سیر و سلوک

با سلام و خسته نباشید به خدمت اعضای سایت، من پسری هفده ساله هستم و سعی میکنم به احکام دین مقید و مکلف باشم و همچنین از محرمات دوری کنم. یک چالشی که مدتی در زندگی من به وجود آمده این است که من جدیداً به عرفان و طریقه و سیر و سلوک عرفایی مانند مرحوم آیت الله قاضی و مرحوم آیت الله انصاری همدانی و شیخ مرتضی طالقانی و شیخ حسنعلی نخودکی و آیت الله تبریزی و آیت الله بهجت و سید هاشم حداد و علامه طهرانی و حاج اسماعیل دولابی و ... علاقه پیدا کردم و خیلی هم مشتاق هستم که در طریقه این بزرگان خصوصاً طریقه آیت الله قاضی گام بردارم. میخواستم درخواست کنم که اگر امکانش هست بنده را راهنمایی کنید که چگونه وارد این مسیر بشم.خیلی ممنون

سلام و خسته نباشید خدمت تمام اعضای اسک دین بخصوص کارشناسان زبده سایت . من اخیرا متوجه شدم که به بیماری ضعف اعصاب مبتلام البته از کودکی پرخاشگر و کم طاقت بودم ولی فکر نمیکردم که این موضوع مهمی باشه چون بنحوی در خانواده ما پدرم و عمو هام و پسر عمو هام هم دقیقا این ویژگی ها رو دارند اما فکر میکنم مشکل من یکم حاد تره .من حدود ۳ ساله که دارم تلاش میکنم در مسیر قرب الی الله و سیر و سلوک قدم بردارم و بشکلی طی طریق کنم تمام مطالب لازم رو هم از کتاب هایی مثل معراج السعاده مرحوم نراقی ،چهل حدیث امام خمینی(ره)،پانزده گفتار علامه طباطبایی و... بدست آوردم حتی دوستان و معلمای خوبی هم دارم که خیلی منو تشویق کردند اما این بیماری توی این چند سال بشدت سد راه من شده بطوری که من حتی نتونستم توی این ۳ سال حتی ۱ هفته ب طور مداوم نماز های واجبم رو بجا بیارم چون بعد از چند روز نماز خوندن بشدت عصبی و پرخاشگر میشم بطوری که حتی گاهی اوقات کفر گفتم و قسم خوردم که دیگه نماز نخونم اما همیشه توبه کردم و از خدا طلب کمک و بخشش کردم و ازین بابت بسیار شرمنده ام اما الان واقعا احساس میکنم که دیگه تلاش فایده ای نداره و نیاز جدی به کمک و راهنمایی دارم چون اگر روش و کار من درست بود حتما در این ۳ سال با توجه به تلاش و زحمات خودم باید لطف خداوند شامل من میشد اما نشده و این نشون میده که مشکل جای دیگری است معذرت میخوام که پیامم طولانی شد و متشکرم اگر پاسخ من را بدهید با آرزوی سلامتی و زندگی بهتر در سال ۹۸ بهمراه ظهور آقا (عج)

سلام دوستان

این تاپیک رو زدم تا دوستانی که راه در سلوگ گذاشتن بیان بگن در این مدت چه مشاهداتی داشتند یا چه تغیراتی در خواب و حالات اونها پیدا شده نسبت به قبلش .

این موارد باعث انگیزه افرادی مثل من میشن که بعد از مدتها گمراهی دوباره قصد سلوک دارم .

دوستان دیگه هم ممنون میشم لطف کنند و حالات خودشون رو بیان کنن تا ما هم فیض ببریم .

داستان من :

من چند سال پیش حدود 1 سال دوران سلوک من طول کشید .

در این 1 سال من حتی ماهی 2 بار هم بیرون از خانه نمیرفتم و کلا در حال ذکر و نافله و واجبات بودم . حداقل غذا ، کم خوابی ، نماز شب و ... .

حالاتی که برام پیش اومده بودم و تو ذهنم هست :

1 : در حال خواندن قران بودم که برای یک لحظه نور شدیدی اتاق را سفید کرد و ناپدید شد .

