رو چند روز خاموش کردم بعد هیچ خبری نبود تا عید 91 که پیام تبریک عید فرستاد من موندم جواب بدم یا نه استخاره کردم خوب اومد جواب دادم تبریک عید.
دیدم اینجوری نمیشه با استاد اخلاقمون تو دانشگاه مشورت کردم و همه چیز رو براشون توضیح دادم. گفتن: اگه همچین چیزی هم باشه بهتره از طرف پسر مطرح بشه پس تو جوابی نده و منتظر باش.
هیچ خبری نبود تا آبان 91 عید غدیر
پیام :امیرالمومنین، پرهیزکار رو سه نشانه است کوتاهی آرزو اخلاص عمل و استفاده از فرصتها جشن ولایت مبارک
باز موندم خدا چیکار کنم من نه اهل این کارام نه دوست دارم همیشه مواظب بودم که تو رابطه بین محرم و نامحرم تا اونجا که می تونم رعایت کنم بعد همینجوری پیامک پشت پیامک تو مناسبتها برام فرستاد تا چند ماه بعد روز عاشورا بود من براش یه پیام فرستادم در مورد محرم و صفر بعد اون پیام زنگ پشت زنگ پیام .........
جواب ندادم موند تا عیدبا توجه به اینکه دو دل بودم که بفرستم یا نه یه پیام تبریک فرستادم خیلی از دستم ناراحت بود از اینکه جواب نمیدم فرستاده بود خیلی بی معرفتی یه پیام میدی ذهنم که درگیر شده راهترو میکشی میری از این حرفا تا این که خواهرم پیامکش رو دیده بود شش دونگ حواسش به من بود که ببینه این کیه که پیامک زده که من موضوع رو به مادرم گفتم نه انطوری که بود گفتم یکی هستش که من میشناسمش تا حدودی چند بار زنگ زده و پیام فرستاده من دوست ندارم جوابش رو بدم به همین خاطر ناراحت شده این پیام رو فرستاده مادرم با شناختی که از من داره گفت چرا خب ببین برای چی زنگ میزنه شاید خب کاری داره .....
من نمی تونم این موضوع رو با مادرم در میون بزارم چون نمیدونم در مورد این موضوع چی فکر میکنه شاید بودن این فرد تو عکسا برای من مهم باشه و برای افراده دیگه یه چیزه بی معنی باشه نمیدونم.
من به پیامکش که ازم ناراحت بود فرستادم که من به خاطر اینکه هکار بودیم و دوست برادرم هستن تو مناسبت پیام دادم و اگه چند بار زنگ زدید کاری داشتید که باز گفت چند نفر به اسم برادرم میشناسه و نمیدونه که منظور من کیه و گفتش من هم تو مناسبتها میخوام پیام بدم ... فرداش پیام داد و همینکه بعد هم چند پیام فرستاد چون عید رو تبریک نگفته بود فکر کنم چون از دستم ناراحت بوده برام بعد یه ماه تبریک عید فرستاد،مناسبت روز زن و ........ دو باره رفتم سراغ استاد اخلاقمون پیامکاش رو نشون دادم گفت که ببینمش با هاش صحبت کنم شاید واقعا ایشون هم قصد ازدواج دارن ولی من نمی تونم خودم رو راضی کنم چون همچنان میگه که منو ، داداشم رو نمیشناسه با اینکه همون پیامی که برای عید غدیر برای من فرستاده بود برای داداشم هم فرستاده بود چرا باید بگه نمیشناسه؟
همش میگم اگه خدا خواسته پس خودش جور میشه چرا من پا پیش بزارم اگه نه تلاش من بی فایدست احساس میکنم شیطونه که میخواد از این راه من رو به بی راهه ببره اگه خواست خداست چرا خودش کاری نمیکنه ؟الان یکی دو ماهه ازش خبری نیست میدونم که به خاطر این که شاید دیگه جوابش رو ندادم نمیدونم باید چکار کنم.
اصلا این موضوع که من با این خواسته که از خدا داشتم به اینجا رسیدم درسته ؟من باید چیکار کنم؟ :Gol::Ghamgin:
این آقا از من 2 یا 3 سال کوچیکتره و یه علت اینکه که دو دلم اینه .
ازدواج شیعه و سنی از نظر شرعی چه حکمی دارد؟
در صورتی که طرفین متعصب نباشند و تفاوت ها را بپذیرند آیا صرف این تفاوت می تواند منجر به اختلاف شود یا نه!
