مشاوره تحصیلی

سلام خسته نباشید من امسال کنکور دارم و رشته ی مورد نظرم هم انیمیشن هست که نزدیک به من دانشگاه هنر تهران هست ، محیط این داتشگاه و دانشگاه های هنر دیگه واقعا بده! من فقط کلیمی که داخل خود پیج دانشگاه تهران هست رو دیدم کلی دختر شالشون افتاده و یکی کلا سرش نیست!!! و منم آدمی نیستم که بتونم اینجور چیزارو ببینم و نگم واقعا اذیت میشم به خاطر محیط اونجا ترس ضعیف شدن ایمانم رو دارم ترجیح میدم دانشگاهی برم که همه خانوم باشن ولی همچین رشته ای ندارن... من انیمیشن رو انتخاب کردم چون این رشته توی ایران ضعیفه و غربی ها فرهنگ بد خودشون رو از طریق انیمیشن به خورد بچه های ما میدن و من هدفم تولید انیمیشن های مطابق با فرهنگ ایرانی_اسلامی  هستش...  کدوم اولا تره!؟ چیکار کنم!؟ امکان خوندن این رشته از طریق کلاس های متفرقه هم هست استخاره ی اینترنتی انجام دادم نمیدونم صحیحه یا نه اما خیلی بد اومد.

با سلام و عرض خسته نباشید خدمت مشاوران عزیز. انشالله سلامت باشید. بنده محصل پایه نهم متوسطه اول هستم. یک سوال مهم ذهنم را خیلی وقت است مشغول کرده: حتماً مستحضر هستید که نظام آموزشی حوزه های علمیه با نظام آموزشی دبیرستان و یا به طور کلی "آموزش و پرورش" تفاوت بسیاری دارد.  نظام آموزشی حوزه علمیه برپایه درک کردن، فهمیدن و بحث کردن آزاد است و حفظ کردن در آن کم است، اما نظام آموزش و پرورش تقریباً بر پایه آموزش تئوری، بدون بحث و استدلال است و محصل باید بدون درک کردن درس، دروس را "حفظ" کند ولی نفهمد... در حوزه های علمیه، درس تخصصی "حفظ کل قرآن" هم گنجانده شده است و طلبه (باید) حافظ قرآن هم بشود. این حفظ قرآن، باعث رسیدن به کمالات معنوی میشود، حافظه او را تقویت می کند و می دانید که حافظ جماعت را جامعه اسلامی به بالای سر خود می گیرد ... ضمناً در حوزه های علمیه آدم درست کن، درس تخصصی "تکلم و انشای کامل زبان خارجه" هم وجود دارد، که این عالی است و طلبه را هم به درجات علمی بالا می برد. در نظام آموزشی دبیرستان و دانشگاه، احتمال یادگیری کامل زبان خارجه (چه عربی و چه انگلیسی یا غیره) خیلی کم است و این دروس با اینکه تقریباً در همه رشته ها وجود دارد اما دنبال نمی شود و تقریباً هیچ محصلی نمی تواند در آخر کار با آن زبان کامل "تکلم" کند و باعث می شود آن محصل به کلاس های خارج از نظام آموزشی و خصوصی برود. اما در حوزه علمیه یادگیری این زبان با بحث کردن است. برای مثال در حوزه هیئت هایی با زبان خارجی راه می اندازند و سخنرانی و مداحی می کنند، با هم بحث دینی با زبان خارجی می کنند. ضمناً دو عنصر مهم "رقابت" و "اجبار" در حوزه های علمیه باعث می شود شما در یادگیری درس پیشرفت کنید. ضمناً استعداد و توانایی خوبی هم در علوم دینی دارم. بنابرین به این دلایل و دلیل های دیگر، بنده حوزه علمیه را برای ادامه تحصیل انتخاب کردم و تقریباً جدی هم هستم. اما مشکل اصلی: بنده قصد دارم در آینده نزدیک انشاءالله «« تکاور نظامی یا کارمند و مأمور اطلاعات »» شوم و این هدف را از کودکی (با اینکه کودک بودم و ...) جداً دنبال می کنم و برای رسیدن به آن تلاش زیادی هم میکنم و خواهم کرد !!! ولی متاسفانه به نظر من ادامه تحصیل در حوزه علمیه این را مشکل می کند. زیرا این سازمان ها (سپاه و وزارت اطلاعات و ...) افراد محصل در حوزه علمیه را (فکر کنم) فقط برای قسمت "عقیدتی سیاسی" و "دینی" استخدام می کنند و بنده هرگز و ابداً این مسئولیت را نه دوست دارم نه می پذیرم. یکی از دوستان که اصلاً سررشته ای هم در این موضوع ندارد گفت که می توانی مُعَمَّم نشوی یا می توانی معادل دیپلم در حوزه (که نمی دانم چیست) را بخوانی و بعد وارد دانشگاه وزارت اطلاعات شوی. من هم کسی را نمی شناسم که اطلاعات کامل و درستی درباره این ارگان بداند و مشاوره کامل دهد . لطفا کمکم کنید! و نمی دانم چگونه نزد یک مشاوره کاربلد بروم و تقریباً هزینه آن را هم اگر زیاد باشد ندارم !!! به نظر شما چاره یا چاره های این مشکل چیست؟ فکر کنم سوالم طولانی شد !   باتشکرفراوان و آرزوی سلامتی برای شما. یاعلی.التماس دعا