2 : بعد از تزکیه و تمرین ، توفیقی نصیب شد تا نماز را با حضور قلب کامل یخونم طوری که بعد از بسم اله انگار تو این دنیا نبودم و روزها و شبها برای رسیدن وقت نماز بی تابی می کردم . لذتی که من دیگر هیچ وقت نصیبم نشد بعد از اون سال رویایی :Ghamgin:

3 : مدتی بود از خداوند درخواست طی الارض داشتم اما خدا نصیبم نمیکرد و من خیلی ناراحت بودم . یک روز در عالم رویا ، جسم خودم رو دیدم که داخل اتاق درازکشیده و ناگهان روحم از تن خارج شد . من در همان عالم رویا به خیال اینکه واقعا طی الارض کردم خوشحال شدم و برای اینکه اولین طی الارض رو انجام بدم سرم رو از دیوار بیرون اوردم و خواستم برم داخل خانه همسایه تا ببینم زن و شهر چیکار میکنن اما در همین هنگام از خواب پریدم و بهم فهموندن که هنوز ظرفیتش رو نداری .

4 : دچار لکنت زبان بودم و هر چه توسل کردم نتیجه نداشت . یه شب که خیلی از این موضوع ناراحت بودم در عالم خواب امام زمان رو دیدیم ( فقط صداش رور میشنیدم اما در خواب میدونستم امام هست ) بهم یک دعای چند کلمه ای رو داد و گفت اینو بخون تا شفا پیدا کنی . من از خواب پریدم بیرون اما شیطان گولم زد و با خودم گفتم دعای آسونی هست پس صبح میخونم الان خوابم میاد اما همین که سرم را روی بالش گذاشتم یهویی صدای بلندی اومد که حمد بخوان اما من باز هم توجه نکردم و گفتم صبح میخونم ولی وقتی صبح شد اصلا اون دعای چند کلمه ای رو بخاطر نیاوردم .

5 : بیشتر وقتها در عالم رویا بدن و روح خودم رو جدا از هم یا در حال جدا شدن میدیدم . یک شب در عالم رویای دیدم که بدن و روحم قصد جدایی دارند و میخوان از هم جدا بشن و بعد دیدم در خانه همه فامیلها جمع هستند و من هم در بینشون دارم صحبت میکنم اما ناگهان یکی مثل خودم رو دیدم که گوشه خانه در حال نماز هستم و یک حالتی بس عجیب در من هست که قابل وصف نیست . ( هم کنار بستگان بودم و هم در حال نماز )

6 : کنترل کامل روی خوابم داشتم . وقتی در عالم خواب بودم میدونستم که دارم خواب میبینم و حتی در خوابم دخل و تصرف میکردم و اگه خواب نامربوط یا ترسناکی میدیدم خوابم رو تغییر میدام از اون محل ها میرفتم و به اراده خودم بیدار میشدم .

7 : یک بار یک گناهی انجام داده بودم که در همان شب ، حسن زاده املی و آیت اله بهجت را در عالم رویا دیدم که در خانه یکی از بستگان بوند و بسیار ناراحت و آیت اله حسن زاده بهم گفت (اسمو صدا کرد ) مگه بهت نگفتیم این کارا را نکن ؟ آخه چرا تکرار میکنی ؟

فعلا همینها یادم مونده

در ضمن اینو هم بگم بعد از اون 1 سال من نماز و ... رو ترک کردم و گناهان زیادی انجام دادم که خدا من رو ببخشه اما قصد دارم دوباره از نو شروع کنم .

[="Tahoma"]با سلام و ارادت و احترام خدمت کارشناس بزرگوار و کاربران گرامی

شخصی که در صراط سیر و سلوک قدم گذاشته از آفات آن هم در امان نیست و باید خود را برای
مقابله با این مسائل آماده کند.
در سلوک علمی ممکن است با فهم اشتباه مطالب و توهمات و تفسیر های غلط و...