خواهشمندم راهنمایی بفرمایید. با فردی آشنا شده ام که سنی است.اما از نظر اخلاق بسیار خوب است و به اصول اسلام پایبند است. به حضرت علی و فرزندانشان عشق می ورزد و به عقاید بقیه احترام میگذارد ولی این سنی بودنشان کمی من را نگران کرده.
آیا من به زور میتوانم پدرم را مجبور کنم که به ازدواج من تن دهد؟
مثل تهدید به خودکشی یا فرار؟ یا اینکه هیچوقت ازدواج نکنم؟
آیا این همان اذنی است که خدا میخواهد؟
کارشناس بحث : سینا
با سلام و عرض خسته نباشید . قبل از بیان مشکلم لازم دیدم که یه اشاره ی جزی به وضعیت خودم داشته باشم : من کارشناسی مهندسی نرم افزار میخونم و دو ترمم مونده و الانم دارم برای کنکور کارشناسی ارشد میخونم . وضعیت تحصیلیم خوبه و میتونم نرم افزار های تحت ویندوز حسابداری و طراحی وب سایت کنم (البته وب سایت رو تازه شروع کردم ) . تا حالا پام به بازار کار وا نشده (به دلیل مشغله ی درسی ) و نمیدونم آیا با مدرک لیسانس بشه یک زندگی معمولیه دو نفره رو اداره کرد یا نه . حتی چندتا کار توی شرکت پیدا کرده بودم که باید تمام وقت میرفتم و نتونستم برم . خودمم معافیت سربازی (سه برادری) گرفتم . متولد 70 هستم . تصمیم داشتم به کمک خدا ارشد که قبول شدم نامزد کنم و طول این مدت رو مجرد نمونم . با این شرایط جامعه که فساد روز به روز مواجتر میشه ، می ترسم که یه روزی خدا نکرده سونامی منو توی خودش غرق کنه ... تا بحالم با هیچ دختری دوست نشدم و به کمک خدا نخواهم شد ( چون به شدت از ارتباط با غیر از همسر خودم ، متنفرم) . خودمم آدمی هستم که اگه کاری باشه که پول حلال توش باشه با جون و دل انجام میدم و حدودا پسر متددینی هستم . خونوادم از نظر مالی نمی تونن پشتیبانی کنن و... . چندین بار به خانوادم گفتم که برام یه شخص مناسب پیدا کنید که متدیین باشه و این مدت دانشجویی رو نامزد باشیم و ... ، اما با تندی خانوادم روبرو شدم :Narahat: و گفتن که تو هنوز کاری نداری ، پولی نداری و حتی نمیتونی حلقه ی نامزدی بگیری :Ghamgin: . گفتم شما اقدام کنید من حلقه ی ازدواجم رو با فروختن موبایلم جور میکنم . بازم قبول نکردن . الانم نمیدونم بی خیال ارشد بشم و با همین مدرک برم سر خونه و زندگیم و بعد از چند سال زندگی مشترک باز ادامه تحصیل بدم و یا ... . ولی نمیتونم تصمیم درستی بگیرم و چون تا حالا به بازار کار نرفتم و نمیدونم ماهی چقدر میتونم درآمد داشته باشم و پیش همسرم سرافکنده نشم و ... . یکی از فامیلای نزدیکم برام دو نفر که فامیلشون هست و دختر خوبی هستن رو برام پیشنهاد دادن و ... ولی دو دلم :Gig: خواهش میکنم راهنماییم کنید . این مدت یه جوری شدم که حتی تمرکز ندارم درس بخونم . ببخشید که حرفامو مرتب و جمع و جور ننوشتم . یا حق
سلام
دوستان من به شدت معتقد به ولایت فقیه بودم الانم هنوز از اعتقاد و نظرم برنگشتم ولی واقعا دیگه درمقابل حرفهایی که بر ضد حکومت و کشورم و ولایت فقیه میزنن حرفی ندارم بزنم .
خواهشا راهنماییم کنید که واقعا چطور باید وقتی یه سری مسائلو میبینم در مقابل حرفهای مخالفان دین و نظام و رهبر و .. بتونم اعتقادمو حفظ کنم !
ما توی جامعه اسلامی داریم زندگی میکنیم ولی نود درصد جاهایی که مسئولین حضور دارن نگاه میکنیم بی دینی موج میزنه و اخرشم هر روز میگن کشور داره پیشرفت میکنه در صورتیکه واقعا با بی تدبیری خیلی از مشکلات داره بیشتر میشه فقطم اقتصادی نیست .