سلام بنده دانش آموز سال آخر تجربی هستم. اطرافیانم بدلیل اینکه من از یه طرف، الحمدلله توانایی درسی دارم و از طرف دیگه، دارای سهمیه جانبازی ام، خیلی منو تشویق می کنن که به سراغ رشته های معروف علوم پزشکی بروم. از یکسو، خود من به ریاضیات خیلی علاقمندم. خیلی هم آرمانگرا هستم. مثلا دوست دارم در آینده در رشته ی خودم پژوهشگر یا دانشمند شوم. اینه که احساس میکنم در میان یه دوراهی هستم به اسم واقع گرایی و آرمانگرایی. با نگاه واقعی، در جامعه ی فعلی ایران، رشته های علوم پزشکی بازار کار خوبی دارند و کم دردسر هستند (اینطور که گفته میشه ). اما با نگاه آرمانی، من دوست دارم خودم رو در قامت یک دانشمند ریاضی ببینم. حل مسایل ریاضی و اثبات اونا، خصوصا هندسه، احساس فوق العاده خوبی برام ارمغان میاره که غیرقابل وصفه. به قول یه آقایی: دانشجوهای ریاضی، تو مقطع لیسانس یکم مشکل دارن، تو فوق لیسانس خُل ان و تو دکتری، روانی به تمام معنا! ازراهنماییتون متشکرم

[="Tahoma"][="DarkRed"]به نام خدا

ضمن عرض سلام و خسته نباشید خدمت اساتید محترم.
برای اینکه کمتر مصدع اوقات شوم، سریع اصل سوال رو مطرح می کنم.
من کارشناسی فقه و مبانی حقوق دارم و سالها پیش بعد از اتمام دوره کارشناسی می خواستم در آزمون وکالت شرکت کنم ولی همسرم مخالفت کرد و نشد.
بعد از چند سال در یکی از رشته های الهیات کارشناسی ارشد گرفتم و مشغول یک کار پژوهشی شدم.
امسال در آزمون دکتری شرکت کردم ولی به دلیل بیماری و گرفتاری های خانوادگی و ... نشد که خوب مطالعه کنم و برای دانشگاه دولتی مجاز نشدم.
خیلی فکر کردم و به این نتیجه رسیدم که مقطع دکتری در دانشگاه هایی مثل پیام نور که کلاس و استاد درست و حسابی نداره که اصلا هیچ؛ دانشگاه آزاد هم که اینقدر هزینه اش سنگینه که ارزش نداره و مجازی هم که مثل پیام نور و ...
به هرحال از ثبت نام صرفنظر کردم و تصمیم گرفتم که برای سال بعد با آمادگی بیشتر شرکت کنم و دانشگاه دولتی قبول بشم.
دیشب با یکی از دوستانم صحبت می کردم و ایشون گفت که یادت باشه که شما هنوز هم میتونی آزمون وکالت شرکت کنی و قبول شدن در آزمون وکالت هم راحتتر از آزمون دکتری و قبول شدن در مصاحبه های دانشگاه دولتی و ... هست و هم اینکه در بهترین حالت شما قراره توی یک دانشگاه تدریس کنی؛ ولی درآمد وکالت خیلی خیلی بیشتر از تدریس در دانشگاه هست. (مسئله مخالفت همسرم الان دیگه مطرح نیست)

از دیشب دوباره به یاد علاقه گذشته افتادم و کاملا مردد شدم؛ و احتیاج به راهنمائي دارم.
آیا برای من که سالها از مباحث حقوقی دور افتادم، مطالعه دوباره در این حوزه جواب میده؟ یعنی واقعا به قول دوستم قبول شدن در این آزمون راحتتره؟
و اینکه آیا شرط سنی نداره؟
به طور کلی اطلاعاتی در مورد وکالت و شرکت در آزمون و ... رو میخواستم اگر لطف بفرمایید.