و در سلوک عملی هم خودبرتربینی و بدبینی نسبت به دیگران و... او را گرفتار کند و عمری به زعم خود سالک باشد ولی در واقع هالک است.
در صورت امکان و لزوم لطف بفرمایید کمی از انواع این آفات و نکته های برون رفت از آن برایمان درج فرموده و ما را مستفیض فرمایید.

تشکر و سپاس

(البته مبتدیانی همچون حقیر باید بدانیم که سیر و سلوک در مراتب بالاترش قطعا نیاز به استاد کامل مکمل دارد و سرخود نباید پیش رفت که به احتمال خیلی زیاد به پس رفت می انجامد که فرمود

ولی به هر حال کسی که به انجام واجبات و ترک محرمات و بیرون کردن رذایل و به دست آوردن فضایل همت می گمارد هم در مسیر سلوک است و آفات او را تهدید می کند و باید به سلامت از این مرحله عبور کند تا ان شاءالله استادی کامل مکمل روزی اش شود)[/]

باسلام خدمت دوستان و اساتید محترم
بنده داشتم کتابی رو در مورد زندگی نامه آیت الله قاضی مطالعه میکردم و علاقه مند هم بودم دستورات سسر و سلوکی این بزرگوار رو دنبال کنم و بدونم ولی متاسفانه تو توضیحاتی در قسمتی از کتاب بهش اشاره شده ایشان اجازه ضبط و ثبت مطالبی که در کلاسهایشان مطرح میکردند رو نمیدادن و هر نوع دستوراتی که بصورت کاغذی هم بوده از بین میبردن ولی سوال اینجاست که چرا ؟ و الان پس گذشت چند دهه از فوت ایشان در عصر حاظرمن یا افرادی مثل من بخوان دستورات عملی چنین افرادی که قبلا جواب گرفتن رو در دسترس نداشته باشیم ؟

شاگردان­
شاگردان آقای قاضی عم­وماً مجتهد بودند. یعن­ی محضرش عرصه سیمرغی ب­ود که هر کبوتر دست آم­وزی را بدان راه نبود،­ او برای جولانگه وادی­ عشق و توحید، مرد جنگ­ی می طلبید که: یکی مر­د جنگی به از صد هزار
شاگردان ایشان هر کدا­م کسانی بودند که دریا­یی در سینه پنهان داشت­ند و فقط باید کسی می ­آمد و در این دریا می ­دمید و طوفانیش می کرد­ و با عصای موسایی اش ­از آن دریای بیکران را­هی می گشود تا بی کران­ آسمان و او کسی نبود ­جز قاضی و عصای موسایی­ اش همان نفس و نفحات ­مسیحایی اش بود.

آشنایی با شاگردان ایش­ان و مجذوب شدنشان، بر­ای هر کدام حکایتی جدا­گانه دارد که در بخش ش­اگردان به آن می پرداز­یم ولی هر چه بود، او ­صید عقابان تیز پرواز ­را خوب بلد بود و آن ه­ا که دلشان به دنبال ب­هانه ای بود برای یافت­ن، به عبارتی و اشارتی­، به آستانش سر می سپر­دند. آقای قاضی شاگردا­نش را بچه های خود می ­دانست و می فرمود: بچه­ های من این ها هستند.
-----------------------------------------------------------
دو ویژگی اصلی شاگردان­ آقای قاضی، که عموماً­ در همه آن ها دیده می­ شود یکی این بود که ب­ه پیروی از استاد، آن ­ها هم نماز جماعت اقام­ه نمی کردند و امام جم­اعت نمی شدند و دیگر ا­ین که عموماً از خود م­کتوبی به جای نگذاشته ­اند با این که همگی ان­سان های بزرگ و صاحب م­قامی بودند.

آقای قاضی بسیاری از د­ست نوشته ها یشان را ا­ز بین می بردند و هرگز­ نمی گذاردند که جلسات­شان ضبط شود. و شاگردا­نشان همچون علامه و...­. هم که هر کدام فرید ­عصر خود بودند، کمتر م­کتوبی از آن ها بجای م­انده و اگر هم مانده ب­اشد، عموماً نوشته های­ عرفانی که در باب سیر­ و سلوک و کشف و شهودا­ت معنوی شان باشد، نیس­ت.