برادر من ادم معتقدی بود همیشه از رهبر دفاع میکرد ولی کارش به جایی رسیده به کل دین شک کرده . برادرام تحصیلاتشون در حد دکتراست مذهبی بودن ولی انقد سوء استفاده های کساییو دیدن که دم از اسلام میزنن کلا از دین دارن بیزار میشن و میگن اصلا انگار دینو درست کردن به اسمش مردمو ساکت کنن و خودشونم میخوان برای پیشرفت برن خارج چون واقعا به علم اونجا بها میدن
:geryeh:
خیلی دلم پره چون میبینم اینجوری جوونامونو بی دین میشه .
سربازی گذاشتن اسمشو گذاشتن خدمت مقدس در صورتیکه من بدون استثناء هر سربازیو تو دوستان خانوادگی و فامیل دیدم مجبور بوده برای امیر پادگان و افسرا کارای شخصیشونو کنه حتی کاشی کاری خونه امیرا !!!
برادر خودمم پایان نامه دکترای امیر پادگانشو نوشت !!
........
انقد سن ازدواج جوونا بالا رفته ولی مسئولین به خودشون نمیان خود این سربازی یه مانع بزرگ ازدواج شده حجت الاسلام عباسی حرفای قشنگی تو برنامه گلبرگ میزد در مورد همین سربازی و اینکه چقد مشکل بزرگی در ازدواج جوونا به وجود اورده و کسی متوجه نیست دو سال گذر عمر برای جوونی که نیزا به ازدواج داره چقد سخته ,یه سربازیو نمیتونه کشور اسلامی مدیریت کنه ؟! :Ghamgin:
حداقل نمیتونن برای متاهلا سربازی فرق کنه یا یه حقوقی بدن که البته خنده دار نباشه و طرف نون خشکم بتونه باهاش بخره !! توی برنامه گلبرگ چقد قشنگ اشاره کردن که خیلی از شبهات اعتقادی و بی دینی و جوونا هم از ازدواج نکردنه ...
به قوه قضائیه ادم نیگا میکنه فقط ادعای رسیدگی داره ولی هر کی راهش به این قوه میخوره حقم باهاش باشه ناامید میشه خودم تجربه کردم که نمیتونه حق کارگر از کارفرمایی بگیره که چندین سال همه کارفرماها ازش شکایت کردن
بعضیها هم که هر چقد دزدی کنن آخر یه کم جریمشون میکنن و طرف جریموش میده و با بقیه پول دزدی زندگی میکنه رئیس این قوه رو رهبر انتخاب میکنه نمیتونه با عدایت برخورد کنه خب رئیسشو چرا رهبر عوض نمیکنه ...
صدا و سیما افتضاح ...
رهبر رئیس صدا و سیمارو انتخاب میکنه ...
رهبر روسای نیرو های مسلحو انتخاب میکنه یعنی رهبری نمیدونه دو سال از عمر جوونا با حقوق 40 50 هزار تومن که کرایشونم نمیشه تو پادگانا میگذره در صورتیکه طرف میبینی تحصیلات عالی داره وسنش زیاد شده و ازدواج نکرده کارم نداره تازه باید بره جلوی در پادگان نگهبانی بده !!!!!!!!!!!!!
چرا باید شرایط اینگونه باشه که رهبر میبینه درست کار نمیکنن کنارشون نزاره و یه فرد انقلابی و درست و حسابی نیاره .. همین میشه همه به رهبرم بد بین میشن :Ghamgin:
خیلی ناراحتم چون همیشه از رهبر و از اسلام دفاع کردم ولی واقعا الان در مقابل حرفای مخالفان که برادرامم جزئشون شدن حرفی ندارم :Ghamgin:
بعد هر وقت بحث انتخابات میشه مردم بیاید رای بدید مردم بیاید راهپیمایی ....
آخرشم میخوان دلمونو خوش کنن ما چون تحریمیم مشکل داریم در صورتیکه اغلب مشکلات از خود مسئولینه از ضعف قوه قضائیه در اجرای عدالت از ضعف صدا و سیما و از بی فکری و ...
:Ghamgin: اصلا نمیدونم چنین حرفاییو تایید میکنن تا کارشناسی جواب بده یا سانسور میشه ...
