موقت

به نام خدا
می دانید اگر مردی با زور حتی همراه با خشونت با جنس مخالفش رابطه جنسی خارج از چهار چوب شرع برقرار کند، این مرد مرتک عمل زشت "تجاوز به عنف" شده است!
عرف او را محکوم می کند
قانون و شرع عم برای این عمل زشت مجازات در نظر گرفته است!
اما همین موضوع در روابط جنسی زن و شوهر چه طور خواهد بود؟
فرض کنید دو نفر با هم عقد ازدواج بسته اند و مشکلی از این بابت وجود ندارد و البته زن و شوهر به حقوق و تکالیف خویش آشنا هستند
حال (جدای از مسئله عذر شرعی)اگر زن در آن زمان تمایل به رابطه جنسی نداشته باشد
به نحوی باشد که حق همسرش را ضایع نکند
و شوهر هم بتواند تحمل کند
ولی شوهر از زور و قدرت خویش استفاده کند تا با او نزدیکی کند!یا وی را وادار به عمل یا نوعی از انتفاع جنسی کند که مورد تمایل همسرش نیست !

حال با توجه به مطلب فوق به این سوالات پاسخ دهید:

1) آیا تجاوز شوهر به همسر یا Marital Rape که در علم جرم شناسی مطرح است در اسلام مبنایی هم دارد؟
می دانیم پیامبر مهربانی ها هرگونه خشونت علیه همسر را نهی نکرده اند
مگر رسول خدا (ص) نفرمودند : أَ يضْرِبُ أَحَدُكمُ الْمَرْأَةَ ثُمَّ يظَلُّ مُعَانِقَهَا(1) ؟ چگونه شما مردان، همسرانتان را مي‌زنيد. سپس او را در آغوش مي‌گيريد و شرم نمي‌كنيد؟

2)آیا نمی توان با احادیثی چون،نفی خشونت علیه همسر،ملاعبه کردن،توجه به نیاز همسر و ......به این موضوع فکر کرد و آنان را مبنای فقهی برای تجاوز شوهر به همسر یا Marital Rape قرار داد؟

3)در صورت وقوع تجاوز شوهر به زن ، از نظر اسلام زن چه حقوقی دارد؟
آیا صرف آگاهی زن و شوهر نسبت به این احادیث کافی است؟

4)ضمانت اجرای تخلف از این احادیث (به غیر از جزای اخروی)چیست؟

پی نوشت:
1.الکافی،دارالکتب الاسلامیه،ج5،ص509.

بسم الله الرحمن الرحیم

با سلام خدمت همه دوستان

اهل سنت معتقدند که حکم جواز ازدواج موقت دائمی نبوده ودر جریان غزوه خیبر این جواز برداشته شده است.

سؤال من این است که آیا چنین امری می تواند ناسخ بوده باشد.

متشکرم:Gol:

با سلام و خسته نباشید:

خانمی افغانی در سن 13 سالگی به این صورت ازدواج نموده است که در منزل پدری توسط شخصی برای وی و مردی صیغه محرمیت (احتمالاً دائم) خوانده شده است و از آن پس زن و شوهر شده و دارای چند فرزند هستند، ولی این عقد به صورت رسمی هیچ جا ثبت نشده است.

اکنون در سن 28 سالگی، به مدت 5 سال است که به منظور طلاق جدا از همسر خود زندگی نموده و هیچگونه رابطه‌ای با هم نداشته اند و به مدت یکسال نیز به دنبال مراحل طلاق رسمی در داخل ایران است.

با توجه به موارد بالا آیا این شخص می‌تواند به عقد دائم یا موقت کسی درآید؟

ضمناً مرجع تقلید بنده آیت الله سیستانی می‌باشد و ایشان سوالات شرعی خود را از خدام حرم مطهر می‌پرسند و نظر ایشان در این مورد مثبت بوده است

لطفاً راهنمایی بفرمائید. با تشکر

سلام.
دوستان و بزرگان گرامی خواهشا بفرمایید من چه کاری باید در برابر این موضوع انجام بدم.
پسری 25 ساله هستم که تا 1 سال پیش هیچ رابطه جنسی رو نداشتم.
1 ساله پیش بر حسب اتفاق شماره ای رو اشتباه گرفتم.
خانمی گوشی رو برداشت و گفت اقا دیگه اشتباه نگیرید.من دارم از شوهر جدا میشم.نمیخوام بهونه ای دست شوهرم باشه که مهریه ام رو نده.

گذشت و چند وقت بعد بهش پیام دادم که من همونم که شمارتون رو اشتباه گرفتم.
خواستم ببینم اگر از همسرتون جدا شدید و امکانش هست باهتون اشنا بشم.
(از چند سال پیش دنبال موقعیتی برای صیغه بودم.)
اون خانم جدا نشده بود و داشت به زندگیش ادامه میداد منم بیخیالش شدم.
چند وقت بعد یه خانم بهم زنگ زد و گفت ببخشید اشتباه شده.
بعد شروع کرد پیام دادن که من از صداتون خوشم اومده و ........
بعد از اصرار زیاد از اون خانم و ممانعت از طرف بنده گفت راستش رو بخوای من دوست اون خانمی هم که میخواستی باهش صیغه کنی.
اون خط هم مال من بوده دست اون.
یه روز اشتباه شمارتو گرفتم و مهربونی صدات و .... منو جذب کرد.
من شوهر ندارم.
میخوام با هم باشیم.
منم یه ایه صیغه بین خودمون خوندم.
همه شواهد حاکی از این بود که شوهر نداره.
تا ساعت 3 شب پیام دادنامون
قرار های بدونه ترس تو خیابون (شهر ما خیلی کوچیکه)
نشتن پشت موتور و چرخیدن توی شهر حتی اطراف خونشون.
و...
ازش خواستم شناسنامه اش رو بیاره واسه صیغه محضری.داستان زندگیشو تعریف کرد و اینکه شناسنامه اش دست داداششه و تو اولین فرصت که در گاوصندوق باز شد و تونست بدونه اجازه داداشش بیاره میریم واسه صیغه.
منم که بهش اعتماد کردم به همون صیغه خصوصی بین خودمون بسنده کردم.
تا اینکه اولین قرار خصوصیمون رو با هم داشتیم.
بعدا کم کم متوجه رفتار ضد و نقیض ازش شدم و بهش شک کردم.
حالا از لحاظ روحی بشدت بهش وابسته ام و از طرفی نمیتونه شناسنامه اش رو بیاره
میترسم شوهر داشته باشه.
یه روز خیلی احساس گناه میکردم و روراست ازش پرسیدم گفت به جون بچه هام و بخدا قسم که شوهر ندارم.

حالا نمیدونم باید چیکار کنم.
تو رو خدا راهنماییم کنید.میتونم بر حسب قسمی که میخوره بهش اعتماد کنم و تا وقتی بتونیم صیغه محضری بشیم باهش بمونم یا نه؟

خواهشا کمکم کنید خیلی خیلی واسم مهمه و زندگیم رو تحت تاثیر قرار داده.

کارشناس بحث : حامی