ذلت

امام علی علیه السلام

هر كه از معصيت هاى خدا لذّت بَرَد، خداوند او را خوار گرداند.

مَنْ تَلَذَّذَ بِمَعَاصِي اللَّهِ أَوْرَثَهُ اللَّهُ ذُلاًّ

ميزان الحكمه ج 13، ص 60 به نقل از غرر الحكم، ح 8823.

چند روز پیش این حدیث که بهمن سال 91 روی این عکس نوشتم روی فضای مجازی گذاشتم
اما چون میدونستم اون موقع ها به منبع حدیث اینقدری که الان توجه نداشتم و ایمیل حدیثی که از پایگاه اطلاع رسانی دار الحدیث برام می اومد می نوشتم به خاطر اعتماد و درست بودن منبعش ولی الان خودم موظف می کنم تا منبعی ندیدم ازش در مطالبم به عنوان منبع اسم نبرم (توی روش تحقیق دلیلش خوندین) و دلیل دیگش اینکه کسی خواست از منبع اصلی استفاده کنه و رفت سراغش بتونه پیدا کنه و سردرگم نشه
خلاصه رفتم سراغ کتاب غرر الحکم و هر چقدر حدیث گشتم پیدا نشد، حدیث مشابه بود ولی عین عبارت نبود.

هر کس به وسیله نافرمانی هاى خدا لذّت بَرَد، خواری کسب کرده است.

مَنْ تَلَذَّذَ بِمَعَاصِي اَللَّهِ أَكْسَبَهُ ذُلاًّ.

غرر الحکم و درر الکلم، ج 1، ص 640

ترسیدم نکنه من اون موقع اشتباه کردم و منبع درست نزدم رفتم سراغ کتاب میزان الحکمه توی دو جلدش (یکی منبع که بالا اومده و دیگری ميزان الحكمه ج 4، ص 282 به نقل از غرر الحكم، ح 8823) حدیث اومده بود با همون منبع

یه کوچولو گیج شده و رفتم سراغ سایت جامع الاحادیث آنلاین رفتم اونجا هم حدیث در غرر الحکم با کلمه «أَكْسَبَهُ» بود از گزینه حدیث در کتب

منابع دیگری که حدیث در اون بودن آورد

از طریق لینک ها منبع هم وارد کتابخانه دیجتال نور (نورلایب) شدم و دیدم حتی در بعضی نسخ غرر الحکم هم مانند نما متن حدیثی با عبارت «أَوْرَثَهُ اللَّهُ» اومده.

منابعی که با عبارت «أَوْرَثَهُ اللَّهُ» دیدم:

1. غرر الحکم و درر الکلم، یا، مجموعه کلمات قصار حضرت مولی الموالی الامام ابوالحسن امیرالمومنین علی بن ابی طالب (ترجمه انصاری)، جلد 2، صفحه 686

2. تصنیف غرر الحکم و درر الکلم، جلد 1، صفحه 186

3. غرر الحکم و درر الکلم آمدی (ره) (به صورت موضوعی) با شرح و ترجمه فارسی. شامل بیش از پنج هزار از کلمات قصار امیرالمومنین علی بن ابی طالب (ع) (محلاتی)، جلد 1، صفحه 450

پ ن 1: میخواستم در مورد حدیث حرف بزنم ولی فک کردم شاید نحوه جستجوی حدیث هم بتونه کمک کنه

پ ن 2: البته جز به جز و ریز توضیح ندادم، امیدوارم مفید باشه

پ ن 3: استفاده از سایت های جامع الاحادیث و نور لایب نیاز به عضویت داره

در فرازی از دعای ندبه میخوانیم این معز الاولیاء و مذل الاعداء : کجاست عزت دهنده دوستان خدا و به ذلت کشنده دشمنان خدا. از اوصاف و کارکردهای حضرت ولیعصر عج از ذلت درآوردن دوستان خدا و عزت بخشیدن به آنان است. راستی مگر دوستان خدا در ذلت هستند که روزی به عزت رهسپار گردند.
آیا وجود مظلومیت و تحمل رنج و مشقت و شکنجه و کشتار ، ذلت است؟ مگر نه این است که ما برای تسلی در چنین مصائبی، مصائب سیدالشهدا را به یاد می اوریم به عبارتی دیگر، مصائب امام حسین ع بالاترین مصائب است. لقد عظم الرزیه. در حالیکه امام حسین ع این مصائب را ذلت نمی داند. ایشان فرمود مرا بین سلت و ذلت قرار دادند و من کشته شدن و مسلوب گردیدن را اختیار کردم تا تن به ذلت ندهم.
اگر این مصایبی که گریبانگیر دوستان خداست تعریفی از ذلت نیست، پس مومنان حقیقی در چه ذلتی قرار دارند؟

عوامل عزت و ذلت از دیدگاه قرآن کریم,

مقدمه
علل و عوامل عزت
كمالات روحى و صفات كمالى
موجبات ذلت