با نام و یاد دوست
سلام و عرض ادب
یکی از کاربران سوالی داشتند که مایل نبودند با آیدی خودشون مطرح کنند
که به جهت اهمیت ، سوال ایشون رو با حفظ امانت نقل می کنم:
سلام خدمت بزرگواران:Mohabbat:
من به خاطر مشکلی که در زندگی ام هست و مشکل خانوادگی میخواهم خودم را از ازدواج کردن محروم کنم.!!!!
حال فکرمیکنید مشکل چیه؟
من برادری دارم که بزرگتر از خودم هست و در زمان تولد بصورت مادرزادی، کودک عقب مانده ذهنی شد دارم و ایشون الان 27سالش هست.ولی ازلحاظ جسمی مشکل دارد و همیشه باید کسی در راه رفتن حامی او باشه که به زمین نخورد یا ...
و البته از لحاظ ذهنی هم هنوز نسبت به هم سن وسالهایش درک کمتری دارد.ولی در تکلم مشکلی ندارد
من به عنوان یک خواهر که3سال از او کوچکترم چه لطفی میتونم در حقش کنم؟
من میخواهم خودم را از ازدواج کردن محروم کنم و همیشه تا آخرین نفس با او باشم و حامی او باشم.مگر پدر و مادر من تا کی میتونند پابه پای او باشند ؟زمانی میرسد که کسی باید حامی انها باشد
ولی اگر من ادواج کنم به خاطر شرایط زندگی متاهلی خب قطعا نمیتونم همیشه درکنار او باشم.پس تکلیف برادرم چی میشه؟
شاید فکر کنید که او هم زن بگیرد ولی در این زندگی امروزی ، بامشکلات فراوون ، چطور برادرم ازدواجی داشته باشد که حتی برای خرید و خوراک و پوشاکش کسی باید به او کمک کند؟
من حاضرم ازدواج نکنم و درکنار برادرم باشم.ولی از طرفی ازدواج و داشتن یک حامی و مونس در زندگی و مزیتهای ان را میدونم.خواستگارهای خیلی خوب با تحصیلات بالا هم دارم.چون خودم هم جز قشر تحصیلکرده جامعه هستم و در رشته تخصصی خودم مدرس دانشگاه هستم.
ولی تاکنون حاضر نشدم به ازدواج فکر کنم.چکار کنم؟
این فکر بدجور مثل خوره به جانم افتاده.
لطفا اساتید محترم کمکم کنید.
برادر و خواهر دیگرم هم موقعیت علمی و تحصیلی بالایی دارند.ولی در این فکرها نیستند و دنبال درس و زندگی هستنند.ولی من نمیتونم ،کمک نکردن به برادرم را نادیده بگیرم.
لطفا کمکم کنید:Gol:
با سلام و احترام
یکی از دوستان از بنده خواستند این تاپیک رو ایجاد کنم و مشکل ایشون رو مطرح کنم .
« از طریق مهمونی یکی از اشنایان ،اولین بار بود که همدیگرو میدیدیم و خانوادها یه اشنایی مختصری از هم پیدا کردن پسره ،پسر بدی نبود اما نسبت به خانواده من که تقریبا مقید هستن،ازادتر محسوب میشد
بعد اون اشنایی "از طریق یه واسطه شنیدم" پسره چون میدونسته تیپش به خوانوادم و خودم نمیخوره تغییر کرد شروع کرد نماز خوندن و روزه گرفتن دوستاش میگفتن که دیگه مثل قبل همش با رفیقا نمیپره شروع کرده درس خوندن و به فکر کار افتاده حتی بعدها که از طریق اون واسطه فهمید من قلیون دوس ندارم کنار گذاشت و این رفتارها ادامه پیدا کرد تقریبا همه خونواده پسره میدونستن که منو میخواست (من 22 سالم هست و پسره 5 سال از من بزرگتره ولی چون دیرتر درس خوندنو شرو کرد هنوز یکسال مونده تا درسش تموم شه)
بعد رفتاراش تو جمع نمود پیدا کرده بود ک تمام توجهش سمت منه و حتی اشنایان دورترشون متوجه این مساله شدند تا اینکه اومد و به خودم گفت که من برای رسیدن به تو ختم قران نذر کردم میخوام نصفشو تو بخونی و نصفشو من!و بعد اینکه خدا حاجتم رو داد برای اولین بار میخوام با تو برم مشهد و اونجا چیزی قربونی کنیم(این رفتارا اولین بار ازش دیده میشد حتی منم تا این حد مذهبی نیستم)
بود که مادر پسره بهش پیشنهاد کرد که بریم با خانواده دختر صحبت کنیم حالا بعد از اینکه درسِت تموم شد مقدمات اشنایی بیشتر و عقد رو اماده میکنیم ولی خودش قبول نکرد و گفت نمیخوام نه بشنوم اجازه بده درس و کارم جور شه بعد بریم صحبتشو بندازیم
تو این مدت بود که پسره شنید من درسم تموم شده و برام خواستگار میاد که یکیشون پسر عموم بود که رفت پیش مادرش و ازش خواست که بیان صحبت کنن ولی با یک دانشجویی که کار نمیکرد و مشکلات زیادی برای خواهره بوجود اومده بود،دقیقا بر عکس شد!!و حالا مادره که دخترشو دیده بود چشش ترسید و قبول نکرد تا قبل این یکسالی که درس پسره تموم میشه و باید بره دنبال کار و سربازی،بیاد جلو!
