با سلام
چند وقت پیش به یک شبهه ی خیلی مهم برخودم که تناقض در آیات قرآن و موازین اسلام را نشون میداد :
« "در آیات قرآن آمده است که خدا در هنگام خلقت آدم ابوالبشر از روح خود در او دمید " (( و نفخت فیه من روحی / از روح خود در او دمیدم )) بر اساس این آیه قرآنی میتوان نتیجه گرفت که روح انسان مشتق شده و نشات گرفته شده از روح الهی است ، این یعنی روح انسان شبیه به روح خداوند است (نعوذ باالله!) چون از روح خدا درون کالبد آدمی دمیده شده است در حالیکه در همین قرآن آمده است که (( لیس کمثله شیء / هیچ چیز مانند او (خدا) نیست )) ----> (((تناقض اول))) »
« در سوره ی توحید آمده است که (( لم یلد و لم یولد * و لم یکن له کفوا احد / خداوند نه میزاید و نه زاده میشود * و هیچ مثل و مانندی ندارد )) در حالیکه بر اساس آیه قرآنی « و نفخت فیه من روحی» روح و یا ذات خدا مشتق پذیر است و قابلیت زاد و ولد دارد !! »
و در حدیثی هم آمده است که نور حضرت محمد صلی الله علیه و آله پیامبر اسلام از نور خدا آفریده شده است ، یعنی نور پیامبر مشتق شده از نور خدا و مانند نور الهی است چون از نور خداوند خلق شده است و این یعنی تناقض با آیات فوق الذکر و مهم ترین اصل دین اسلام یعنی توحید .
حدیثی از امام رضا علیه السلام هم وارد شده است که شخصی از حضرت سوال نمود : اگر کسی معتقد باشد که ذره ای از ذات الهی در جوهره ی آدمی است این چگونه اعتقادی است ؟ حضرت فرمود : این شخص بر طریقه سنت نیست و زندیق است !!
* دقیقا این حدیث هم با آیه (و نفخت فیه من روحی) و حدیث فوق (نورانیت پیامبر و خلق این نور از نور الهی) در تعارض و تناقض است .
ممنون میشم این شبهه بسیار مهم رو دقیق و علمی و موشکافانه پاسخ دهید با تشکر ...
