اخیرا خبری منتشر شده که یکی از مداح های معروف در مراسمی برای یکی از مقامات کشور آرزوی مرگ کرده است.
صرفنظر از اینکه این خبر واقعیت است یا شایعه سوال این است که آیا چنین کاری توهین حساب میشود یا خیر؟
تعریف دقیق توهین چیست؟
حکم آرزوی مرگر مردن برای شخصی چیست؟
آیا آرزوی مرگ کردن با نفرین کردن یکی است یا فرق دارد؟
سلام
فرض کنید در خیابان به همراه ناموس خود در حال راه رفتن هستید و کسی به ناموس شما توهین میکند ، مثلا فحش میدهد یا متلک می اندازد ، در اینجا وظیفه چیست؟ ایا باید نادیده گرفت یا جایز است کاری انجام شود؟ چه کاری و تا چه حد؟ (فرض کنید دسترسی به حاکم شرع وجود نداشته باشد و نسبت به جان خود هم خوف خطر نباشد)
ممنون
روزنامه اصلاح طلب «آرمان» كه در انتشار كارتون ها و كاريكاتورهاي توهين آميز يد طولايي دارد در اقدامي غيرقابل تصور طرح گرافيكي موهني را تحت عنوان شهداي غواص در شماره روز چهارشنبه خود چاپ كرد.
به گزارش خبرنگار فرهنگي «خبرگزاري دانشجو» پس از برگزاري باشكوه مراسم تشييع شهداي گمنام در تهران كه مورد توجه مقام معظم رهبري نيز واقع شده و ايشان از آن به عنوان يكي از به يادماندني ترين حوادث انقلاب ياد كردند؛ طبق معمول عده اي سودجو كه اين پشتيباني ملت از نظام و انقلاب به مذاق شان خوش نيامده است برچسب زني به حضور حماسي ملت را آغاز كرده و عده اي نيز سعي داشتند كينه آشوبگري هايشان در فتنه 88 را بار ديگر با هوچي گري رسانه اي و متهم كردن بصيرت ملت به سوء استفاده سياسي از شهدا، به رخ بكشند.
متاسفانه برخي نيز با سوءاستفاده از نسبت هاي خانوادگي كه با افراد شاخص و مورد احترام ملت ايران دارند سعي در برهم زدن شور و نشاط انقلابي حاصل از برگزاري اين مراسم داشته و با يادآوري اسامي متهمين و مجرمين فتنه 88 تلاش كردند تا به زعم خود، مراسم با شكوه اداي احترام به شهداي گرانقدر را غبار آلود كنند.
رسانه هاي اصلاح طلب نيز به صورت يكپارچه با مانور روي ادعاي «سوءاستفاده سياسي از تشييع شهدا» و اطلاق كردن عنوان هايي همچون دلواپسان، مخالفان دولت و... به ملتي كه در انتقاد به روند ديپلماسي خارجي دولت و حمايت از عزت ملي شعارهايي سر داده بودند، سعي در اداي دين به جريان تلخ كردن كام ملت داشتند.
در اين ميان روزنامه اصلاح طلب «آرمان» كه در انتشار كارتون ها و كاريكاتورهاي توهين آميز يد طولايي دارد در اقدامي غيرقابل تصور طرح گرافيكي موهني را تحت عنوان شهداي غواص در شماره روز چهارشنبه خود چاپ كرد.
اين طرح كه در صفحه آخر اين روزنامه و در ستون مربوط به كارتون روز چاپ شده بود توسط محمد طحاني طراحي شده و شهداي غواص را در شمايلي نامناسب كه برهنگي كامل را تداعي مي كند نشان مي دهد. در اين اثر 6 غواص كه به نظر برهنه هستند با دستان بسته، عورتشان را پوشانده و با چشماني كه پشت عينك هاي غواصي پنهان شده رو به بالا در حركت هستند.
نقطه طلائي(مركز توجه و نقطه اي كه در نگاه اول نظر مخاطب را به خود جلب مي كند) در اين طرح دستان بسته اين غواص هاست كه در خلال اين برهنگي ظاهري روي عورت قرار گرفته و اندام تحتاني را پوشانده است. گفتني است رنگ هاي استفاده شده در اين اثر نيز رنگ هايي كدر و مرده انتخاب شده است كه در هنرشناسي پيامي از تقدس را منتقل نمي كند.
