گناه
خطر ترک نکردن گناه
ارسال شده توسط مرتضی 1112 در پنجشنبه, ۱۳۹۴/۰۹/۲۶ - ۲۳:۲۱من ادمی هستم که بعد از هر بار گناه کردن با هر سختی توبه میکنم اما نمیدونم چرا دوباره به جاش که میرسه گناه میکنم وبعدش از خودم ناراحت میشم که چرا اینکارو کدی وحس نامردی به خدا بهم دست میده ولی نمیدونم چرا باز گناه میکنم راستشالان افسردگی گرفتم به خاطر کارام تقریبا همه گناه های من از دیدن تصاویر جنسی . من یک مخترع هستم وتوی درس هایم هم جز بهترین هاو اختراعاتم همین قدر میتونم بگم که بخوام برم امریکا یا لندن و من هدف تمام زندگیم رو کمک به امام زمان و ولیش اقای خامنه ای گذاشتم ولیالان فکر میکنم من لیاقت کمک به امام زمان رو ندارم و از چشم اقا امام زمانم افتادم و دیگه کارهای علمی و... ام را ادامه ندهم و برای خودم زندگی کنم که میدونم پایان خوبی نداره وخیلی بدتر از این میشم واز اسلام واین ها بر میگردم و چون همه لوازم گناه مانند دخترو... این فکرها هم سراغم می اید لطفا بگین من چه طور کاری کنم که بتونم گناه نکنمو خدا و امام زمان بهم اجازه میدن من براشون کاری کنم میدون میبخشن ولی میزارن کمکشون کنم
آیا گناه همیشه گناه است؟
ارسال شده توسط غریبه آشنا در دوشنبه, ۱۳۹۴/۰۶/۳۰ - ۱۹:۵۹با سلام و احترام
چگونه گناه همیشه گناهه...؟ در حالی که این امکان وجود دارد شخص بین گناه بزرگتر و گناه کوچکتر گیر کرده باشد
بعنوان مثال شخص میدونه و مطمئنه که اگه خودارضایی نکنه گناه بزرگتری در انتظارشه
رحمتی که شیطان هم در آن طمع می کند!
ارسال شده توسط Dragon در چهارشنبه, ۱۳۹۴/۰۸/۰۶ - ۰۸:۴۴
با عرض سلام و خسته نباشید خدمت دوستان و کارشناسان سایت.
با توجه به حدیث:
امام صادقعلیه السلام فرمودند: «اِذا كَانَ یَومُ القِیامَةِ نَشَرَ اللّهُ تَبارَكَ وَ تَعالى رَحمَتَهُ حَتّى یَطمَعَ اِبلِیسَ فِى رَحمَتِهِ»(682) هنگامى كه قیامت فرا مىرسد، خداوند به قدرى رحمت خودش را به روى مردم گسترش مىدهد كه حتّى ابلیس در اینكه مورد لطف قرار گیرد به طمع مىافتد.
رحمت خدا در قیامت بسیار گسترده است. اما این رحمت در کجا و چگونه نمود پیدا میکند؟؟
اگر فردی(مومن) گناهانی داشته باشد، خدا در دنیا به طرق مختلف(بیماری و...) این گناهان را از او برمیدارد. اگر همچنان گناهانی داشته باشد و با این حال بمیرد، احتمالاً مرگ سختی خواهد داشت. اگر همچنان گناهانی داشته باشد در قبر عذاب میشود تا قیامت. اگر هم هنوز گناهانی داشته باشد در موقوف های چندهزار ساله قیامت شکل حقیقی اعمالش به خوبی به حساب او میرسند!
پس با این حساب فردی که دارای گناهانی است:
1_در دنیا به طرق مختلف سختی میکشد.
2_ممکن است مرگ سختی داشته باشد.
3_در قبر عذاب میکشد.
4_در قیامت حساب پس میدهد.
5_حق الناس هم که بخشیده نمیشود.
6_انسان کافر و مشرک هم که تکلیفش مشخص است!