غیر از کارشناس محترم، اگر از دوستان کسی هم هست که در این رشته کار کرده و اطلاعاتی داره، بسیار سپاسگذار راهنمائي هاشون خواهم بود.

با تشکر[/][/]

سلام
شاید دانش آموزهای زیادی رو دیده باشیم که مدام مشغول درس خوندن هستن خودمون هم کم و بیش دوره ی دانش آموزی اینجوری بود...
ولی به محض ورود به دانشگاه درس نخوندن یه افتخاره،بعضی از بچه ها به دلایل مختلف افت تحصیلی دارن که یکیش هم ندانستن مهارت درس خودندن در دانشگاه هست.
اعضا دانشجو وسایر دوستان لطفا از تجربیات و اطلاعتتون صرفا درباره ی این موضوع برامون بنویسین "چگونه در دوران دانشجویی درس بخوانیم؟؟؟"

[="Tahoma"][="Navy"]با سلام...
یکی از افراد خیلی نزدیک به من تقلب فراوان میکند و چون بنده سنم از ایشون پایین تر هستش به حرف های من گوش نمیکنند و میگویند که وقتی همه افراد کلاس تقلب می کنند دیگر تقلب گناهی ندارد.
من مطمئن هستم که این حرف کاملا غلط هستش.
از آنجایی که من خیلی به ایشان نزدیکم و خیلی دوستشان دارم؛می خواهم که گناهی از ایشان سر نزند.
به بنده راهکاری میدهید که بتوانم او را از این گناه نجات بدهم؟[/][/]

بسم الله الرحمن الرحیم
سلام خدمت دوستان عزیز ♥
من ان‌شاءالله چند ماه دیگه وارد حوزه علمیه سفیران هدایت میشم ولی یه مسئله‌ای منو اذیت میکنه...
من درحال حاضر پیش‌دانشگاهی رشته ریاضی فیزیک هستم و توانایی قبول شدن توی دانشگاه‌های تهران رو هم دارم.
ولی به خاطر دلایل زیادی که با مطالعه و مشورت، پیدا کردم، به حوزه علاقه‌مند شدم و ان‌شاالله بزودی واردش میشم.
از موضوعی که میشه گفت میترسم، بحث مادّی حوزه هست...
از اونجایی که از نظر مادی، معمولاً حوزه سطح پایین تری از دانشگاه داره، من میترسم توی ادامه زندگی و ان‌شاءالله تشکیل خانواده، از این نظر به مشکل بخورم. نمیدونم... شاید بحث رزق و روزی خدا برام خوب جا نیوفتاده...
خانوادم هم، به خاطر این موضوع، منو از حوزه رفتن منع می‌کنن.
لطفاً منو توی این قضیه راهنمایی و توجیه کنید تا با خیال راحت مسیر زندگیم رو مشخص کنم.
اگه کتابی هم میشناسید در این زمینه، معرفی کنید.
اجرتون با آقا امام زمان(عج)
یامهدی

...................................

سلام. احساس می کنم یکی از همکلاسیام از من خوششش اومده. اول سعی کردم به خودم تلقین کنم که اشتباه میکنم اما رفتارهایی ازش دیدم که دیگه حتی یک درصدم شک ندارم. خودش چهره ی زیبایی داره. منم از ترس اینکه به حال و روز الآنش نیفتم اصلا تحویلش نگرفتم. اما بعد از یه مدت دیدم خیلی پکره، حالش بدجور گرفتست. وقتی هم یه مدت باهاش بودم دیدم شنگول شده. الان هم که بیست روزی همدیگه رو نمیبینیم بهونه ای پیدا کرد تا با هم در ارتباط باشیم اما من هنوز جوابی بهش ندادم. خودمم هروقت تحویلش نگرفتم مدام به فکرش بودم. میخوام بدونم چی کار کنم که هم به نفع من باشه و هم به نفع اون.