4 ماه پسره با مادرش صحبت میکرد و تلاش میکرد که قانعش کنه ولی نشد
اومد و در کمال ناباوری بهم گفت مادرم راست میگه ! اما من بهش گفتم اگر همدیگرو دوس داریم همیچ کدوم از اینا مانع نمیشن ولی اون گفت :ن! مشکل منم!تو مثل میوه رسیده هستی ولی من هنوز کالم
بعد من از ناارحتیم خوردش کردم گفتم پس همه کارات دروغه !تو میتونستی مادرت راضی کنی ولی خیلی سست و بچه ای !اون همش ساکت بود فقط گفتش واقعا متاسفم که فکر میکنی دروغ بود
بعد به واسطهه گفته بود که من رفتار اشتباه زیاد کردم به همین خاطر دیگه دوسم نداره
بعد از اون من تا یه مدتی خیلی حالم بد بود مادرم که دید این طور شده زنگ زد به مادر پسره گفت که شما چرا به پسرت اجازه دادی ببره و بدوزه و حالا این طور کنه من دخترمو نمیدم و شما بزرگترش بودی باید جلوشو میگرفتی و...مامانم از ناراحتی من با مادرش بد حرف زد و مادره پسره هم کم نزاشت و با پرویی تمام حرف زد پسره هم بدش اومده بود و به واسطه گفته بود که دیگه دوسش ندارم به خانوادم توهین کرد و بچه بازی کرده و این حرفا که واسطه بهم گفت اینا بهونشه
اونکه همه جا سبز میشد تا منو ببینه دیگه طوری شده بود که انگار منو نمیشناخت من که باورم نمیشد بتونه انقد عوض بشه ولی به همون واسطه گفته بود:: من اون دختره رو خیلی دوس داشتم ولی حالا دیگه اصلا!الان نه ولی بعدها ممکنه به دختره دیگه ای فکر کنم::
حالا من بدبین شدم واقعا موندم که چی شد؟!این چرا عوض شد؟دیگه باورم نمیشه کسی بیاد که اینقدر دوسم داشته باشه واسطه میگه من باهاش حرف زدم اون فراموشت کرده ولی من ته دلم میگه اینا همش حرفه مگه میشه؟!
==
من فکر میکنم ایشون راه حل دیگه ای نداشته
از یه طرف میبینه تا بخواد درسش تموم شه و بره سربازی و کار پیدا کنه در بهترین حالت 4 سال طول میکشه و بعد اون تازه باید بشینیم با هم صحبت کنیم ببینیم بدرد هم میخوریم یا نه!اصلا ازمایش خون اجازه ازدواجو به ما میده یا نه و...
حالا اگر به هر دلیل بعد 4 سال قسمت هم نبودیم،ممکنه فرصتهای خوبی مثل الان سراغم نیان و این شد که ایشون تسلیم شدند
چون نه میتوند خانواده را راضی کنن تا بیان جلو و نه میتونن منو به خاطرشون 4 سال نگه دارن
و این بود که من تصمیم گرفتم بهشون بگم :هیچ کدوم از اینا مانع ما نمیشن چون ما همدیگرو دوس داریم
نمیدونم از شنیدن این جمله اون موقع خوشحال شد و یا ناراحت بابت اینکه نتونسته منظورشو برسونه و من امیدوارم هنوز! »