اين طرح گرافيكي شباهت بسيار زيادي به تصويرسازي توهين آميزي دارد كه يك گرافيست ايراني ساكن هلند مدتي قبل با ادعاي اداي احترام به شهداي غواص طراحي و منتشر كرده بود. «م.ه» كه از نزديكان شاهين نجفي نيز هست در تصوير سازي خود مردي كاملا برهنه را در محراب مسجد به تصوير كشيده كه فين غواصي به پا دارد و دست هايش نيز به همان صورتي كه در توضيح طرح روزنامه آرمان ذكر شد بسته شده و روي بدنش قرار دارد. اين طراح در رزومه خود توهين به حجاب و چادر را نيز دارد.
لازم به ذكر است كه جداي از كپي برداري كه طراح روزنامه آرمان از آن طرح توهين آميز كرده است، در طرح مذكور فيگور غواص ها، برهنگي شان و همچنين نوع بال هايي كه براي آن ها انتخاب شده است كاملا به سبك آثار دوره رنسانس نقاشي شده اند.
گفتني است، در دوره رنسانس با هدف اسطوره زدايي از هرآنچه كه كليسا مطرح كرده بود سوژه هاي مقدس را بدون هاله هاي الهي تصوير كرده و سعي داشتند به پست ترين شكل ممكن كه همان برهنگي است مقدسات را عناصري زميني، دنيوي و فاقد ارزش معرفي كنند؛ از اين رو در اين دوره از تاريخ آثاري وجود دارد كه در آن ها حتي سعي در تقدس زدايي از انبياء الهي شده است.
طرح روزنامه آرمان با واكنش هاي زيادي از سوي مردم در فضاهاي مجازي مواجه شده و در اين رابطه هشتك «توقيف روزنامه آرمان» يكي از پر استفاده ترين هشتك ها است. بايد ديد مسئولين نظارت بر مطبوعات و همچين وزارت ارشاد در اين زمينه چه اقدامي انجام مي دهند.
بسم الله الرحمن الرحیم
با عرض سلا.اولین سوالم هست که در این سایت مطرح میکنم.سوالم اینه آیا فوش دان و توهین به کسی که شیعه رو زیر سوال میبره گناه است؟اگه گناه هست باید حلالیت خواست؟مثلا توهین به عقیل هاشمی که شیعه رو زیر سوال میبره گناه هست؟
تولد امام حسین(ع) هم مبارک
با عرض سلام و احترام و آرزوی سالی پر برکت،
بنده سؤالاتی پیرامون توهین و اهانت دارم:
۱) اول اینکه ملاک و معیار توهین و اهانت دقیقاً چیست؟ چه نوع رفتار یا گفتاری توهینی محسوب میشود که در دین و اخلاق از آن نهی شده است؟
۲) اگر گفتن حرفی که حقیقت است (یا فرد حقیقت میپندارد) موجب توهین به دیگری شود آیا به خاطر اینکه حقیقت است گفتنش جائز است؟
۳) رفتار یا گفتار اهانتآمیز تنها در صحبت با مسلمانان یا مسلمانان مؤمن و متشرع مذموم است و با دیگران جائز؟
توضیح اینکه ما گاهی میبینیم افراد سخنانی به دیگری میگویند که عرفاً زشت و ناپسند است اما فرد گوینده میگوید «ملاکی شرعی برای توهین بودن این سخن نیست یا اگر توهین است میشود گفت چون شرعاً نهی نشده» یا «چون حقیقت است شرعاً گفتنش لازم هم هست؛ چرا که در روایاتی هست که مثلاً قولوا الحق ولو علی أنفسکم». گاهی نیز گفته میشود چون در قرآن (یا شاید روایات) برخی افراد با رفتارشان به حیوانات مثل حمار یا کلب تشبیه شده ما مجازیم که این تعابیر را دربارهٔ دیگران به کار ببریم.
چون در این موارد بحث کلی معمولاً کافی نیست و بیشتر در مصادیق است که اختلاف رخ میدهد ناگزیر مصداقی ذکر میکنم. مثلاً آیا صحیح است که ما به فردی که ظاهراً از دین دیگر است بر سر اختلاف عقیده بگوییم:
و بعد اینگونه توجیه کنیم که:
عبارت شما مانند کشیشهای هم جنس باز انگلیسی حق را نا حق جلوه میدهید توهین نیست بلکه حقیقتی است . سالهاست در کلیسای انگلستان و کشورهای مشابه ازدواج هم جنس بازان را درکلیسا انجام می دهند و بدیهی است که حقی را نادیده انگاشته بناحق پرداخته اند. لذا ذکر حقیقت مستند توهین نیست .