وجود

داستانی فلسفی کوتاهی وجود دارد که خیلی طرفدار دارد به نام داستان تخم مرغ از اندی ویر ( لینک رسمی داستان ) داستان انگلیسی میباشد بحث اینجا درباره کل کتاب نیست فقط درباره بخشی از داستان است که توجه مرا جلب کرده است : شما مهم ترین انسان در دنیای خودتان هستید این مسئله شباهتی زیادی دارد با وراثت در برنامه نویسی شی گرا که در ان برای ایجاد هر چیز میتواند یکی را ایجاد کنید و با استفاده از وراثت از ان برای دیگر ایجاد مشابه استفاده کنید و مشابه را تغییر دهید ... مثلا برداشت ما از دنیا به همین گونه است ، ما نمیدانیم اصل دنیا چگونه است ولی معمولا رای را به اکثریت میدهیم ! یعنی یک کلی وجود دارد که همه با ان موافقیم و حتی ممکن است درست نباشد و یک وراثتی دیگری وجود دارد که برداشت ماست به قولی یک دنیا خارجی وجود دارد و یک دنیا درونی که برداشت ماست و تقریبا هر انسانی دنیا ی خودش را دارد ما چون دنیا را از دید خودمان میبینیم ، برداشت خودمان را میکنیم و هرچیزی که برداشت کرده ایم دنیا خودمان است ( مانند کپی کردن ) حال چه برداشتی میتوان کرد ؟ هیچ وقت به نزدیکانتان مانند مادر و پدر بدی نکنید ! شاید خودتان را خالی کنید و دنیای ان ها را سیاه ولی همزمان دنیا خودتان را هم سیاه میکند ! وقتی به یک فقیر که میتوانید کمک کنید و نمیکنید شما به او ظلم نمیکنید ، شما به خودتان ظلم میکنید چون در دنیا شما فقیری وجود دارد که میتوانست وجود نداشته باشد ! دوربین دنیا خودتان فقط در دست شماست پس وقتی ان را به سمت سیاهی میگیرید تمام دنیایتان سیاه میشود ! دنیای خودتان فقط از دید خودتان است پس مراقب خودتان باشید. اگر شما نباشید دنیایی وجود ندارد !   فکر کنم ضرب المثل کافر همه را به کیش خود پندارد هم همین منظور را دارد ایا همچین چیزی درست است ؟ نظر دین چیست ؟

با سلام

به نظر میرسد امر متضاد و متناقضی درین عالم ندارد مثلا وجود مقابلش عدم نیست و هر چه هست وجود است هم چنین سایر مفاهیم من جمله شادی و غم و راحتی و سختی و عذاب و رحمت و ... .
بنابراین باید گفت که مثلا شادی خلاف غم نیست بلکه خود یک مفهوم مستقل است که خود درجاتی دارد و ما به اشتباه مراتب نازل شادی را غم مینامیم . خود غم چیزیست مستقل که مراتب خاص خود را دارد و اصلا ربطی به شادی ندارد . به بیان دیگر هیچ تناقضی در جهان نیست مثلا شجر و لا شجر متناقض نیستند چون لا شجر غیر قابل تصور {لا غیر قابل تصور است} است .
مایلم نظر کارشناس محترم و دوستان عزیز را جویا شوم

با تشکر

سلام.
یک محقق و تاریخ شناسی به نام ناصر پور پیرار یک نظریاتی را مطرح کرده از جمله:
1- کامل نبودن تخت جمشید و جعلی بودن پاسارگاد (مستند مجعولات مجلل و تخت گاه هیچ کس را دانلود کنید حتماً)
2- نو ساخته بودن دیوان حافظ وسعدی وفردوسی (نمیدونم به چه دلیلی )
3- عدم وجود خارجی سلمان فارسی

بند اول که درست و علمی هست.
با بند دوم هم کار نداریم.
اما بند سوم منو به شک انداخته.
دلایل ایشون بر عدم وجود سلمان را در لینک زیر دانلود کنید وبخونید و لطفاً با سند ومدرک جواب بدید تا به ایشون ارجاع بدیم.

حقیقت سلمان:

سلام و عرض ادب.

یکی از بندگان خدا پرسشی داشت:

وی اضافه میکرد که داروئی مصرف نمیکند و از نظر روانی و جسمی در شرایط نسبتاً خوبیست.

ایشان سیده هستند
هر شب این زمزمه را میشنوند
و هر بار که اقدام به ضبط صدا گرفته‌اند، موفق نشده‌اند.

ممنون از راهنمائی شما :Gol:

سلام و درود

لطف کنید در مورد اندیشه های مارتین هایدگر در مورد وجود شناسی و تفاوت آن با موجود شناسیی توضیح دهید. و تفاوت آن را با فیلسوفان پیش از آن روشن کنید. همچنین چگونگی قایل نبودن به دوگانگی عین و ذهن را در این فلسفه توضیح دهید.
سپاس

به نام خدا
اصل عدم بیان میکند که (( موجود شدن نیاز به علت دارد )). حال سوال من اینست که چرا نگوییم (( عدم بودن نیاز به علت دارد )) ؟

پ.ن : کاملا واضح است که با توجه به تجربه حسی روزمره این گزاره نمیتواند درست باشد . ولی آیا میتوان به روشی استدلالی نیز نشان داد این گزاره درست نیست ؟

با عرض سلام .

میخواستم بدانم نتایج حاصل از نظریه تشکیک در وجود که جناب ملاصدرا (ع) آن را اثبات کرده اند چیست ؟

سلام و احترام

در تاپیکی که درباره شکاکیت هیوم بحث شد:

شکاکیت هیوم و ختم فلسفه و الهیات

کارشناس (قول سدید) مطرح کرد که هیوم وجود خارجی را نمی پذیرد و اصلا با تقابل عین و ذهن مخالف است.

منظور هیوم دقیقا چه چیزی است؟ اگر نمی توانیم وجود را اثبات کنیم پس چگونه اصالت را به وجود می دهیم؟ هیوم اصالت ماهیتی است؟

اصلا تطبیق این اصطلاحات بر فلسفه هیوم قابل دفاع است؟

با سلام
یک بحث مهمی در فلسفه اسلامی مطرح هست تحت عنوان اصالت وجود. بنده چند سوال در مورد وجود و اصالتش دارم
اول اینکه چه دلیلی بر این مسئله هست که وجود و ماهیت فقط دو مفهوم ذهنی نباشند؟ در واقع بحث این هست که ما در عالم خارج موجود داریم یعنی چیزی که هست و ویژگی هایی خاصی دارید.( چرا ویژگی های خاصی دارد چون اثرات متفاوتی بر حواس ما میگذارد) بنابرین گویا مفهوم اصالت وجود مفهوم درستی نیست.
همچنین خود مفهوم وجود رو سوال دارم ازش در فلسفه اسلامی این عبارت وجود رو زیاد میبینیم اما معنای دقیق اون چیه؟
آیا وجود به معنی بودن و هستن هستش. یا نه وجود در ادبیات فلسفی ما به معنی واقعیت داشتن هست. از نظر بنده واقعیت داشتن یعنی بودن به همراه داشتن یک سری ویژگی در واقع موجود بودن. این بحث وجود اگر به معنی بودن باشه واقعا قابل تصور نیست ولی در عین این سختی درک کاملا بدیهی به نظرم میاد.
سوم اینکه اصالت وجود رو بر چه مبنایی اثبات میکنید. آیا چون ماهیت یک مفهوم ذهنی هست مفهوم وجود رو بهش اصالت میدید؟
ممنونم