بنابراین این رحمت گسترده کجاست؟چرا که اینگونه به نظر میرسد که هر شخصی تقاص گناهان خود را در هر حال پس میدهد! آیا این رحمت فقط شامل مومنان است؟ آیا این رحمت شامل شفاعت ائمه(ع) نیز میشود؟(که آن هم برای افراد خاصی است!)
عالم مجازی هم محضر خداست+عکس : پاک ماندن در فضای مجازی
ارسال شده توسط باغ بهشت در دوشنبه, ۱۳۹۲/۰۶/۰۴ - ۱۲:۳۳تغافل و انواع آن
ارسال شده توسط aliyk در جمعه, ۱۳۹۴/۰۷/۰۳ - ۱۷:۳۶بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام خدمت همه ی اسک دینی های عزیز و گرامی
تغافل میشه گفت که خلقی که تو تاقچه مونده و روی اون رو گرد و غبار گرفته
معنی لغوی تغافل میشه:(عینا از دهخدا هست)
"تغافل . [ ت َ ف ُ ] (ع مص ) غفلت نمودن بی غفلت . (زوزنی ). بقصد غافل شدن از چیزی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). ناآگاهی نمودن . (دهار). خود را غافل وانمودن . (آنندراج ). غفلت و بی خیری و بی التفاتی . (ناظم الاطباء). تیغ و شمشیر از تشبیهات اوست و با لفظداشتن و کردن و زدن مستعمل . (آنندراج ) : . "
تغافل، یکی از روشهای قابل توجه در تربیت است و در بخشهای مختلف زندگی از اهمیت بالایی برخوردار است. تغافل در نگاه علم اخلاق یعنی اینکه انسانها در برابر برخی از اشتباهاتی که از دیگران انجام میگیرد - اما این اشتباهات سهویاند یا از نوع خطاهایی هستند که هنوز به مرز جُرم و گناه سنگین نرسیدهاند- تغافل و چشمپوشی کند و خود را به غفلت بزند.
انسانهاى غیر معصوم، در طول زندگى خویش، کم و بیش، عمدى یا سهوى مرتکب اشتباهات کوچک و بزرگ میشوند و کمتر کسى یافت میشود که مرتکب اشتباهى نشود یا خود را مصون از آن بداند. از سوى دیگر، خُردهگیرى و بازخواست از دیگران درباره اشتباهات سهوى یا خطاهایى که هنوز به مرز جُرم و گناهی سنگین نرسیده چندان خردمندانه و پسندیده نیست و در اینگونه موارد، عقل و شرع بر چشمپوشى و گذشت، نظر دارند. اینجا است که تغافل معنا پیدا میکند که در این مواقع، تغافل و چشمپوشی و خود را به غفلت زدن در برابر این نوع از خطاها و اشتباهات دیگران، لطیفتر و سازندهتر از عفو و گذشت است.
یه مثال عینی :
زنی در مهمانی در مقابل نامحرم ها جوراب نمی پوشد و این کار گناه است ولی کار درست چیست؟؟؟؟
بعضی ها ممکن است در آن واحد اون خانم رو مورد توبیخ قرار بده
اما بعضی ها تغافل کرده(یعنی طوری وانمود می کنند که انگار اشتباهی صورت نگرفته) و بعد از مهمانی با سعه صدر اشتباه اون رو بهش می فهمونن
دوستان گرامی:
هیچوقت در مقابل گناه های کوچکی که در اجتماع انجام میشه ، احساسی عمل نکنید بلکه ابتدا تغافل کرده و در زمان مناسب به خاطی لسانی یا عملی گوشزد کنید . این شیوه بزرگان هست
نکته مهم: تغافل رو با مزاح و خنده اشتباه نگیرید . یعنی حد اعتدال رو رعایت کنید(عادی رفتار کنید)
آیت الله بهجت(رحمت الله علیه) :
یک تبسم به اهل معصیت که موجب تشویق آنها به گناه شود حرام است.
