تدبیر

با سلام .
نظری که میدم برگرفته از فهم و درک خودمه و فقط دیدگاهم رو عرض میکنم که حتما با شنیدن جواب از طرف شما و دوستان به حقیقت نزدیکتر میشم .
بعضا میشنویم که فلان جا زلزله اومد،و حالا یا خسارت زده یا خیر . این فعل رو بخدا نسبت مییدیم . شر اتفاق میافته میگیم خدا خواست و حتما حکمتی داره .خیر پیش بیاد هم همین حرف . حال اگر خداوند رو الان دخیل مستقیم در افعال دنیا و جهان و هرچه که هست بدونیم . فردی معلول ، به دنیا اومدن در محیط فقر و خشن . یتیم به دنیا اومدن و ...هزاران هزار مورد میبینیم که به عدل خداوند سازگار نیست . هرچند گفته میشود که غایت و نتیجه این افعال بر انسان ، حداقل بخاطر عمر کوتاهش و .. نیست .

به نظر بنده ، مثلا از لحظه ای که خداوند اراده ساخت جهان رو کرد ، یکسری قوانین رو وضع کرد . مثلا نیروی جاذبه . الکتریسیته . آب درچه دما و فشاری جوش بیاد و در چه دما و فشاری یخ بزنه و کلی ...
و این قوانین تا ابد غیر قابل تغییر خواهد بود که این دلیلی میشه برای شناخت علت و در نتیجه پیشرفت علم و شعور و آگاهی نسبت به دنیا و جهان . از دید من ، اگر فردی از پشت بام سقوط کنه نیروی جاذبه وی را به سمت زمین میکشد و خواهد مرد . در این مورد شخصیت و نوع مذهب و ملیت و جنس و ماده و ..نداره .و این قوانین کلی هستن پس خداوند عادله . از جهت اجرا شدن قوانینی که بوجود آورده .فرد معلول هم اگر با دید علمی برسی بشه ، مثلا شاید پدر بزرگ و مادر بزرگ پدریش ازدواج فامیلی داشتن یا یکی از آنها مرضی رو داشته . و آلان هم اگر همین مورد برای مرد و زنی که فامیل باشن و ازدواج کنن و همان مرض رو هم داشته باشن . نسل دوم آنها حتما آن معلولیت رو خواهد داشت .
البته شما فکر کن مخاطب تون ( بنده ) اعتقاد به ادیان یا معجزه نداره ..
که مثلا آتش در تمام دورانها و تا مادامی که هست سوزنده هستش و جریان ابراهیم خلیل ( ع ) رو نیارین ..
میخوام بدونم این نظرم درسته ؟ غلطه و چرا

ممنون ..

با سلام و آرزوی سعادت برای شما

این مطلبی که در کتاب توحید مفضل درباره ی دلفین ها گفته شده است چگونه توضیح داده می شود:

متن عربی : و الدلفين يلتمس صيد الطير فيكون حيلته في ذلك أن يأخذ السمك فيقتله ويسرحه حتى يطفو على الماء ثم يكمن تحته ويثور الماء الذي عليه حتى لا يتبين شخصه فإذا وقع الطير على السمك الطافي وثب إليها فاصطادها.

فانظر إلى هذه الحيلة كيف جعلت طبعا في هذه البهيمة لبعض المصلحة.

ترجمه ی فارسی : و دلفین هم که پرنده شکار می کند . هنگامی که در میان آب است . نیرنگ او برای شکار اینگونه است : یک ماهی را می گیرد و می کشد و آن را بر روی آب می گذارد تا بر آب بماند . آنگاه بر زیر آن مخفی می شود . آب را حرکت می دهد تا از بیرون آب پیدا نباشد وقتی که پرنده بر ماهی نشست حمله می برد و آن را فرا چنگ می آورد!!!

نگاه کن که چگونه به خاطر بعضی مصلحتها این حیله در طبع این جانور قرار داده شده است.

در جانور شناسی جدید که خوراک دلفین ها فقط ماهی ها و موجودات آبزی شمرده شده است.

حتی در کتابهای قدیمی جانورشناسی مسلمانان نیز خوراک دلفین ها را فقط ماهی دانسته اند مثل این منبع:

حیاه الحیوان الکبری نوشته دمیری ( اواسط قرن هشتم هجری) جلد اول صفحه 470 ذیل مدخل دلفین : (( ولا يؤذي أحدا ولا يأكل إلا السمك. )) ترجمه : هیچکس را آزار نمی دهد و هیچ چیزی جز ماهی نمی خورد.

حتی در صورتی که چنین چیزی درست هم باشد چرا امام صادق به مطلبی نادر و شاذ و غریب در جانوران برای اثبات حکمت خدا اشاره می کند؟ آیا استناد به امری نادر و کمیاب که خود مورد بحث است برای موضوعی چون تدبیر خدا منطقی است؟

از طرف دیگر از اینکه دلفین دو مثقال گوشت ماهی را که راحت شکار کرده است برای به دست آوردن یک مثقال گوشت پرنده آن هم به سختی طعمه قرار دهد به جای اینکه حکمت و تدبیر خدا اثبات شود بیشتر می شود از آن به بی حکمتی و بی تدبیری خدا در طبیعت پی برد. لقمه ای که می توان راحت در دهان گذاشت را چرا باید با چرخاندن تناول کرد؟