سلام علیکم....
سوالی دارم
با اینکه پیامبرصلی الله علیه وسلم در حدیثی صحیح چنین میفرماید: «إِنَّ هَذا الدّینَ یُسْرٌ، فَاَوْغِلوُا فیهِ بِرِفْقٍ»
یعنی: «همانا این دین بر آسانگیری پایهریزی شده است پس با مهربانی و آرام در آن وارد شوید».
سوال این است که
چرا ارتباط بین دو مرد در هر شرایطی گناهه؟
ایا اگه حتی مردانی که این کار رو میکنن اقدام به تولید مثل هم بکنن باز گناهه؟؟؟
چه اشکالی داره دو نفر برای لذت با رضایت همدیگه به جای این که خودخوری کنند و فکرشون رو درگیر این قضیه کنند و از کار و زندگیشان بمانند،این کار را انجام دهند و برای انجام این کار از دین فرار نکنند؟
مگر پیامبر رحمه اللعالمین نیست؟؟
چه اشکالی داره گاهی برای لذت و بدون هیچ قصد دیگه در صورتی که کسی اذیت نمیشه این کار انجام بشه در خفا؟؟
چرا باید هر چیزی رو بگید یا سیاهه یا سفید؟؟چرا استثنا نداره این قضیه؟؟؟
در مورد قوم لوط هم که گفته میشه گناه اون ها فراتر از همجنسبازی معمولی بوده... اصلا مگه لواط حق الناسه؟؟(در صورت رضایت دو طرف) اقا به نظر شما ازار دیگران و خوردن حق دیگران بدتره یا یک لذتی که تو طبیعت انسان ها هست در خفا و رهایی از فشارهای فکری ناشی از اون؟؟؟
چرا اینقدر سخت میگیرید؟؟؟
دین اسلام در واقع ابتدا رخصت و مجاز بودن است بعد عزم و اراده، آسانگیر و طبیعتی ملایم و نرم دارد، یعنی دین اسلام در پی آن است که مشقت و حرج را از مردم بَر دارد.
متشکرم