تحلیل

سلام خدمت کارشناس محترم و اسک‌دینی‌های عزیز

من این مشکل را از زمان کودکی داشتم ولی در محیط کار بیشتر خودش را نشان می‌دهد
همیشه در درسهایی مثل ریاضی و زبان مشکل داشتم اما درمقابل در شعر، نقاشی، موسیقی و همچنین فلسفه و کلام و.... در یادگیری استعداد زیادی دارم
البته همان ریاضی و زبان را هم اگر وقت بگذارم خوب یاد می‌گیرم، ولی برایم شیرین نیست

اما مهمترین مشکلم این است که مسائل ساده را به سختی متوجه می‌شوم!

مثلاً رئیس شرکت میگوید این سه برگه را به این ترتیب در پرونده قرار بده: "اول سند مالکیت - دوم بیمه‌نامه - سوم گواهی‌نامه"
ولی همین موضوع ساده را بارها و بارها اشتباه انجام می‌دهم! تا جایی که صدای رئیسم درمیاید

نکتهء عجیب این است که برعکسِ مسائل ساده، مسائل دشوار و پیچیده را بسیار خوب می‌فهمم!!
مثلاً پیش آمده که همین رئیس نشسته و با ما کارمندها در باب موضوعی سیاسی فلسفی صحبت کرده و من هم نظراتی داده‌ام
و رئیس به من گفته من نمی‌فهمم چطور مسائل سیاسی فلسفی را اینگونه تجزیه و تحلیل می‌کنی، اما ترتیب چندتا برگه را یاد نمی‌گیری!!
یا سخت‌ترین مطالب علمی را به راحتی حفظ میکنم، اما یک شمارهء ساده یادم نمی‌ماند!

کلاً شخصیتی متناقض دارم
آدمی به شدت درونگرا و حساس هستم. چه از نظر عاطفی و چه از نظر منطقی
تقریباً با 90 درصد مردم آبم توی یک جوب نمی‌رود! بعضی‌ها به من می‌گویند بسیار با استعدادی، بعضی‌ها هم می‌گویند دست و پا چلفتی هستی!
از نظر افراد سنتی من فردی مدرن هستم و از نظر افراد امروزی فردی بسیار سنتی هستم!

در بیرون از خانه و محل کار، دوستان زیادی دارم و در کوچه و بازار و با افراد مختلف با انواع تیپ‌ها به راحتی ارتباط برقرار می‌کنم
اما در محیط کار و در بین اقوام ناگهان 180 درجه تغییر میکنم و نمی‌توانم با دیگران کنار بیایم. بخصوص در محیط کار که برایم شبیه به کابوس است
اگر مرا به حال خودم بگذارند کارم را به بهترین شکل انجام می‌دهم، اما کافی است کسی بالای سرم باشد تا به بدترین شکل ممکن کار را خراب کنم!

یک نکته هم بگویم، من زندگی بسیار سختی داشته‌ام
جدایی والدینم، بیماری قلبی، سالها کتک خوردن از پدرم، نابینا شدن یک چشمم، سرطان همسرم (که البته الحمدالله خوب شدند)، دور شدن از خواهر و برادرم و......
و در مقابل این سختی‌ها، می‌توانم بگویم تقریباً به هیچ یک از آرزوهایم نرسیده‌ام

ضمناً برخی مشکلات زناشویی هم دارم که اگر نیاز بود بفرمائید تا در خصوصی توضیح بدهم

با سلام.

عقل انسان کوچک است و نمیتوان به همه مسائل احاطه داشت، و این بدیهی است که اگر عقل و قوه عقل انسان بزرگتر آفریده می شد قدرت تحلیل انسان هم بالاتر می رفت.

اگر عقل انسانها بزرگتر بود حقایق را بهتر می توانستند درک کنند و خدا را بهتر می شناختند.

شاید اگر عقل انسانها بزرگتر بود خیلی ها راه صحیح را بهتر پیدا میکردند

شاید خیلی از اشتباهات انجام نمی شد.

شاید علم بیشتری میتواستند کسب کنند....

مگر ما آفریده نشدیم که خدا را بشناسیم و عبادت کنیم؟ پس چرا خداوند عقل ما را بزرگتر نیافرید؟