امیدوارم که استفاده کرده باشید
الهم عجل لولیک الفرج
به دنبال معصومیت از دست رفته
ارسال شده توسط مدیر ارجاع سوالات در دوشنبه, ۱۳۹۴/۰۶/۳۰ - ۱۵:۱۱با نام و یاد دوست
سلام
یکی از کاربران سایت سوالی داشتند که مایل نبودند با آیدی خودشون مطرح شود
لذا با توجه به اهمیت موضوع، سوال ایشان با حفظ امانت جهت پاسخگویی توسط کارشناس محترم سایت در این تاپیک درج می شود:
سلام
من یه پسر 16 ساله هستم که حدود 7 ماهه که خودارضایی رو کنار گذاشتم و به لطف خدا سمتش نرفتم و زندگیم دگرگون شده .
ولی یه مشکل دارم که اونم گناه کردنه
چند هفته است که احساس می کنم شیطان در من نفوذ کرده به طوری که گناه هایی مثل غیبت و دروغ انجام میدم .
چند روز هم هست که توی اینترنت دنبال مطالب جنسی و پورن می رم. بعد از گناه هم خیلی ناراحت میشم ولی نمیدونم چرا دوباره به سمتش میرم؟
ازتون کمک میخواستم که دوباره بتونم پاکی دلمو بدست بیارم .
در پناه قرآن و عترت پیروز و موفق باشید :Gol:
آیا ممکن است خداوند برای آزمودن انسانهای بی گناه آنان را به گناه مبتلا نماید؟
ارسال شده توسط Serat در چهارشنبه, ۱۳۹۴/۰۶/۰۴ - ۰۰:۳۶بسم الله الرحمن الرحیم
با عرض سلام و ادب خدمت اساتید محترم
سوال این است که آیا ممکن است خداوند انسانهایی را که از گناه بیزارند وگناه نمیکنند را تعمدا به گناه مبتلا کند تا بوسیله همین ناخواسته مبتلا شدنشان به گناه ایشان را بیازماید؟
منظور اینست که ممکن است اشخاصی که مرتکب گناه نمبشوند را خداوند جبرا" در گناه واقع کند تا با همین مساله که خدا اختیار را از ایشان سلب کرده آزموده شوند که نسبت به خدا سوء ظن پیدا میکنند و نسبت ظلم و بیعدالتی به خداوند میدهند یا خیر؟ چون عکس این مساله هم ممکن است باشد یعنی اینکه انسان در این شرایط هم به خدا حسن ظن داشته باشد و مثلا بگوید ، شاید خدا مرا لایق نمیدانسته که همیشه پاک و بیگناه باشم .
البته ممکن است بفرمایید خیر خدا انسانها را در شرایط گناه قرار میدهد تا ایشان را بیازماید که گناه میکنند یا نه اما حرف بنده چیز دیگریست. سخن اینست که خداوند جبرا اختیار را از انسان سلب کند تا با همین بی اختیار گناه کردن، به خدا بدبین شود.
نوع دیگر سوء ظن به خدا اینست که فکر کند چرا خداوند با علم به اینکه اگر انسانها را در انجام گناه آزاد بگذارد عاقبت بدی در انتظارشان است چنین آزادی و اختیاری به آنها داده؟
فرق این دو سوء ظن در اینست که در قبلی خود انسان مرتکب گناه میشود در دومی نسبت به دیگران چنین احساسی پیدا میکند.
باتشکر
گناهان چشم و گوش و زبان
ارسال شده توسط هاله نور در چهارشنبه, ۱۳۹۴/۰۵/۲۸ - ۲۱:۴۹سلام و عرض ادب
لطفاً گناهان مرتبط با اعضای چشم، گوش و زبان رو موردی بیان میکنید
گناه (کبیره و صغیره) + مکروه
در واقع هر عاملی که میتونه طهارت این سه عضو رو از بین ببره ...
با تشکر
منظور از قفل در این روایت چیست؟
ارسال شده توسط محدثه83 در دوشنبه, ۱۳۹۴/۰۵/۱۹ - ۱۶:۳۵سلام
اینکه می گویند در روایات آمده که همه بدیها در چند قفل بسته شده،و کلید آن شراب است و دروغ از شراب بد تر است/حال سوال من این است که این قفلها چیست؟